zondag 30 oktober

Zaterdag was het winter in New York. Bijna de hele dag sneeuw, met flinke stormen en alle bijbeghorende ongemakken.  De boot moest natuurlijk extra lijnen hebben , we werden dus helemaal nat en koud. De kachel heeft de hele dag aangestaan. Nu op zondagmorgen is het weer zonnig maar nog koud. We gaan ons klaarmaken om te vertrekken. Thermo spullen maar weer aantrekken. Even een winterse indruk en groeten tot de volgende keer. Ans en Harry

New York

Dinsdag 25 oktober
Vroeg op pad, het is prachtig weer. We pakken Broadway en lopen die af tot aan 9/11 Memorial Park (Ground 0), onderweg nemen we de tijd om alle bekende punten te bekijken. Het is een heel eind en de koffie en lunch stops hebben we echt nodig om even bij te komen. Om 4 uur sluiten we ons aan bij een enorme rij mensen die naar Ground 0 willen. Op z’n  Amerikaans is alles perfect geregeld en we zijn vrij snel  in het park. Het heeft lang geduurd voordat de beslissing viel hoe deze plek opnieuw gebruikt kon worden. Memorial park is simpel en rustig, wij vonden het indrukwekkend. Een Noord en Zuid Fountain met de namen van de slachtoffers symboliseren de verdwenen torens. Er is een gedeelte van de Zuidtoren blijven staan en dat wordt volgend jaar het museum. Op de rest van de grond verrijzen  nieuwe skyscrapers.

We zijn inmiddels aardig moe en kribbig, het wordt uitrusten en eten bij de Mac en dan gaan we toch terug wandelen. We zoeken een bios voor een filmpje. Dat lukt helaas pas in de buurt van onze haven en dan is het te laat voor de film.  Waar zijn al die bioscopen in New York ??? Dan maar lekkere dingen kopen en thuis snacken, glaasje wijn erbij en heel moe maar voldaan is het al na middernacht voordat we erin liggen.


Woensdag 26 oktober
Fietsen in NY is heel leuk. Veel straten hebben een gedeelte voor fietsers. In de Noord-Zuid richting een paar echte fietspaden, bv langs de rivier of door Central Park. Dit gaat veel sneller en het is minder vermoeiend.
We stoppen bij het vroegere vliegdekschip Intrepid  wat nu als museum op de Hudson River ligt. Lijkt ons interessant en met een gids bekijken we het hele schip, plus nog de Groomer, een onderzeeër.
Dan pakken we de fiets weer en willen naar de East Side. We lunchen in Greenwich en vinden onze weg naar Wall Street. Het innerlijk van de beurs mag dan kommer en kwel zijn, de buitenkant is in ieder geval nog statig en fors. Jammer dat er zoveel bewaking is maar NY is wat zenuwachtig vanwege de demonstraties. In meerdere steden worden demonstraties gehouden tegen de regering,( dat is wat simpel weergegeven !!!) een grote groep kampeert al dagen op een van de pleinen in het centrum.
We fietsen weer naar het Noorden en eten aan boord, daarna lopen we naar de film die we gisteren gemist hebben.
Donderdag 27 oktober
Vandaag helemaal geen mooi weer. ’s Morgens ruimen we de boot op en bestuderen we het volgende deel van de reis. Het wordt een lange tocht met weinig uitwijk mogelijkheden. Het weer is goed voor het eerste deel van het traject, maar dan zullen we moeten schuilen voor een storm depressie met 40 knopen wind. Mogelijke schuilplaatsen zijn Atlanta of Cape May, maar dat zijn nou niet echt de meest interessante plaatsen. Dan lijkt het toch veel leuker om wat extra tijd voor NY te nemen, en dus besluiten we uiteindelijk nog niet te vertrekken.  ’s Middags pakken we nog even de fiets en rijden door Central Park, doen boodschappen etc. De wind neemt toe en we liggen aardig tegen de kant te beuken. We blazen een van de grote fenders op en halen de autoband uit de garage. De stroom is enorm en de hoeveelheid troep die bij ebstroom meekomt is verschrikkelijk. Hele boomstammen lopen vast tussen de boot en de kade. De vloedstroom neemt alles weer mee maar 6 uur later komt er weer een nieuwe lading stammen en troep. We blijven aan boord en houden de zaak in de gaten. Rond 2300 uur neemt de wind wat af en de lucht breekt open. Morgen waarschijnlijk droog maar winderig en kou, is voorspeld.
We gaan cultureel doen en beginnen met het Metropolitan museum. Nu we wat extra dagen hebben is er nog veel mogelijk.

Van Newport naar New York


Zaterdag 22 oktober 06.00. Heerlijk zo’n mooring, tros los en wegvaren.  Geen lijnen of stootwillen op ruimen. Het is prachtig weer. We beginnen op de motor om op open water te komen. Maar na een uur kunnen we zeilen. Wat een prachtig zeilwater hier, er zijn dan ook volop boten op het water. Tussendoor moet de motor nog een uurtje bij en Langzaam varen we Long Island Sound binnen (de Noord kant) richting New York. We vinden een prima ankerplaats in Duck Island Roads 41 ’15.8N en 072”28.8W. Tot onze verrassing liggen er 2 moorings en we pikken er een op. Lekker makkelijk. Het was een prachtige zeildag. De Lion King heeft 66 mijl afgelegd in 11.5 uur waarvan 5.25 op de motor.

 Zondag 23 oktober

07.00 tros los en wegwezen. De motor moet aan en helaas gaat hij de hele dag niet uit. De NW wind die we vroeg in de morgen wilden gebruiken is slechts 5 knopen sterk. Wanneer de wind aanwakkert draait hij weer naar SW en dat is recht op de kop. In het grootzeil zetten we 2 riffen zoals gewoonlijk wanneer we op de motor varen. Zo ligt  de Lion King lekker rustig en loopt  met veel gemak  7kn …. op weg naar New York. Har bekommert zich om de navigatie en ik duik de kajuit maar eens in. Bak 2 broden en een cake. Ruim uitgebreid van alles op en zorg voor de inwendige mens. Zo nu en dan lekker in de zon, maar het is vrij fris vandaag. Om 6 uur zijn we bij City Island 48’51.7N en 073”47.1W bij de ingang van East River. We laten het anker vallen en genieten van een rustig avondje met film en heerlijk uitslapen.



Maandag 24 oktober

Vertrek is gepland  om 12 uur, dit i.v.m. het tij in Hell Gate. We gebruiken de tijd om de bijboot leeg te laten lopen. We konden hem in Newport bijna niet in de garage krijgen, er zit weer water in de dubbele bodem. We trekken hem half uit de garage en laten het water eruit lopen. Repareren de stop en hopen dat het probleem nu opgelost is.

Het is redelijk goed weer, we hebben een tocht van 4 uur op de motor voor de boeg.  We draaien East River op en passeren vele bruggen. Hier geen angsten wat doorgang betreft, het is allemaal even hoog. NY begint met veel industrie afgewisseld met woonwijken.

Hell Gate, waar East River en Harlem River samenkomen, doet zijn naam eer aan. Maar met het juiste tij mee gaat we er soepel met 10 knopen doorheen. Nu komt de skyline van Manhattan in zicht. Langzaam kunnen we de straatnummers herkennen.  UN gebouw, Brooklyn Bridge, helemaal om Manhattan heen, Battery Park en dan gaan we aan de Westkant omhoog. Het is even zoeken waar de TwinTowers nu gestaan hebben, je ziet absoluut geen open plek vanaf het water. We varen de Hudson River op en krijgen wat stroom tegen. Onze jachthaven (gemeente haven)  ligt op 79th Street, nog even varen dus. We kunnen helaas niet aan een mooring, niet sterk genoeg, en ankeren durven we niet aan. De stroom is hier verschrikkelijk. Dus meren we af langs de buitenzijde van de steiger, in de haven is het te ondiep. Er liggen nog wat bezoekende schepen. We kruipen tussen een groots motorjacht en een Canadees zeiljacht.  De haven is shabby maar de buurt, Upper West Side, chique. Prima dus.

 

19-21 oktober Newport

Woensdag 19 oktober 2011

Het regent in Newport (RI). Wanneer we naar buiten kijken is de Eagle van Carroll vertrokken. We melden ons per telefoon bij Homeland Security, het gaat allemaal snel en soepel nu we een Cruising Permit hebben. De havenmeester van Newport Old Harbour komt al vroeg langszij, wij hebben niet zoveel haast want het regent nog steeds. Even later pakken we de dinghy om aan wal te gaan. Lopen wat rond …… het ziet erg leuk uit, mooie panden, winkeltjes en eettentjes, alles goed onderhouden. 2 Uur later komt het water echt met bakken uit de hemel en gaan we terug aan boord. Duiken de kajuit in en komen er die dag niet meer uit. Genoeg te doen binnen, de website en mails bijwerken, foto’s sorteren en over Newport lezen. De dag vliegt voorbij.


Donderdag 20 oktober
 De dag begint met een zonnetje en het is redelijk droog. Eerst naar de bieb waar zoals gewoonlijk vrij internet is.  Ik moet buiten skypen want mensen kijken me boos aan als ik zit te praten. Har haalt nieuwe gribfiles en mails op.
Newport heeft een rijke historie. Eind 1800 was  de bloeitijd  van de groot industriëlen in Amerika. Newport werd HET zomerresort voor de rijken uit New York. Ze bouwden buitenpaleizen en wedijverden met elkaar om het grootste en opvallendste “cottage”.   Veel van deze Mansions zijn nu ondergebracht in een Preservation Society die ze onderhoud en exploiteert. Een stuk of 7 zijn te bezichtigen ,waarvan  de “Breakers” van de Vanderbilt familie de bekendste is.  Het was interessant maar pompeus.
Het regent nog een beetje maar de wind steekt flink op (uitschieters tot 50 knopen). De afstand van de wal naar de boot is maar een paar honderd meter maar met de dinghy is het een natte aangelegenheid. Ook de Lion King gaat flink tekeer op de golven.

Vrijdag is het weer zonnig, droog en een graad of 17. Prima wandelweer. We gaan de Cliff Walk doen. Voordat  we bij de kust zijn  wandelen we door een ander deel van Newport. Een iets oudere winkelstraat en fraaie woonwijken.  Ook nu worden nog prachtige grote villa’s aan de kust gebouwd.

 Het pad langs de zee is ruig en geeft een mooie indruk van de achterzijde van de Mansions.  Na 3,5 mijl langs de kust klauteren zijn we aan de andere kant van het pad. We drinken nog even koffie  bij de Tennis Hall of Fame waar in 1881  de eerste American Open gespeeld werd.
We besluiten ook nog maar even naar “Westmarine” te lopen om een Amerikaanse VHF (marifoon) te kopen. De afstand blijkt  “iets”  verder dan geschat . Maar de winkel is heel groot en we snuffelen heerlijk nog een uurtje rond, kopen de VHF en nemen de bus terug.
Even eten aan boord en dan met computers onder de arm weer de wal op. Recht tegenover onze Marina is een leuk café met WIFI, we downloaden  de laatste gribfile en  surfen op het net.  Nog een biertje bij de Newport Blues Club. Op vrijdagavond is er niet veel blues maar wel live music. Voor een uurtje krikken wij de gemiddelde leeftijd flink op.  Moe en voldaan terug aan boord, spullen klaarleggen voor morgen want we gaan vroeg weg.
 

Cape Cod Canal

Maandag 17 oktober.  Nog even voor de laatste gribfile en douche naar de kant.  De dinghy moet weer in de garage en op het moment van vertrek zien we Carroll aankomen die ook verder gaat met de boot.  We vertrekken beide om 11.00 uur  met prachtig weer, een mooi windje  en al snel kunnen  de zeilen bij. 
 14.00 zijn we bij de ingang van het Cap Cod Canal.  Het kanaal werd voor het eerst in 1914 geopend en in 1928 overgenomen door de staat.  Tijdens de jaren 30 (crisis jaren) werkten 1400 mensen aan het kanaal, het wordt  500 voet  breed en 32 diep. In 1940 zijn de werkzaamheden voltooid  en tegenwoordig maken  zo’n 20.000 schepen per jaar gebruik van het kanaal.



 We hebben ons huiswerk goed gedaan , de stroom staat mee maar een flinke  wind tegen. Dat levert behoorlijk ruig water op . Het kanaal is 7.5 mijl lang en  heeft  2 vaste bruggen en 1 beweegbare spoorbrug (allen op 132 voet )  We schieten er met een snelheid van 10 knopen doorheen (3 knopen stroom kado). Het is een mooi tochtje.
 
Aan de andere kant is de zee ruig, weer van die heerlijke vierkante golven. We besluiten te motorzeilen. Op die manier kunnen we onze mooring plek voor de nacht voor donker bereiken.  Op aanraden van Don gaan we naar Hadley Harbor 41’30.6N en 070’42.3W een schitterende plek in de baai van een eiland vlak tegenover de ZW punt van Cape Cod.  Het eiland zelf is privé bezit van de Forbes familie en er staan een paar schitterende buitenhuizen op.  Je mag niet aan wal.
 
De Eagle komt naast ons liggen. Wij vertrekken de volgende ochtend op tijd en zeilen naar Newport op Rhode Island. Het is mooi weer, de directe afstand is 31 mijl maar de wind staat tegen en we maken er een zeildagje van.  ’s Middags zien we de Eagle met flinke snelheid op ons inlopen. Carroll is toch maar op de motor gekomen en zet de zeilen nog even bij wanneer hij op gelijke hoogte is. Om 18.00 pakken we beide een mooring  van  Newport Old Harbour.  Carroll komt bij ons aan boord eten en vertrekt de volgende morgen naar Mistyc CT.  Wij blijven nog een paar dagen in Newport.




White Mountains

Dinsdag 11 oktober. We hebben een autootje gehuurd, de tent achterin, de bergschoenen aan en vertrekken in het begin van de middag richting White Mountains  National Park, waar nu de Indian Summer op z’n hoogtepunt is. 

We beginnen met een stukje highway en dan toeristische routes. Wanneer het donker wordt stoppen we in Rochester (NH) , vinden een motel en na enig zoekwerk nog een Chinees die open is.Verrassend leuk en lekker. We moeten wel even aan de Amerikaanse porties wennen , veel te veel natuurlijk.Na enig aarzelen (wij Hollanders kennen dat immers niet) vragen we een doggybag. Blijkt toch een prima maaltijd voor de volgende dag. Woensdag rijden we naar Conway , stoppen onderweg in Wolfeboro voor koffie. In Conway begint de KANGAMAGUS highway , dé weg dwars door het national park.  Bij het Ranger centrum liggen alle mogelijke folders met informatie voor ons klaar. Er blijken nog maar 2 campsites open te zijn. We maken toch nog een mooie wandeling  van 2.5 uur en genieten van de werkelijk schitterende herfstkleuren.  Het is prachtig.


  We zetten ons tentje op en eten de Chinese maaltijd. Er is geen enkele verlichting op de camping dus dat wordt vroeg slapen.

Donderdag staan we vroeg op en wanneer het tentje in de auto ligt begint het te regenen.  We zijn zo brutaal om te ontbijten onder het afdak  bij de kampbeheerder want die is er toch niet.  We rijden naar Lincoln aan het eind van de highway, vinden een tentje voor koffie  met flapjacks en french toast !!!  De route gaat nu iets verder naar het noorden waar we de snelweg verlaten en weer door het park gaan rijden . Ondanks de regen maken we nog een mooie wandeling. Helaas wordt het niet droog en wanneer we in North Conway zijn duiken we een outlet centrum in.  Enige uren later zijn hebben we ons verrijkt (of verarmd) met nieuwe schoenen, spijkerbroeken en T shirts.  Om de dag echt Amerikaans af te sluiten eten we in een Steakhouse.  Zo was het wel genoeg We zetten ons tentje in het donker op de andere camping , gelukkig was het wel even droog.


Vrijdagmorgen giet het nog steeds. Dit wordt een autodagje, ook in de regen is de natuur prachtig. We bezoeken Portsmouth en rijden door naar Boston.  Voor Har bekend terrein, we doen erg ons best om toch nog een stadswandeling te maken maar de regen drijft ons  de kroeg in.  We besluiten die avond maar gewoon aan boord te gaan slapen. We moeten onze dinghy eerst leeghozen en dan varen we in de stromende regen over een spiegelglad water in de maneschijn naar de Lion King.  De aangename temperatuur maakt het allemaal niet zo erg.

Zaterdagmorgen staan we weer vroeg op en rijden naar Cape Cod. We hebben niet genoeg tijd om het hele schiereiland te bekijken. Provincetown bewaren we dus maar voor een volgende keer.  Voordat we de auto weer inleveren doen we uitgebreid inkopen in zo’n mega supermarkt.

Har brengt de auto weg en het launchbootje van de jachtclub brengt mij met tientallen plastic tassen, de tent en alle ander spullen naar de boot.  Ze zijn blij dat ze nog gasten hebben, het is hier echt eind van het seizoen.

Zondag  16 oktober wordt een boot-dag . Alles klaar maken voor vertrek, lekker douchen bij de jachtclub (geen warm water aan boord wanneer je op een mooring of anker ligt) en wat internetten.  ‘sMiddags nog even op de fiets naar de mall om een telefoonkaart te kopen.  De launch-boot brengt de fietsen aan boord , die moeten weer opgeborgen worden. Morgen gaan we weer verder.

USA 9 oktober




Zondag 9 oktober om 09.30 uur lopen we de baai van Plymouth,  Massachusetts binnen. We hebben 351 mijl gevaren in 54 uur.  Het is prachtig weer en de haven ligt vol boten op moorings en aan steigers, lang geleden dat we zoiets zagen.



Tot onze verbazing is de Eagle er al , tja wanneer je de motor bij gaat zetten in plaats van kruisen !!!  We zijn toch ZEILboten.

Nu moeten we inklaren in de USA, we bellen Homeland Security en binnen een half uur is er een uiterst vriendelijke dame die ons inklaart. We krijgen een cruising license nummer en vanaf nu moeten we ons in iedere haven even telefonisch melden.  Poespas ?  ach het is nu eenmaal zo.

Zo nu mogen we van boord en voet zetten op Amerikaanse bodem.  We lopen wat door Plymouth en belanden in de beste pub in town met heftige live music.  Alle stilte van de afgelopen maanden is in een keer uit onze oren geblazen.   ’s Avonds gaan we met Carroll uit eten, lekker buiten zitten en vis eten.




Maandag verleggen we de boot van de Marina naar een mooring ($45)  van Plymouth Yachtclub.  Eén nacht in de Marina ($150)  kost meer dan de havenkosten van de afgelopen 4 maanden.   We hebben de fietsen aan wal gebracht en gaan op verkenning in de omgeving.  Nog steeds heerlijk weer, onbewolkt en 20”.
veel groeten van Ans en Harry


vaarwel Canada


Lunenburg is heel gezellig en wanneer het weer mooi is wandelen we om het stadje te verkennen

Vrijdag 30 september maken we met Howard en Donna een toeristische  tocht naar Halifax. Novo Scotia heeft een prachtige natuur, lage struikachtige bebossing  en een grote variëteit  aan bomen en struiken. De kust is ruig en rotsachtig. We zien veel van de omgeving . In de namiddag nemen ze ons mee naar een borrel in de loods van een schaapsbouwer. We ontmoeten veel zeilers ontmoeten. Onder andere  Don en zijn vrouw. Don is 12 jaar lang schipper geweest op de Bluenose ll. De originele Bluenose was een heel bekende snelle Schoener  uit de hoogtijdagen van de kabeljauw visserij op de Grand Banks.  Nu heeft hij zelf een  prachtige Schoener gebouwd  die  in Charleston  ligt Ze zijn vaak met de boot  in Cuba geweest zijn.  We krijgen veel informatie en spreken af elkaar zeker in Charleston te ontmoeten.

Zaterdag regent het zo hard dat ik de zeilbroeken gewoon in de regen kan hangen om het zout eruit te krijgen.  Daarna duurt het natuurlijk wel erg lang voordat ze droog zijn!!

De rest van het weekend gebruiken we voor allerlei klusjes, we skypen en werken correspondentie af. Zondagavond gaan we nog even bij Howard en Donna eten.

Dinsdag 4 oktober vertrekken we om 00.45 uur. We gaan naar Shelburne, een tocht van 78 mijl. Het begint met een flink aantal motoruren, voordeel is dat je dan lekker voorin kunt slapen. Om 06.00 kunnen de zeilen bij en om 12.00 uur liggen we langszij  in Shelburne Yachtclub. We worden zeer gastvrij ontvangen en het dorpje ziet er leuk uit.  Shelburne is een prima uitgangspunt om over te steken naar Cape Cod Bay of de kust van Maine. Nadat  de boot weer op orde is begint het te regenen en blijven we de rest van de dag binnen.  Samen met 2 andere boten wachten we de storm voor de komende dagen af.  Het clubhuis is gezellig, goed voor een wasje en een douche en Happy Hour in de bar. Daar ontmoeten we Carroll van de s.v. Eagle en gaan we gezellig uit eten in een uitstekend restaurantje.
 De wind blaast flink door maar we hebben weinig golfslag en kunnen heerlijk slapen. De volgende dag is het droog, we wandelen uitgebreid door dorp en omgeving.   Carroll komt nog een keertje eten en we maken ons weer klaar voor vertrek.

Vrijdag 7 oktober om 03.00 uur vertrekken we. De Eagle volgt een paar uur later met een extra bemanningslid aan boord.  De Québec boot wacht nog even op een rustige zee.

We varen Shelburne Bay uit op de motor. Wanneer de wind doorzet kunnen we 2 uur later de zeilen hijsen met 1 rif. Harry gaat als eerste slapen, omdat het overdag is neem ik een wacht van 4 uur. Er is veel zeegang, korte steile golven,  en ondanks een Scopoderm word ik toch een beetje zeeziek.  

Na mijn slaapuren is het gelukkig over.  Zaterdag middag kunnen we het grootzeil helemaal uitrollen en met een knik in de schoot  maken we een mooi gemiddelde van 7 knopen. Als ’s nachts de wind weg valt moet de motor weer 3 uur bij. Wanneer de wind weer toeneemt, is die recht tegen, en moet er gekruist worden.



foto's Canada

Klik op onderstaande link om de foto's van Canada te kunnen bekijken. Vanavond vertrekken we uit Shelburne en onze volgende haven zoeken we in de USA
veel groeten 'van Harry en Ans

https://picasaweb.google.com/103940552177236197171/005Canada?authuser=0&authkey=Gv1sRgCK68p_2XvKi4qwE&feat=directlink

Novo Scotia

Novo Scotia, bijna een eiland, (op het stuk land na wat aan New Brunswick vast zit) waar de Fransen zich als eerste Europeanen vestigden rond 1605 gevolgd door de Britten (stichtten Halifax in 1749) , de Duitsers ( Lunenburg ) en veel Schotten (Cape Breton) die het uiteindelijk  de naam Nieuw Schotland gaven.

 

Op vrijdag 23 sept. Vertrekken we uit Port aux Basque  de wind komt uit het  westen  8- 9 knopen en er hangt een dikke mist.  We zetten de Code0 bij (grote licht weer fok)  en lopen mooi 6 knopen sog.   Als het donker wordt  trekt de mist even op,  de wind valt weg en de motor gaat aan.  Het is erg donker zonder maan  en de radar, de  Sea Me en natuurlijk de AIS staan aan en  worden goed in de gaten gehouden.  Zo nu en dan een ander schip op veilige afstand maar echt druk is het hier niet.  Har neemt de eerste wacht en ik de 2e.  Onze route gaat langs Cape Breton Island en via Bras d’Or Lake naar St.Peters Channel .  Bij de ingang van Great Bras d’Or is het erg mistig , maar gelukkig liggen er brulboeien met verlichting.  Doet me een beetje denken aan de Zwitserse koeienbellen.   Het hele traject is ongeveer 60 mijl.  Voordat we bij de brug (Barra strait) komen is de mist verdwenen, er is voldoende ruimte onder de brug maar ik vind het altijd griezelig.  Nog spannender zijn de 3 kabel waar we onderdoor moeten. We hebben 2 gidsen aan boord, de een zegt dat ze op 25m hangen de ander 30m en wij zijn 27m hoog.  Beetje nerveus natuurlijk maar we hebben dubbel gecheckt en de 30m is juist volgens lokale informatie. Het klopt en we zijn blij wanneer we ze achter ons zien.

 Nu verder naar de sluis in St Peter Channel, er wordt veel ophef over gemaakt in de pilots. Maar met onze Hollandse sluizen en bruggen ervaring is het werkelijk een eitje. Wel een heel erg mooi kanaaltje.  We blijven net achter de sluis liggen en hebben een rustige nacht.  De klok gaat nu 1 uur terug en inmiddels hebben we 5 uur verschil met Nederland.



Zondagmorgen 25 sept. Om 9 uur vertrekken we met mooi zonnig en warm weer  en steken  St Peters Bay motorzeilen over. Daarna een prachtig tochtje tussen de eilanden , Andrew Passage. Het dreigt even verkeerd te gaan wanneer ik opeens onverwacht het roer moet nemen, er zijn zoveel boeien en rotsen ………….. maar met een noodstop en hard achteruit gebeurd er niets.  Het is hier schitterend.


We kunnen weer zeilen tot een uur of 7 en leggen voor een korte nacht aan in New Harbour.  45’09.9 N en 061’27.1W  Een steiger en een paar huizen, dat is alles.

Maandag 26 sept om 03.30 gaan we weer verder. De NW wind die ons beloofd was  hebben de hele dag niet gevoeld. Het wordt een dagje afwisselend zeilen en motoren , de wind blijft  tussen de 260 en 270’ en komt niet boven de 10’uit.   Wanneer we besluiten rustig door te varen tot morgenochtend steekt  hij natuurlijk  op en moeten we ’s nachts echt reven om  niet in het donker  de Tanners Pass bij Stonehurst  binnen te varen.  Om 08 uur laten we het anker vallen op  44’22.4N en 064’13.3W.


Dit is waar Howard en Donna wonen, vrienden van Dennis en al heel snel ook onze vrienden.  We hebben een paar gezellige dagen met hun en de 2 prachtige Portugese waterhonden.  Zij hebben een boot voor de deur liggen en vertrekken komende week naar de Bahama’s.  Ze zorgen goed voor ons.  We  kunnen wasjes draaien , gaan met hen shoppen om onze voedselvoorraden aan te vullen en zoeken naar cruising guides voor USA . Ook gaan we gezamenlijk naar Halifax en  ontmoeten andere zeilers  die ons veel nuttige informatie geven. 

Wanneer de wind wat aantrekt verkassen we de boot naar Lunenburg omdat de ankerplek nogal open was en te weinig zwaairuimte bood.

Lunenburg is heel leuk, nooit verwoest door een brand en dus veel originele houten huizen.  Tot zaterdag is het prachtig weer en nu een regenweekend.  Niet zo heel erg want de temperatuur blijft lekker. We hopen begin volgende week weer verder te gaan richting Cape Cod.

Veel groeten van Ans en Harry uit Lunenburg , Nova Scotia op zondagmiddag 12.30 uur.