Martinique



Frankrijk’s op 1 na grootste eiland , 65 km lang en ongeveer 20km breed. Populatie ongeveer 400.000 inwoners. Ook weer een echt “departement”, dus bestuurd vanuit Parijs. Het is hier een  samensmelting van Carribisch en Frans, maar ze zijn vooral Frans.  Mont Pelee, 1397 meter, is de nog enigzinds rokende vulkaan in het Noorden van het eiland. In 1902  werd de hoodfstad St. Pierre geheel verwoest. Sindsdien is Fort de France de nieuwe hoofdstad .  Het eiland is groen, heeft goede wegen en een ideaal klimaat. Het Zuidelijke deel is dichter bebouwd dan het Noorden.  We gaan voor anker in de baai van Le Marin. Thuisbasis voor vele charter companies, de enorme haven Port de Plaisance ligt helemaal vol. In de baai liggen de meeste cruisers , zo’n 200 boten om ons heen.  Voor ons dus vooral een reparatie stop   De radar die gerepareerd moet worden en de regelaar voor het laden (charge regulator van Mastervolt) van de accu’s is echt kapot.  Aan de radar kan gesleuteld worden. Beide is zoals verwacht rampzalig.  We zijn hier op 28 mei aangekomen en de radar was 7 juni klaar. De in Frankrijjk bestelde regulator moet vandaag  (9 juni) nog komen !!!!  Er gaan 6 vliegtuigen per dag naar Frankrijk dus wat is het probleem ???


Maar er zijn ook leuke dingen. De zoon van goede vrienden , Haiko , woont en werkt hier.  We ontmoeten hem al snel de 2e avond. Er valt veel  te kletsen. Informatie en  indrukken van een land van  iemand die er woont en werkt, zijn meer waard dan een lonely planet.  Het lijkt hier best welvarend maar 30% van de bevolking is werkeloos.  De vakbonden zijn oppermachtig wat het werkklimaat nogal onaangenaam maakt. Haiko zal dit een understatement noemen.

We bezoeken Haiko thuis en maken  een mooie wandeling maken, Canal des Esclaves,  We mogen de auto lenen en toeren over het zuidelijke deel van Martinique. De vulkaan slaan we deze keer over , er komen er nog een aantal op de volgende eilanden.  We nodigen Haiko en vrienden uit om aan boord te komen eten.  4 man in de dinghy is net even iets anders  …….. heen gaat het goed maar terug tegen de golven in … sorry sorry maar iedereen wordt drijfnat.   Voor hun dus met natte broek  nog een uurtje in de auto.   Wanneer we hier na en week nog liggen eten we nog een keer gezamenlijk. Haiko heel veel dank voor je gastvrijheid.

 


De dagen  gaan  zomaar voorbij. Wij varen af en aan naar de kant. Radar checken, niet goed, ander onderdeel , weer checken etc.  Gelukkig hangt de radar niet in de mast en is redelijk toegankelijk !

Open wifi mag niet in Martinique, dus ook veel kopjes koffie bij Mango Bay. Het weer  is niet fantastisch, veel regen.  Maar natuurlijk nooit koud.

Intussen worden er nog andere klussen gedaan, kleine zeilreparaties, kussens repareren, een nieuw wartelblok voor de kotterfok, weer eens 2 nieuwe zeillatten in de fok  en de dinghy krijgt een jasje ter bescherming tegen altijd verwoestende UV stralen. 

Sinds een paar dagen liggen er nog 2 Nederlandse boten. De Horta en de Biba, de laatste uit St Annaland , die kenden we natuurlijk  vrij goed.  Vreemd dat je met landgenoten dan ook gelijk contact hebt , die Fransen zijn toch niet zo toegankelijk.  We drinken in ieder geval gezellige biertjes.  Beide gaan vandaag weg. Wij wachten nog tot maandag of onze Regulator nu eindelijk aankomt. Zo niet dan vertrekken we toch, we hebben van Bert van de Biba een regulator kunnen lenen, en dan zien we  wel hoe de andere later opgehaald wordt. Door ons of door Harm van de Horta die nog een tijdje hier blijft rondzeilen.

 

Leeward Islands


Voor mensen die niet vertrouwd  zijn met de Carieb wordt dit een rommelig verhaal. Al die dagtochten, al de verschillende baaien en/of eilanden, het is zeker verwarrend. Maar ja de blogsite is ook bedoeld als naslag werkje voor onszelf dus ik waag me toch maar aan een verslag.
 
Dinsdag 7 mei : we vertrekken vanuit de Gorda Sound  naar St. Maarten.  Een tocht van ongeveer 80 mijl, maar geen bezeilde koers. De Anegada passage gaan we kruisend oversteken. We doen het rustig aan om met het eerste daglicht voor St Maarten te kunnen ankeren.

In de komende 3 weken zeilen we tot Martinique. De meeste tochten zijn dagtrips maar soms is de oversteek tussen de eilanden wat langer en varen we een nacht door. Ieder eiland heeft zijn eigen passage ofwel oversteek naar het volgende eiland. Dat zijn de moeilijkste stukken, de Atlantische deining is fors, zeker nu het de komende weken flink blijft waaien. Het regent steeds meer en we worden vaak geplaagd door zware buien die naast/ achter en voor ons hangen of gewoon recht boven. Soms gepaard met wind soms juist niet, je weet het nooit van te voren.

In de juiste volgorde nemen we de volgende route.

 St Maarten , we blijven tot zondag  buiten op anker liggen. Bootboodschappen bij Budget Marine, huishoudboodschappen, alle gasflessen worden gevuld en we ontmoeten vrienden bij Lagoonies. Best een paar leuke dagen

We blijven 7 dagen in Barbuda en Antigua.  Het is niet zo ver maar er moet nog gekruist worden, omdat de koers is nog te oostelijk. We zeilen ’s nacht en komen zo bij dageraad aan. Barbuda was bijzonder, het enige vlakke eiland wat we in de Carieb zien. Mooie witte stranden en heel rustig.

In Antigua beginnen  we bij St John ( de hoofdstad maar niet leuk) . Vervolgens : Deep Bay, om even boven het wrak te snorkelen :


 Five Islands , waar we ankeren net achter Stoney Horn, een prima plek met Wi-Fi van het resort :




 daarna naar de zuidkust, we pakken het Goat Head Channel wat een leuke uitdaging is om tussen het  enorme rif en de kust te zeilen.

 
We ankeren in Falmouth Harbour. English Harbour bezoeken we lopend via een mooie wandelingover de kliffen en rotsen langs de kust. Het is intussen Pinksteren en na afloop van het grote vistoernooi kopen we verse Mahi Mahi voor $12 per pound. We moeten er 2 uur voor in de rij staan maar daarna ligt de vriezer vol met 3 kilo schoongemaakte vis.







links Falmouth Harbour, rechts English Harbour



De volgende bestemming is Guadeloupe en de Isles des Saintes, waar we ook een week blijven. We zijn nu in Frankrijk, betalen met Euro’s , kopen stokbroodjes, pain au chocolat, goede wijn etc. We liggen in Deshaies, een leuk plaatsje, je kunt er heerlijk wandelen, winkelen en eten. We huren een auto en verkennen de zuidkant van Basse-Terre, verreweg het mooiste gedeelte van het eiland. De nog altijd actieve vulkaan La Souffriere ligt meestal in de wolken maar we wandelen met redelijk zicht naar boven. Een mooie wandeltocht.

 





 




Columbus ontdekte de eilanden ten Zuiden van Guadeloupe op Allerheiligen, vandaar Isles des Saintes. Het was 5 uur varen van Deshaies, weer heel schilderachtig en heel Frans.

 





Het volgende stukje Frankrijk is Martinique. We vertrekken vroeg 06.30 , een pittig tochtje en om 18.00 zijn we in St Pierre. Allen maar voor 1 nacht , daarna verder naar de zuidkust van het eiland naar de Cul-de-Sac de Marin. Een grote baai met veel schepen en een gigantische Marina (Port Plaisance) die helemaal vol is.

Voorlopig blijven we hier even. De radar moet gemaakt worden en de externe spanningsregelaar van de dyname is kapot. Ofwel in gewone taal, de motor laadt de 24 volts batterijen niet meer.

Meer Martinique verhalen de volgende keer.