groenland 23 aug


Schrijf nooit wat je plannen zijn voor de komende dagen op een zeil-zwerf tocht want alles wisselt met de dag.  Er ligt een enorm lagedruk gebied op zee tussen Groenland en Newfoundland. Een tweede komt er direct achter en tussendoor blijft het lekker stormachtig buiten. We verlaten Groenland voorlopig niet, wat we eigenlijk niet erg vinden.





 Vrijdag (19/8) is een prachtige zonnige dag. We (de Trobriand en wij) hebben besloten  toch het Tasermiut Fjord te gaan bekijken.  Om 9 uur vertrekken we naar het 30 (zee)mijl lange  Fjord. Op de motor en  plat voor de wind, heerlijk , zo is er volop gelegenheid om rond te kijken.  Het is onbeschrijflijk mooi, wat een natuur.   We varen helemaal tot aan het eind waar de Sermitsiaq gletsjer naar beneden komt.

 Misschien hadden we iets eerder moeten omdraaien want inmiddels is de wind flink toegenomen, ik zie 27 knopen ware wind op het scherm (wk6).  We keren om en zetten de zeilen bij.  Met een rif in het grootzeil en de  fok  kunnen we lange halen maken, hoog aan de wind.  Zo kruisen we 30 mijl terug naar Nanortalik, en super zeiltocht. Het is behoorlijk koud en als we aankomen is het pikdonker. Om 22.00 uur liggen we weer langs de kant. Heel moe maar zeer voldaan, een onvergetelijke dag.

Zaterdag 20 aug (Har is jarig !!)
We gaan we verder cruisen in Groenland.  We hebben een route uitgezet naar Uunartoq, een eiland met warme bronnen die al genoemd wprden in de oude Noorse Sagen. Bovendien trekt een warm bad ons ook wel aan.  Helaas is het vandaag zwaar bewolkt. Er staat een mooi windje en we kunnen grote stukken bezeilen. De tocht is prachtig tussen de honderden eilanden/ rotspartijen waar de kust van  Zuid Groenland uit bestaat . Overal drijven ijsbergen , kleine en grote in allerlei vormen, ze blijven fascinerend.

Om 4uur gooien we het anker uit voor het eiland.  We hebben de grote rubberboot met vaste bodum bij ons .  Hij past wel in de ‘garage’ maar alleen half opgeblazen. Bovendien is hij vrij zwaar. Best een klus om die vaar-klaar te maken, maar goed dat hoort bij het ankeren.  Even later ligt ook de Trobriand naast ons en tot ieders verbazing komt er nog een zeiljacht aanvaren.  Een Engels schip met Italianen aan boord .  3 Jachten voor anker  bij een klein eilandje in Groenland, het is een unicum.   Even later zitten we allemaal in de warme poel op het eiland. Heerlijk , maar moeilijk om er uit te gaan want boven water is het foei koud.

Ter ere van Harry’s verjaardag komen Robbert, Lydia, Nikita en Christy bij ons pannenkoeken eten. Ik moet er heel wat bakken !!

De volgende ochtend beklimmen we nog even een bergje op het eiland en dan trekken we verder. Onze volgende  bestemming is Saarloq, een piepkleine nederzetting op de punt van een eilandje waar 150 mensen wonen.  Vandaag  is er weinig wind en wordt het  motor-zeilen . We varen weer iets meer richting open zee en het aantal  de ijsbergen wordt steeds groter.  We leggen 26 mijl af en gooien het anker uit in een kleine baai naast het dorpje. We passen er net met 2 boten in. 

De volgende ochtend schijnt de zon en kunnen we even , lekker beschut onder de buiskap, aan dek ontbijten. We gaan niet aan wal maar vertrekken richting Qaqortoq, een tocht van 15 mijl.  Opeens is er dichte mist en moeten we met de radar bij varen, voornamelijk  om de ijsbergen te kunnen waarnemen.  Er staat wel een lekker windje en de zeilen gaan al snel vol bij.  Zo snel als je mist op je af komt zo snel ben je er ook weer uit.  Weer een schitterende tocht en om 15.00 uur zien we het stadje voor ons liggen.  Allemaal gekleurde huizen tegen de berg, heel schilderachtig.  We gaan op zoek naar een plaatsje in de haven.  Het wordt weer een stalen kade muur met grote autobanden ter bescherming waar we tegen aan moeten liggen.  Zo ziet het er in de meeste havens uit. De Trobriand gaat tegen ons aan liggen.

 In Groenland kun je geen jachthavens of ligplaatsen met water en stroom verwachten.  Een havenmeester is er meestal ook niet. We zijn dus geheel selfsupporting.  De watermaker draait heel regelmatig wanneer het zeewater niet te koud is. (het moet minimaal plus 4’zijn).  We zijn  zuinig met zoet water en  douchen is er even niet bij.  De kachel gaat iedere avond en ochtend aan, het is ’s morgens vaak 7’ in de boot . De generator laadt keurig onze accu’s op maar meestal kunnen de zonnepanelen en de windgenerator het wel aan.  Zodra er weer gevaren wordt kan de motor het allemaal aan en is er ook  warm water. De boiler kan het niet erg  lang warm houden met dat koude zeewater onder de boot. De afwas sparen we  op tot er warm water is.  Gas is om lekker eten te koken en liefst niet om afwaswater te koken.  Het geeft wel een gaaf  gevoel zo helemaal voor jezelf te zorgen.

Het ziet er naar uit ziet dat we nog wel even on Qaqortoq blijven liggen.  De weersverwachtingen zijn voor de oversteek niet goed. Hier is het rustig. Vanmorgen een zonnetje en bijna geen wind. Er is weer een klus te doen. De buiskap is op verschillende plekken aan het slijten op de stiknaden. Dat moet voor vertrek gerepareerd worden.  Eens kijken of ons naaimachientje dat aan kan.
ps. het uploaden van foto's gaat veel te langzaam , er komt een serie groenland foto's op picasa.
 Veel groeten van ons beiden en tot een volgend bericht. Ans en Harry


Nanortalik


En na ons laatste bericht ging alles anders. De Kaap gerond op 59”25.N. Geen ijs op zee wel een band van ijs voor de kust.  Goed zicht maar een laaghangende wolkenband voor de kust boven het ijs. We motoren naar ons volgende waypoint   13 mijl westelijk.



 Het is middernacht 14 aug.  Op het waypoint  verleggen we de koers  WNW(300 “), vrijwel direct na de koerswijziging een knal , we minderen onmiddellijk snelheid en ontdekken dat  we in een ijsveld terecht gekomen zijn.  Alle hens  aan dek, we proberen door een ZW koers aan te houden uit het ijs te komen en sturen  soms zelfs Zuid.  We proberen ook de Trobriand te bereiken om hun te waarschuwen, maar dat lukt niet. We kunnen elkaar niet meer per marifoon bereiken.  Heel  jammer . Zij belanden uiteindelijk  in veel dichter ijs en maken een spannende  nacht door.


 We varen heel langzaam tussen de ijsschotsen en -bergen door. Het duurt  de hele nacht en we blijven beide aan dek.  Door de temperatuur van het water in de gaten te houden proberen we in te schatten of we verder in het ijs raken of eruit varen.  Dankzij volle maan kunnen we ondanks de mist het ijs toch vrij goed zien.  Har staat aan het stuur en ik op de bank om een wat hoger overzicht te hebben en aanwijzingen te kunnen geven. Bakboord – stuurboord – recht vooruit  -  etc.   Om 0600 uur ’s morgens wordt het lichter en proberen we langzaam een koers naar onze bestemming  Nanortalek te gaan varen.  Maar we moeten steeds terug  omdat het zeewater naar 0” zakt.  Rond 08.00 uur zijn we uit het ijs en loopt de water temperatuur op tot 1.7 “.




Nu geen drijfijs meer maar zo nu en dan prachtige ijsbergen in een rimpelloze zee. Het is schitterend , we genieten maar ten dele want  we zijn erg moe van het ingespannen varen. Om 14.30 uur op  lopen we Nanortalek binnen.  De Trobriand komt rond middernacht binnen maar dan lig ik al te slapen. Harry kon wakker blijven en even hallo zeggen. 


Groenland , een onderdeel van Denemarken maar een  andere wereld . Nanortalek  is een eiland ,een klein vissersdorp met 1500 inwoners. Je zou het als een nederzetting kunnen omschrijven. Veel kleurige huisjes, een paar straten , de noodzakelijke supermarkt, VVV, postkantoor, zelfs hotels en wat andere slaap accommodatie.  De mensen zijn vriendelijk maar spreken weinig Engels. De meeste zijn Inuit en zo hier en daar waarschijnlijk wat Denen. Tot mijn verbazing rijden er verhoudingsgewijs  best veel auto’s , terwijl je nergens  heen kunt, alleen op het eilandje rijden.  Er komt geen autoferry.  Wel wat boten die passagiers en goederen brengen en er is een helikopter service.

 Maandag doen we niet veel, eerst maar eens even bijkomen. Dinsdag en woensdag wandelen we over het eiland. Het is prachtig,  uitzicht op zee of de omliggende  fjorden en overal , soms heel grote,  ijsbergen.  Het weer is grillig, ’s morgens en ’s avonds erg koud tot 0”. Zodra de zon gaat schijnen wordt het heerlijk en kun je uit de wind zelfs buiten zitten.

Nu is het woensdag en wilden we eigenlijk verder varen door de fjorden naar een volgende bestemming. Maar  ……….. je raadt het al, het  gaat stormen vanavond.  Maar even uitliggen. We kunnen helaas niet zo lang in Groenland blijven en een tocht in het prachtige Tasermiut fjord  (30 mijl diep, 60km ) vlak naast ons  zit er niet in.  We moeten de overtocht naar Newfoundland gaan plannen anders wordt het  te laat in het seizoen.  Hopelijk gaan we morgen binnendoor naar Qaqortoq (Julianahab).  Jammer dat we hier zo weinig tijd hebben.

Groeten van ons beiden uit een schitterend Groenland.

Nanortalik

Even een kort berichtje vanuit groenland. We zitten nu in Nanortalik maar zullen hier niet zo erg lang blijven, ik denk hooguit 10 dagen. Niet omdat het niet mooi is maar we moeten aan de volgende oversteek denken waarvoor het niet te laat in het seizoen mag worden. Wel jammer want zo zien we weinig van dit bijzondere land.  De tocht hierheen was spectaculair maar daarover later meer ....
Veel groetjes Ans en Harry

Onderweg van IJsland naar Groenland

We zijn maandag 8 aug. om 6 uur vertrokken uit Reykjavik. Vol getankt met 700 liter water en 60 liter diesel. Bestemming is de Prins Christian Sund, de smalle doorgang van de oost- naar de westkust,in het uiterste zuiden van Groenland. De ijsberichten melden dat de ingang van de Sund nog steeds door ijs versperd wordt. Wij hopen dat daar snel verandering in komt. Die hoop hebben we nu al 2 weken, maar na 3 weken Reykjavik wilden we weer op weg, en de weers vooruitzichten waren (en zijn) goed.
Als alternatief voor een versperde Sund kunnen we om Kap Farvell heen. Daarbij moeten we minimaal 80 mijl uit de kust blijven. Het is een verradelijke kaap met veel rotsformatie ver in zee,stroming en vooral ijsbergen die vanaf de oostkust via de kaap naar de westkust weer omhoog gaan of oplossen.
Ik heb een pleister achter het oor geplakt en zoals gewoonlijk helpen ze uitstekend. Harry heeft nooit last van zeeziekte. Boffert. In theorie kunnen we op zuid-westelijke koers naar de overkant varen; afstand ongeveer 700 zeemijl tot ingang Christian Sund. De wind is voornamelijk NE, en varieert van matig tot zeer zwak. Draaien dan ook redelijk wat motor.(De motor gaat aan wanneer de snelheid onder de 3 knopen zakt).
We zijn nu overschakeld op een varend leven waarin de weersomstandigheden alles bepalend zijn. Het weer gedraagt zich tot nu toe als voorspeld, maar we zijn wel voorbereid op onverwachte storingen. De kotterfok ligt aangeslagen in de zak aan dek. Hopelijk hebben we hem niet nodig.
De routine komt er snel in. Het leven is beperkter maar niet saai en vaak gewoon hard werken. Er moeten regelmaig zeilen gewisseld worden. De eerste 3 dagen gebruiken we de gennaker. Voordat die goed staat ben je een half uur verder en heb je heel wat energie verbruikt. Grote schrik van iedere zeiler is een gennaker of spinnaker die zich om een stag gaat draaien. Je weet het en toch overkomt het ons dinsdag middag. Muurvast zat hij om de kotterstag. Har is snel de mast in gehesen (het was geen glad water!) en kon hem met de hand terugdraaien. Woensdag weer een probleempje, vergeten de slurf onderaan vast te zetten. Die schiet weer langs de genaker omhoog en het lijntje waait vrolijk buiten bereik. Door de gennaker achter het grootzeil te trekken en de val te laten zakken kunnen we de lijn pakken, en alles kwam weer goed.  Om het zwaaien en klapperen van het grootzeil tegen te gaan motoren wij met 2 riffen in het grootzeil. Bij voordewindse koersen zetten we een bulletalie. Er moet zo nu en dan toch een slag gemaakt worden wanneer de wind pal achter staat. Ook dat is een klus, gennaker voor alles langs, schoot wisselen etc.

Het is nu vrijdagavond, we varen al weer uren op de motor, heel jammer want in zo,n verlaten omgeving is het een hoop herrie. De Christian Sund is nog steeds niet ijsvrij. Om de kaap dus waar het nu nog lekker waait (25-35 knp). We zijn nog 63 mijl van ons waypoint af, dat lag ruim voor de kust.  Zaterdag in de loop van de ochtend neemt de storm om de kaap af en dat is precies goed , dan kunnen wij er mooi omheen. Het betekent wel 250 mijlen extra. Dit wordt onze eerste lange oversteek. We zullen zeker veel ijsbergen zien drijven, ook aan de westkust van Groenland. Dat wordt dus heel spannend om daar rustig doorheen te kunnen varen.
We varen op met een ander Nederlans jacht, de Trobriand, en hebben regelmatig mail contact, en de laatste dagen ook direct via de marifoon.
Het leef ritme aan boord gaat goed , we doen in princiepe 3 op -3 af.  Om 21.00 gaat Harry slapen en neem ik de wacht die ik vaak tot 1 uur door laat lopen omdat ik eerder nog niet slaperig ben. Om 01.00 Harry op wacht en Ans slapen. De volgende is weer voor mij en om 07.00 kan ik gaan slapen zolang ik wil. Inmiddels is het dan einde ochtend en hebben we beiden 7 uur slaap gehad. Ze zeggen dat je na een week moet wisselen. Dat gaan we bij een volgende oversteek maar uit proberen.
De nachten zijn weer net als bij jullie, De zon gaat momenteel onder(22.30 uur) Een prachtig schouwspel. Alsof de horizon in brand staat.
Dit bericht komt via onze radio SSB en hierbij veel groeten van Ans en Harry

verzonden van zo.n 40 zeemijl SE of Cape Farewell

reykjavik again

Vrijdag 5 augustus
Denk niet dat Reykjavik de meest boeiende stad ter wereld is.  Het is hier comfortabel, vriendelijk en we liggen op een prachtig beschut plekje. Tussen  zeer oude, wrakke-  en de stoere nieuwe vissersvloot van IJsland.  Aan een vaste kade maar wel met stroom en water.  Zo maak je ook  een  springtij mee, in Juli/Aug geeft dat een extra groot verval op de westkust van IJsland.   Een verval van 4.30 meter, het werd wat klimmen en klauteren. Het verschil tussen spring-  en doodtij (verval 1.7 mtr) is erg groot .

 De nieuwe jachthaven is nog in aanleg. Hij komt voor het prachtige nieuwe concertgebouw , ook nog niet helemaal klaar. We vinden de jachthaven wel erg open en er is niet veel plaats voor wat grotere jachten.


Dus liggen wij lekker op ons eigen plekje.  Altijd wat te zien ,te beleven of een praatje te maken.  In het begin hadden we gezelschap van de  Engelse en een Franse boot, die inmiddels vertrokken zijn. Ze gingen gewoon naar huis en hadden niets met ijs te maken.


De cruise schepen lopen dagelijks binnen en vertrekken na 1 dag altijd precies om 6 uur.  Dan begint Happy Hour aan boord, denk ik.

En wij …….. nog steeds aan het wachten om naar Groenland te gaan.  Links en rechts horen we dat ook in andere havens aan de westkust  schepen wachten op een ijsvrije doorgang  van de Christian Sund.  Helaas komt er steeds meer ijs naar beneden en het blijft lekker tegen de kust plakken.

De afgelopen weken was het in Reykjavik druilerig weer en hebben we niet veel meer gedaan dan een gewoon dagelijks leventje met lezen, internetten, beetje wandelen en fietsen, lekker eten en veel slapen. Zelfs de hoezen voor de zonnepanelen en de buitenboord motor zijn klaar. Allemaal heel relaxed maar het wachten duurt wat lang !!   In de Denmark Strait hebben we de  weather window’s gemist maar ons accent lag op de ijsvrije doorgang door  Zuid Groenland.  Nu  we besloten hebben  ons op de oversteek te concentreren, liggen er een aantal prachtige lage druk kernen en de daarbij horende wind met  25 tot 30 knopen of meer.  Hier onder de kust  blijft het rustig en zijn we 2 dagen  gaan zeilen in het Fjord naast Reykjavik. Buiten waaide het 30 knopen en wij dobberden op het tij naar binnen.  Zo gaat dat.
Nu weer terug  op ons plekje in Reykjavik. De douane dacht  dat we nieuwe bezoekers waren en klopte om 05.00 op onze boot  !!! en dat terwijl ons inklarings  formulier voor het raam hangt. (voor Ruud : ramen mag, dat zijn onze langwerpige patrijspoorten !!)  Ik was natuurlijk niet blij want Har sliep gewoon door.
We bestuderen nu driftig alle gribfiles en ijskaarten en misschien kunnen we morgenavond 6 aug.  vertrekken.   Wie weet komt de Christian Sund  onderweg ijsvrij, alternatieven zijn : om Cape Farvel heen varen of door naar Newfoundland.  Hiermee houden we ook rekening wat  weer-planning  betreft.  Het is niet ingewikkeld maar wel lastig.  Straks weer een ijskaart ophalen.

Vanmorgen kwam de familie van de Trobriand op de koffie, we kennen elkaar van de vertrekkersdag.  Morgen varen ze naar Reykjavik en zo liggen we dan toch nog samen gezellig in IJsland.
tot slot nog een mooi plaatje van een aantal oude walvisjagers


Veel groeten en tot een volgend bericht. Ans en Harry