Puerto Rico



Van dinsdag 09 tot zaterdag 20 april ’13,  liggen we in Ponce, Puerto Rico.
 

 We halen de fietsen uit de  ‘’garage’ en brengen ze naar de wal. In tegenstelling tot de nuffige mensen van de Marina (toegang $10 p.p.p.d.)  zijn de leden van  van de fishing club uiterst vriendelijk en mogen we de dinghy gratis afmeren, de fietsen stallen en gratis gebruik maken van een uitstekende Wi-Fi  verbinding.
 Heerlijk weer eens op de fiets, ook al zijn er geen fietspaden ! We gaan Ponce centrum eens verkennen.  Het is niet veel, wat oude huizen , een park met kerk, een autovrije winkelstraat en niet veel meer.  Bij een volgende bezoek vinden we pas een leuk koffie barretje, gewoon in een ‘rommel’winkel.

Op vrijdag 11 april  verwachten we  de Indira van Freek en Willeke en gaan dus niet te laat terug.  Als we bij de boot komen zijn ze net gearriveerd, leuk gezicht om ze naast ons te zien liggen. Snel aan boord en bijpraten. We eten bij ons aan boord en maken plannen.  Zondag en maandag huren we een auto en boeken een B&B in San Juan.

 El Yunque in het Noord Oosten van PR is ons doel, een tropisch regenwoud met watervallen, zicht op de Atlantische Oceaan en de Caribische Zee en wandel mogelijkheden. De bergschoenen liggen in de auto.  Helaas valt het een beetje tegen. De vegetatie is prachtig, grote verscheidenheid  en nog enkele echt oude, grote bomen . Bij de waterval is het erg druk en de ‘hiking trails’ zijn betonnen paadjes. Met de auto kun je door het hele park rijden en iedere attractie (uitzichtpunt, paadje of waterval) heeft een parkeerplek en een kiosk.  Misschien zijn we vergeten dat we hier min of meer in Amerika zijn, alles efficiënt en modern  !!
 
Overigens is de beslissing over de status van PR nog steeds niet genomen. Worden ze  Amerika’s  51e staat of behouden ze de status quo en blijft het  soort commonwealth  van de USA. Recentelijk heeft de bevolking met krappe meerderheid gekozen voor de 1e optie, maar of dat ooit door de senaat zal komen blijft de vraag.  Ondanks de grote invloed van Amerika is de sfeer  gelukkig vooral Caribisch.

Ons B&B in San Juan in de moderne uitgaanswijk Condado is erg leuk, bij het ontbijt ontmoeten we de Nederlandse eigenaar , hoe toevallig.  Na enig zoeken eten we bij een uitstekend Chinees restaurant. De volgende morgen bezoeken we de oude stad. Freek en Wil gaan hun eigen weg en wij slenteren rond en laten ons rijden door het toeristen treintje, we kennen de stad immers al van ons bezoek vorig jaar. We lunchen samen en gaan om 4 uur terug richting Ponce. 

Zowel heen als terug rijden we gedeeltelijk via toeristische wegen. Puerto Rico is een prachtig land, 161x56 km groot. Plus een paar eilanden.  Vanaf zee komt het als een groenen deken uit het water omhoog.  Het land is zeer heuvelachtig zonder echt  hoge pieken.  De wegen zijn goed en doen soms denken aan Zwitserse bergweggetjes met flinke haarspeld bochten.  Bijna was ik weer wagenziek.

Terug in Ponce stoppen we bij de supermarkt en kunnen Freek en Wil flink inslaan voor hun verdere tocht.   We borrelen en eten meestal samen .  Donderdag 18 april gaan zij weer verder in Westelijke richting.
Wij blijven nog even, vrijdag is vrij slecht , 2 boten raken van hun anker.  Een, een  catamaran heeft een sleepbootje  nodig om terug te komen.. Gelukkig ligt de Lion King stevig.
Wanneer we onze laatste vers boodschappen gaan doen is de supermercado net bevoorraad . Goed vlees, groente en yoghurt, prima

 

Zaterdag 20 april (Susan is jarig)  willen we vroeg vertrekken maar de motor start niet. Een lege accu !!

Gelukkig wel met een starkabel op de andere accu.  We motorsailen naar Bahia Jobos en gaan voor anker.  Er is een klein dorpje en het is zeer landelijk. We wandelen wat rond,  drinken een biertje en  dan terug aan boord.

Nu aan de slag,  accu en bedradingen worden nagekeken. Uiteindelijk concluderen we dat de generator toch te veel van de startaccu trekt.  Het ding is intussen 8 jaar oud, dus maar vervangen. Wel een vervelend moment want accu’s zijn in Amerika erg duur.

De volgende ochtend varen we naar de baai van Puerto  Patillas. Het ziet er leuk uit, geen industrie, mooi groene heuvels  en wit stand . We halen de dinghy uit de garage, motor erop etc.  en gaan naar de kant.  Het is zondag en het strand is vol met grote families en overal heerlijke BBQ luchten. Een echt zondags uitje voor de mensen uit  Arroyo.   De fraaie voorzieningen zoals, toiletten, douches, kinderspeelplaatsen, betonnen paadjes en keurige kioskjes geeft duidelijke  de Amerikaanse inbreng weer.  Wij vinden een onverhard pad dat ons door mangrove en bebossing  voert  en goed is voor een mooie wandeling.  Daarna zoeken we een kroegje, de 1e zonder internet maar erg leuk. 2e Keer meer succes, Wi-Fi maar ook keiharde muziek, snelle motoren en glimmende jeeps.  We  checken mail en halen een gribfile binnen, dan vlug naar de boot.

Onze dinghy ligt voor het huis van Don, een gezellige man uit Texas die beslist wil dat we even binnen komen.  Daar ontmoeten we nog wat andere cruisers en vertellen we de bekende verhalen. Waar kom je vandaan, waar ga je naar toe, wat heb je meegemaakt etc etc.  Iemand heeft gekookt en we moeten beslist aanschuiven. Het wordt een gezellige avond en de volgende morgen mag ik mijn was bij Don in de machine gooien.  Don en zijn vrouw zijn met de boot in Patillas aangekomen, hadden het zo naar hun zin dat ze een huisje kochten wat hij nu aan het opknappen is. De boot ligt nog steeds voor de deur.

Dinsdag de 23e gaan we weer verder en besluiten naar Fajardo te varen. De laatste haven aan de westkust van PR.  Daar is een watersportwinkel waar we een nieuwe accu kopen.   We ankeren bij isleta Marina net tegenover Fajardo. 

De volgende morgen met de publico (lokaal busje) naar de shopping Mall waar ook West Marine zit, plus een McDonalds, wel koffie maar slecht internet. Dat zijn we niet gewend van de Mac. We vinden wat we nodig hebben voor de boot, slaan ook verst fruit, groente en yoghurt in. Het kost moeite om een taxi te pakken maar hij brengt ons wel  helemaal naar de dinghy en helpt zelfs om de accu in het bootje te hijsen.  Mensen zijn erg aardig en behulpzaam hier.

Weer aan boord moet Harry aan de slag.  De accu’s zitten onder de vloerplaten in het midden van de boot. Alles strak naast elkaar. Even een hoop werk om de ouder eruit te halen en de nieuwe erin te zetten , past allemaal net. De moeite wordt beloond en  de motor start weer.  Dat vaart toch wel iets veiliger.

Donderdag 25 april 2013 gaan we weer verder, naar  Culebra, slechts 25 mijl als het bezeild zou zijn.  Culebra is onderdeel van  Puerto Rico.  We gooien om 1500  het anker uit achter in Bahia Honda, vlak voor Dewey, het stadje.  We blijven een dagje liggen. Lopen naar Flamingo Beach, inderdaad heel mooi (zegt de loneley planet) zelfs al is het er niet meer rustig.  Dewey is best aardig, wel jammer dat er zo veel auto’s op het kleine eiland rijden.  Er is een goede ferry verbinding met Fajardo en ook een vliegveld voor kleine toestellen. Veel toeristen komen voor een weekend, kleine week of als dagtoerist vanuit Fajardo.

van Dominicaanse Republiek naar Puerto Rico


Uiteindelijk na 3 pogingen was de nieuwe Bimini goed. De 2 eerdere versies waren te hoog en pasten niet onder de giek. Iets maken kunnen ze prima maar meten en nog eens nameten zit er niet bij. Je doet het gewoon op de gok !! Het kostte wat ergernis (helemaal fout) en vooral wat tijd (die hebben we toch genoeg !!)  Met het resultaat zijn we wel heel blij. Vooral jullie blog schrijfsters die nu eindelijk de hele dag buiten kan blijven tijdens het varen.  Geen last van zeeziekte meer en voor de noodzakelijke binnen activiteiten (vooral koken) was een klein beetje cinnarizine meer dan genoeg.

Intussen is het zaterdag 6 april. Volgens voorschrift komt  de douane op het laatste moment controleren (alle kastjes open etc etc) . Als ze geen onrechtmatigheden vinden  krijg je een Zarpe (uitklarings bewijs) en moet je onmiddellijk wegvaren.   Voor die tijd dus alle laatste klusjes afhandelen. Geld wisselen, betalen, laatste boodschappen en dan ontdekken dat je veel te veel gewisseld hebt en dus weer naar de money changer om dollars te kopen . Met Dominicaanse pesos doe je verder niet veel en dollars kun je overal gebruiken.

Maar om 14.30 trossen los en vertrekken we uit Boca Chica.  Een stevige wind uit het oosten, dus op de neus en gaan we weer vrolijk kruisende koersen varen.  Het oorspronkelijke plan was om in 1 keer naar Puerto Rico te varen. Har was intussen  van mening veranderd, maar helaas vergeten mij dat te vertellen . We gaan ankeren als het donker wordt.  Geen probleem,  een mooie ankerplek is altijd leuk.

Isla Saona
Maar een klein ongelukje veroorzaakt een  verticale scheur in het grootzeil net onder het 2e rif. Niet heel erg maar toch beter om zo snel mogelijk  te repareren. Een van de wagens zat niet goed vast aan het grootzeil, al varend repareren we dat maar door te veel druk op het zeil ontstaat de scheur.  We laten het zeil tot rif 2 zakken en varen rustig verder tot Isla Catalina  op 018’21.8 en 069’01.8W, mooi rustig plekje. De volgende ochtend  repareren we het zeil als volgt, eerst bij elkaar houden met de ‘bootmans steek’  wat  inderdaad heel goed gaat en daarna plakken we er aan beide kanten zeil tape overheen.  Als het klaar is gaan we weer verder, er is weinig  wind en we  motoren  verder richting Isla Saona.  Redelijk in de luwte van het eiland vinden we een prima plek ,mooie zandbodem en het anker ligt in 1 keer vast. Als we klaar zijn duiken we het water in en zwemmen naar de kant.

Er wonen wat mensen op het eiland maar hoofdzakelijk om  toeristen te ontvangen die er voor dagtochten komen.   Het ziet er mooi uit, prachtig strand, palmen etc. Zoals je in de Carieb verwacht. We wandelen langs het strand  en ontmoeten  andere  Franse zeilers. Daarna  zwemmen we terug naar de boot. Weinig te zien onderwater, maar opeens zien we een grote pijlstaartrog doodstil  liggen. Pas wanneer we over hem heen zwemmen en schaduw maken  ‘vliegt’ hij gracieus weg. 

Maandagmorgen op tijd vertrekken,  op de motor tot de ZW punt van Isla Saona en dan de Mona Straat oversteken, 90 mijl breed. Iedereen doet alsof dat heel zwaar is. Het valt wel mee, zeker  wanneer je met de wind mee zeilt. Die altijd uit het oosten komt. Soms een beetje ZO of een beetje NO maar in principe Oost.  Wij moeten er tegenin en dan is het een pittige en langere tocht, maar het lukt natuurlijk prima. Soms wat motoren , vooral veel zeilen.  We varen de nacht door.  Wanneer we onder de kust van Puerto Rico zijn neemt de wind toe en wordt het laatste stuk naar Ponce nog een heel eind.  De zee is ruig .  Achter ons 2 schepen die al snel hun zeilen laten zakken en langs de kust motoren.  Wij zijn toch net een uurtje eerder in Ponce !!

Het is dinsdag , 1500 uur  wanneer we de goed betonde aanloop route bij Ponce binnen lopen.  De fok is weggehaald maar we denderen nog steeds met 5 knopen en halve wind op de ingang van de baai af.  Ik krijg met deze snelheid de sleepgenerator niet binnen, in principe doen we dat voordat de motor aan gaat om te voorkomen dat de lijn in de schroef kan komen.  Nu eerst maar het grootzeil omlaag , de motor aan en dan lukt het wel.  We zoeken een ankerplekje voor de jachthaven.

Puerto Rico is een staat van de USA, dat betekent direct  USA Border control and Immigration bellen om te melden dat je op hun grondebied aangekomen bent !  Moeten  we verdorie ook direct naar de kant om de douane te ontmoeten.  Eigenlijk zijn we te moe om de dinghy eruit te halen, op te blazen, motor erop etc. Maar de betreffende officer had daar geen boodschap aan.  Vooruit dan maar.

 Achter ons ligt een Nederlandse boot, en we zeggen even hallo . Het is de Skua van Mia en Wytze,  we kletsen al snel een uurtje weg. Maar dan worden we toch echt heel moe. Het is heel gezellig en de volgende avond  wisselen  we ervaringen uit op onze boot.

 De volgende ochtend  melden we ons opnieuw op het kantoor bij Douane etc. en na 1 uur hebben we de cruising permit en een inklarings bewijs.  Welkom op Puerto Rico en netjes melden in iedere haven !!.

We blijven voorlopig  in Ponce,  Freek en Willeke varen met de Indira deze kant op en dan gaan we samen wat ondernemen.  

Dominicaanse Republiek


2 april Boca Chica

Op 21 maart waren we weer op de boot. Leuke tijd gehad in Nederland. Tot grote ergernis van de meeste mensen lag er de afgelopen 2 maanden bijna altijd  wel ergens sneeuw. Almere kreeg een dik pak en ik vond het heerlijk.

 We hebben afscheid moeten nemen van Harry’s vader. Hij is op 94 jarige leeftijd vrij rustig ingeslapen. Ook moesten we  geheel onverwacht  afscheid nemen van een goede vriend die helaas maar net 73 geworden is.

Verder was  het veel  genieten van kinderen en kleinkinderen.  We vonden het best leuk om weer even ‘thuis’ op vaste wal te zijn en weer eens mensen te ontvangen. Ik had ook  tijd om met de vriendinnen een paar dagen helemaal bij te kletsen, even lady’s only time!

 Har moest natuurlijk veel  ‘bootzaken’ regelen en inkopen doen. Maar ondanks het weer  heeft hij toch de golfbaan gelopen . Ik ging  vaak bij mijn moeder op bezoek, gelukkig gaat het  goed met haar.  

Dan breekt de dag van vertrek en afscheid nemen weer aan !  De tassen, werden maximaal gevuld met bootspullen, kaas en hagelslag.  Om 05.11 uur in de trein en 8 uur vertrek van Schiphol.  De vlucht was goed en we gingen met taxi-bus-taxi van Punta Cana naar Boca Chica, een hele onderneming maar wel te doen.

Cathedraal in Santa Domingo, de 1e kerk in de Ámerika's
Het duurt even voordat je ook  hier weer geacclimatiseerd bent ,  wennen aan  klimaat, omgeving en bootleven !  Veel hebben we niet gedaan, een dagje Santa Domingo, een beetje fietsen en klusjes aan de boot.  We hebben een Bimini  laten maken die morgen gemonteerd wordt.   Dat wordt dus onze 1e  zeiltocht met Bimini !!  

We hopen morgen 3 april te vertrekken richting Puerto Rico. De website zal vanaf nu weer wat regelmatiger bijgehouden worden. Groeten van ons beiden.