Mexico naar Dominican Republic


Van Isla Mujeres naar Boca Chica
 
De Lion King wordt weer eens zeilklaar gemaakt.  Menigeen zal denken , wat een vreemd traject !  Dat is het ook, we varen een beetje kris kras door de Carieb. De reden is deze keer dat Freek en Willeke in de oost Carieb zijn aangekomen na een zeer geslaagde Atlantische oversteek. We zouden het leuk vinden hun te ontmoeten.  Tweede reden is dat we nog niet weten wat we hierna gaan doen . Later komt er nog een  derde reden bij ,  de vader van Harry  is ziek en we willen eerder terug naar Nederland .

Maar eerst gaan we terug naar Isla Mujeres. Het overdruk ventiel van de boiler  is aangekomen en dat moet gemonteerd worden.  Het wordt een snel en comfortabel tochtje en we vinden het leuk om eens op een vertrouwde plek terug te komen, dat gebeurt niet vaak.

Helaas past het onderdeel niet !!!  ……  dan maar doorvaren met een lekkende boiler.  We genieten nog even van Mujeres en doen laatste boodschappen. Ik kook maaltijden voor in de vriezer, bak brood etc etc,   We skypen voor het laatst met het thuisfront en gaan uitklaren. Dat doen we deze keer zelf en dat gaat heel vlot.

Vrijdag 17 januari om 17.00 uur varen we weg. We vertrekken met een lichte front passage maar dat belooft ons wel wind uit het Noorden. Ik plak een pleister achter de oren, het helpt in het begin niet , ben even zeeziek maar daarna gaat het prima voor de komende 48 uur en meer.

 

Het zou  een tocht van 1075 mijl met bezeilde koers kunnen zijn.  Bezeild  is hij zeker niet, dus daar komen de nodige mijlen bij.

 De zee is onrustig, vrij veel deining,  de wind  blijft tot zondagmiddag redelijk , gemiddeld 10kn en hoofdzakelijk noord.  Zondag om 1200 uur hebben we 250 mijl afgelegd.

 

We zien een walvis die vlak voor de boot langs wil, Har wijkt nog even uit maar ik denk dat het niet nodig was.  Soms zien we veel dolfijnen.

Tot woensdag blijft de wind in het noorden zitten maar komt niet meer boven de 10 kn uit.

We zetten de Code 0 bij  wat ons weer een paar knopen extra geeft.  Het is mooi weer met redelijk veel bewolking  zodat we vrij veel buiten kunnen zitten.  De motor moet regelmatig bij staan, op mijn wacht is de limiet 2 kn. gedurende 15 min. daarna gaat de motor aan. Volgens mij heeft Harry meer geduld !!  We  zijn nu ter hoogte van Jamaica en hebben 563 mijl afgelegd.

 Dan verandert het weer. De wind gaat langzaam terug naar het N- Oosten  draait soms door naar Z-O en neemt iets toe , wel krijgen  we stroom tegen en de zee wordt zeer onrustiger bij weinig wind.  Regelmatig krijgen we flinke buien, met wind over ons heen.  Ondanks de hoge temperatuur moet je  dan toch wel regenkleding aan. Verbazing wekkend hoe snel je het koud krijgt.

Vrijdag om 0000uur hebben we 832 mijl afgelegd. We zijn bij Ile de Vache (Haiti)

De wind neemt toe maar niet meer uit de goede hoek. We moeten gaan kruisen  en moeten Cabo Beata ronden. Dat kost veel tijd , tot zaterdag 1200 en 227 mijl.

 Er moet een rif in daarna een 2e, wanneer  twee zeil/mast  verbindingen breken (van het grootzeil aan de wagens in de mast) moet er een 3e rif in om te voorkomen dat het zeil kan scheuren.  We maken weinig voortgang  en het onrustige schip is zeer vermoeiend.

  Intussen breekt ook de lijn van de huik aan BB. Niet erg maar lastig straks met het laten zakken van het zeil. We hebben veel water over de boot gekregen en ook het een en ander naar binnen.  (luiken open)

Maar eindelijk op zondag 27 januari  rond 1300 uur zijn we bij Boca Chica in de Dominican Republic.  We lopen Marina Zar Par binnen en leggen de boot langszij.  We hebben 1229 mijl gevaren volgens het log.

 De douane komt snel aan boord, daarna  immigratie etc., Het gaat allemaal redelijk snel.

We ontmoeten Nederlanders in de Marina en drinken even wat met hun. Daarna vinden we het allemaal wel best, laten de boot voor wat hij is en gaan lekker slapen. Al dat zout binnen en buiten halen we er morgen wel af.  Het was voor ons alweer de langste oversteek, het oude record stond op 7 nachten. We zijn niet echt vermoeid maar vooral ik vond het laatste stuk heel onaangenaam.

 

Natuurlijk kost het veel meer dan 1 dag om alles weer op orde te krijgen. Er is veel natte kleding aan boord dus veel was.  De nodige klussen en opruimen etc.  Pas dinsdagmiddag  gaan we eens even buiten de Marina kijken.  Een heel ander wereld hier na het Mexicaanse. Sightseeing bewaren we tot na ons verblijf in Nederland. We boeken tickets met Arkefly en vertrekken zondag 3 febr.

Tussendoor beginnen we ook aan het vervolg van onze route te werken. We zijn er nog niet uit ……….
Zondag 3 febr vliegen we naar Nederland, voorlopig even geen berichten.

Mexico 3, rondreis

Merida, Campeche

Geen  zeilverhalen maar reisverslagen , we blijven nog even hier in Mexico.

Wat en katterig gevoel na het vertrek van de familie.  Even simpele dingen doen zoals wasjes draaien, stofzuigen etc. dan gaat het snel over. We maken plannen om samen nog wat meer van Mexico te zien.  We huren  een auto  voor de helft van de prijs van de vorige keer, en vertrekken op woensdag 9 Jan.  Tot die tijd sloven we ons uit in de sportschool en daarna relaxen in de jacuzzi.  Tja , luxe went toch wel snel.
Na geld gewisseld te hebben en een heerlijke koffie in Puerto Moreles,  nemen de tolweg van Morelos naar Merida, een afstand van 300 km.  De autopista is verlaten (niet dat het ooit druk was op de andere weg), maar belangrijker  is dat er geen gaten in de weg zitten.  Ons hotelletje blijkt erg leuk te zijn, en om 3 uur lopen  we al in de stad.

Meridia is gesticht in 1542 door de Spanjaarden en is nu de hoofdstad van Yucatan. De kathedraal van Merida werd gebouwd tussen 1561 en 1598 en is daarmee de oudste van Amerika.  Zoals de meeste koloniale steden is het centrum opgebouwd volgens een schaakboordsysteem, Noord – Zuid straten met oneven nummers , Oost West even.  Het centrum, de Plaza Grande heeft het gezellige park wat je in alle steden vindt.  Naast de kathedraal  ligt Casa de Montejo, het voormalige paleis van de stichter van Merida, waar tot voor kort de laatste familieleden nog mochten  wonen.

We boffen dat er een Art Festival in Merida gehouden wordt deze week. De eerste avond zitten we in Theatro Peon naar een prachtige dansvoorstelling te kijken.  Na afloop vinden we een erg leuk restaurant met live music (ook goed) .

De volgende dag een bezoek aan het Museum Moderne kunst in het voormalige paleis van de bisschop.  Misschien was het gebouw wel meer de moeite waard dan de collectie.     Verder heerlijk door de stad slenteren . ’s Avonds een 2e culturele  happening …………… een concert van een heuse “Oma Band”, leadzanger was beslist een bejaarde Opera Diva.  De Mexicanen vonden het prachtig maar wij zijn na een uurtje toch maar weggegaan.





De volgende bestemming is  Campeche.   Het is nu vrijdag 11 Januari. Het landschap is heuvelachtig , bebost en verschillende  landbouwgebieden. Heel anders dan Yucatan. 





 Maar eerst stoppen we in Uxmal  (Yucatan) een Maya ruïnestad 80 km ten zuiden van Merida. Uxmal werd rond het jaar 500 gesticht, op het hoogtepunt leefden er ongeveer 25.000 mensen, waarschijnlijk was de stad in de 16e eeuw nog bewoond.  Uxmal staat ook op de lijst van Werelderfgoed van Unesco.   In tegenstelling tot Chitzen Itza vonden we hier de details van teksten en beelden in de gebouwen goed   herkenbaar.  In Chitzen Itza is veel weggehaald en in musea terecht gekomen. Een prachtig bewijs daarvan zagen we in het Archeologisch museum Campeche

Campeche is gesticht in dezelfde periode als Merida. Pas in de 16e eeuw verloor de stad haar zelfstandigheid en werd een belangrijke doorvoerhaven uit het schiereiland Yucatan.  Wegens haar rijkdom trok de stad ook veel piraten aan. Na een verschrikkelijke piratenaanval in 1663 werd over gegaan tot het bouwen van de stadsmuren van 3.5 meter dik. Belangrijke bronnen van inkomsten zijn tegenwoordig visserij, aardolie-industrie en toerisme.  

Ook hier blijven we 2 nachten, deze keer een ongezellig hotel maar wel met supersnel internet zodat Harry weer even onze voorraad films en series op peil kan brengen.  We brengen onder andere een bezoek aan het archeologisch museum in de stadsmuren,  heel interessant.

Helaas krijg ik in een restaurant iets verkeerds te eten en heb de komende  2 dagen last van een voedselvergiftiging.  


Zondagmorgen gaan we weer verder.  Zonder einddoel. We gaan eerst naar Calakmul. Een prachtige rit door steeds wisselend landschap. Hoewel de wegen goed zijn kom je door veel dorpjes, hier geen rotondes maar flinke hobbels in de weg. Effectief voor het dorp maar wij schieten natuurlijk niet op.  Calakmul, met een oppervlakte  van 70 km2,  was een van de grootste steden van de Maya’s ten tijde van de klassieke periode.  De stad ligt in een natuurpark, 60 km van de grote weg af.   In het totaal zijn er meer dan 6250 gebouwen gevonden in Calakmul. De waterreservoirs waren de grootste uit die tijd, waardoor de stad een aanzienlijke bevolking kon onderhouden. Schattingen lopen uiteen van enkele  tien duizenden tot een miljoen.  Pas in de jaren ’70 werd de stad voor het eerst onderzocht, het grootste deel van de stad is nog steeds niet blootgelegd.  Het is de minst bezochte van alle grote Maya nederzettingen, voor een deel vanwege haar geïsoleerde ligging.  Het is er prachtig.

We vinden onderdak in simpel hotel in een dorpje verderop,  Xpujil en kijken op onze kamer  lekker naar een filmpje. (live of Pi).

De volgende morgen weer verder, deze keer zijn we de klos bij een politiecontrole. We hebben niet de juiste autopapieren (klopt) maar met $20 zijn we van alles af. Harry vindt het maar niets zo’n bribe, ik vind het eigenlijk een koopje.

We zijn klaar met sightseeing. En nu een  lange rit naar huis. We stoppen bij een Lagune voor koffie (Nescafé) en rijden door naar Tulum.  We vinden een leuk tentje aan het strand, dat is hier niet moeilijk.  Har eet  wat, voor mij nog maar toast, en genieten van de prachtige stranden.  ’s Avonds slapen we op boot.

Intussen dinsdag 14 Jan.  Laatste dag dat we de auto hebben. We gaan nog een keer naar Playa del Carmen om gezellig een beetje te winkelen en te lunchen.  Een leuke afsluiting van onze zeer geslaagde rondreis.  Na afloop slaan we eten en drinken in bij de grote supermercado voor de komende zeiltocht.



 

Mexico 2 Puerto Morelos



Isla Mujeres – Cozumel 25 Dec.




Mooi weer maar stevig windje, hoog aan de wind en stroom tegen. Een onrustige boot dus.  Hoewel iedereen een pilletje neemt is Myrthe al snel verdwenen, ze slaapt bijna de hele dag. Marieke is ook geen echte zeeheld en Lars gaat toch ook maar een paar uurtjes plat, die pillen werken zijn ook als geweldige als slaappillen.  Alleen Bjorn vindt het allemaal prachtig en is de hele dag buiten.  Vlak voor Cozumel zien we veel dolfijnen wat hij erg leuk vindt. Rond 5 uur lopen we bij Club Nautico Cozumel binnen, een kleine natuurlijke haven met een  Marina. Helaas is er geen plaats voor ons, wat jammer.  Dan maar ankeren voor San Miguel, de enige plaats op Cozumel. De ankergrond is hier niet zo goed maar het is rustig weer dus voor 1 nacht moet het wel kunnen. Er liggen ook bijna geen andere zeilboten, alleen een “Piraten schip” . De volgende morgen besluiten we om over te steken naar het vaste land. We kiezen voor Marina El Cid in Puerto Morelos.

 De Marina is onderdeel van het Resort El Cid en zeilers mogen gebruik maken van alle faciliteiten.  Een groot feest  voor de kinds, ze kunnen iedere dag naar het reuzen zwembad. Het Resort is all-inclusive  …… we krijgen wel een armbandje maar voor ons geen eten of drinken te bestellen. Het Marina terrein heeft wel een heel goed apart restaurant, waar we heerlijk gegeten hebben.

Puerto Morelos bestaat uit 2 delen, een strand-dorp en landinwaarts het echte dorp, er gaat een shuttle busje tussen de 2 locaties. Het strandgedeeltje is toeristisch met leuke restaurantjes en de gebruikelijke winkeltjes. Huishoud boodschappen vinden we in het echte dorp. Geen grote supermarkt maar we vinden alles wat we nodig hebben in kleine lokale winkeltjes.

Wandelend langs het strand is het 20 min. Lopen naar/ van de Marina,  Taxi’s zijn er in overvloed dan ben je er iets sneller. Het is een prima Marina voor wat we willen.




 

Vrijdag 28 de. We huren een auto en gaan een paar dagen op stap. Dit schiereiland  van Mexico bestaat uit 3 provincies. Quintano Roo,  Yucatan en Campeche.

Quintana Roo is voor de toerist, grootse Resorts, golfbanen, avontuur parken etc,  alles is mooi en luxe.
 Maar ook hier problemen met drugs- en mensen handel,  de politie probeert al het mogelijke te doen om  rust en veiligheid  te handhaven, wat aardig lukt.
 
Onze eerste bestemming wordt Chitzen Itza.  Om ook een indruk van het landschap te krijgen gaan we niet via de snelweg. Het noordelijke gedeelte van Quintana Roo bestaat uit mangroves, men heeft er uitstekende autowegen doorheen getrokken. De Caribische  kust heeft prachtige standen, afgewisseld met rotsachtig stukken.
We passen prima in de auto, Lars en Harry voorin en de dames met kindertjes achterin.  Onze eerste stop is Valladolid in de staat Yucatan, een flinke provincie stad te midden van landbouw bedrijven en wat lichte industrie. We lopen wat rond om te benen te strekken en vinden een leuk restaurantje voor de lunch. Eindbestemming voor vandaag is Chitzen Itza. Helaas heeft ons hotel de kamers al weer vergeven maar de oplossing is minstens zo aantrekkelijk. We overnachten in het natuurpark Ik Kil en gaan snel naar de Cenote, het beste te omschrijven  als een grot gevuld met water, vaak diep onder de grond.. Yucatan bestaat grotendeels uit poreuze kalksteen en kent wel 3000 van deze Cenotes. Ik Kil is een van de best toegankelijke en tegen de tijd dat wij  aankomen zijn de toeristen al verdwenen. Myrthe durft nog wel even in het water maar al die visjes die je duidelijk ziet zwemmen, vindt ze maar niets. Bjorn gelooft het wel en blijft lekker op de kant.  Onze bungalows zijn prachtig. 
 Volgende morgen toch naar het hotel in het dorp waar nu wel kamers beschikbaar zijn, en het zwembad gewoon geschikt is voor kinderen.


Om 08.00 uur vertrekken we naar Chizen Itza, een van de wereldwonderen. Het is de meest beroemde en best gerestaureerde Maya nederzetting van Yucatan. Het is te uitgebreid om hier een indruk te geven van deze Piramides en Tempels. Zeker de moeite waard om eens op internet te kijken. Het is nog heerlijk rustig en niet te warm. Lars geeft de kids steeds uitleg voordat ze iets nieuws bekijken. Ze zijn reuze geïnteresseerd. We blijven tot 13.00 uur, nu stroomt het binnen met toeristen, en het is warm aan het worden. Wij gaan terug naar het hotel. Lunch en siësta, de kids lekker zwemmen, Har loopt wat rond in het dorp en ik ga terug naar de site. Breng er met veel plezier nog een paar uur door.


 Zaterdag 29 de. Ook weer op tijd op stap.  Doel voor deze dag en nacht is Coba. Overnachten in Tulum was geen optie, alles vol. Het hotelletje in Tulum is basic maar prima.
Coba was een vroegere nederzetting dan Chitzen Itza tussen 800 – 1100 AD en eens 50 km2 groot. Het ligt diep in de jungle en pas nadat de Mexicaanse  regering de opgravingen ging subsidiëren is deze prachtige stad bloot gelegd. Er is nog veel groen over en de ruïnes zijn vaak toegankelijk. De Nohoch Mul piramide , 42 m hoog, is toegankelijk voor publiek.  Myrthe beklimt hem 2 keer en Bjorn mag lekker beneden blijven.  Ook dit is weer een prachtige Maya stad.



 
Zondag 31 dec. Op weg naar Tulum, waar de Maya Tempels aan de kust zijn. Het is er erg druk en misschien hebben we wel genoeg Maya gezien. We blijven niet zo heel lang.  



















Voordat we in Playa del Carmen komen vinden we een heerlijk restaurant aan het strand en met klein zwembadje.  Een paar uurtjes gebleven.  Playa del Carmen is de meest luxe badplaats van Costa Maya. Ineens in een andere wereld. Ziet er wel mooi uit, we lopen wat rond en Lars en Marieke kopen kaartjes voor een ‘concert’ van de wereldberoemde DJ David Guetta.

Nog wat boodschappen en terug naar de boot.  We ‘snacken’ lekkere dingen voor de laatste keer in het oude jaar. Als L&M weggaan doe ik spelletjes met de kids, maar om 2100 zijn ze zo moe dat ze lekker gaan slapen en pas in het nieuwe jaar wakker worden.  Har en ik kijken via uitzending gemist naar de Oudejaars show in Nederland.  Best leuk.

 1 Januari, ook bij ons een rustige dag. De laatste dagen brengen we door rond de boot, het zwembad en het dorpje. De nieuwe dinghy  wordt getest,  de kinds vinden het een mooi bootje. Lars en ik gaan met de dinghy naar het rif om te snorkelen en samen met Marieke gaan ze nog een keer duiken.





 




Laatste inkopen en kadootjes en dan wordt het zaterdag 5 Jan.  Ik ga mee naar de airport (Har past niet meer in de auto) . Wat een drukte daar, maar bij United (?) valt het reuze mee.  We kunnen nog koffie drinken, broodje en ijsje nuttigen.  Dan is het uitzwaaien, snik snik, het was een heerlijke tijd.




















 

positie update

om even te laten weten waar we zijn en wat we gedaan hebben nu een kleine update. Helaas geen tijd gehad om verdere verhalen en foto's te plaatsen.

Uiteindelijk niet in Cozumel geweest omdat er geen plaats bij de yacht club was. Na 1 nacht op anker overgestoken naar Puerto Morelos, mooie Marina met gebruik van de faciliteiten van het aangrenzende hotel complex El Cid.
Van daaruit eerst met zijn allen een 4 daagse rondrit gemaakt
Lars en gezin vertrok op 5 jan.
Enkele dagen later zijn Har en ik een week op reis geweest. Met de auto een trip gemaakt door Yucatan, Campeche en Quintana Roo.
Op 16 jan. terug gezeild naar Isla Mujeres om de reparatie aan de boiler uit te voeren. Het bestelde onderdeel (overdruk ventiel) was aangekomen. Reparatie helaas niet gelukt omdat de diameter van de koppelingen niet klopt.
Morgen of overmorgen , na de huidige depressie, vertrekken we richting Dominikaanse Republiek een tocht van 1075 mijl minimaal..
Volgende keer hopelijk weer foto's en meer nieuws
groeten Ans en Harry.

Isla Mujeres


 Vrijdag 14 december
De dag na aankomst beginnen we met de gebruikelijke werkzaamheden …..  van zeil-  naar woonboot.
Opeens valt de walstroom uit, geen storing op de steiger maar in onze boot. We controleren alles maar de aardlekschakelaar slaat steeds uit.  Als laatste denken we aan de warmwaterboiler ……………. Wanneer we de vloerplaat weghalen staat het water bijna tot aan de vloerplaat.  Snel de zware pomp aangesloten en binnen 20 minuten is het water weg uit de motor-  beide achterhutten-  boiler- en keuken bilge. Een goede ramp-oefening !!
Het water is naar binnen gekomen bij het (recent vernieuwde) vet koord van de schroefas. Har draait  de bouten strakker aan en het probleem is opgelost. De automatische pomp die normaal in deze ruimte hoort is kapot en Lars brengt een nieuwe mee uit Nederland (volgende week dus )
Intussen is nu ook het elektriciteit probleem boven water.
Nu moeten alle ruimtes nagewassen worden met zoet water, heerlijk hoor zo’n schone boot onder de vloerplaten !!!
De komende dagen zijn we druk met huishoudelijke en boot klussen. De bedhoezen worden gewassen, achterhutten schoongemaakt , alles voor onze gasten.
Harry buigt zich over het motorprobleem. Hij vervangt de dieselolie filters van de tanks en de motor. En daarmee is het probleem verholpen, de motor draait  weer op volle toeren. Later blijkt ook het startrelais van de startmotor kapot te zijn. Gelukkig kan een plaatselijke monteur het onderdeel leveren en monteren.
Verder skypen we met het thuisfront, werken de kerstmails af en verkennen het dorpje op Isla Mujeres.  Ik ga naar Cancun voor de laatste Kerstinkopen.  Het is prima toeven in de Marina.



 Zaterdag 21 december gaan we samen naar Cancun om de kinderen op te halen. Merkwaardig genoeg mag je op de luchthaven niet in de aankomsthal. Waarschijnlijk omdat 99% van de reizigers toeristen zijn die men het liefs direct in taxi’s en bussen afvoert. Maar eindelijk komen ze dan naar buiten, Lars, Marieke, Myrthe (6) en Bjorn (4). Wat een feest om ze weer te zien. De eerste dagen heeft Lars een appartementje gehuurd op de Marina. Kunnen ze lekker even van de jetleg bijkomen.


moe en nog wat bleek
 
.  We gaan Isla Mujeres verkennen per buggy (golfkar) , gaan lekker eten en naar het strand.  De boot heeft mooie kerstlichtjes gekregen die we  langs de reling slingeren, ziet er heel sfeervol uit. Op Kerstavond smullen we van kreeften op de BBQ en heerlijke tapas.



accomodatie bij Marina Paraiso

25 Dec in de morgen vertrekken we richting Cozumel


Van Colombia tot Mexico


Op 6 dec. komt eindelijk de nieuwe dinghy, een AB 9ft aluminium bodem. Ziet er prachtig uit, even testen en dan snel in de garageruimte. Er moet wat lucht uit anders past het toch niet.
Nu kunnen we vertrekken. We doen de laatste boodschappen, maken de boot zeilklaar etc. etc. Als gewoonlijk weer een hele klus.  Vrijdagmiddag is een goede vertrektijd volgens de gribfiles. We nemen afscheid van Wim en Mathilde, de kans dat onze koersen elkaar nog gaan kruisen is niet zo groot.
Santa Marta was een leuke Marina, we hebben er met veel gezellige mensen gelegen.
Om 17.30uur vertrekken we, er staat veel wind en ik ben vergeten een pil in te nemen, stom stom want nu ben ik binnen een half uur zeeziek.
We beginnen met 1 rif in het grootzeil , de grote fok blijft vol staan, de koers is 310”  ,de wind komt uit NNO. Snelheid gemiddeld 8 knopen maar soms staan er 10 op het scherm. Voor de nacht zetten we een 2e rif.  Het maakt voor de snelheid niet eens veel uit maar het vaart  wel wat rustiger. Intussen werkt de Cinnarizine  en ben ik niet meer zeeziek
Het is fantastisch weer maar te warm om veel buiten te zijn. Omdat we Oost-West varen staat de zon voortdurend in de kuip, dus  geen schaduw van de buiskap. In de namiddag wordt het beter en de nachten zijn heerlijk. De eerste 24 uur leggen we 200mijl af, de volgende 170 mijl. Dan neemt de wind iets af en gaat het rif uit het grootzeil. Het wachtlopen (3 op 3 af) gaat goed en we slapen prima.
Intussen is het dinsdagmiddag en varen we met de  Code0  maar ’s nachts bij het wisselen van de wacht moet hij binnengehaald worden. Om Harry te laten slapen zeil ik nog door tot vroeg in de ochtend maar bij 2 kn moet toch echt de motor aan.
Tijdens het motoren kunnen we ook het kleine zonnendoek hijsen , dat geeft voldoende schaduw om heerlijk buiten te zitten.
’s Nachts opeens een enorme bui (mijn wacht weer!) en veel wind. Hij ziet er niet uit als een squall  en stond ook niet op de gibfile.  Ik kijk het even aan maar wanneer de bui uitgeregend is blijft het flink waaien. De zeilen zijn al weer gehesen. Ik ben drijfnat maar bij deze temperatuur is dat eigenlijk heerlijk. Wanneer Har de wacht overneemt zetten we er toch een rif in . Intussen is het donderdagmorgen. Het blijft waaien, 20-24 kn. en we zien al snel Isla Mujeres. De ingang naar Marina’s en ankerplek ligt aan de Noord zijde van het eiland. 
Het wordt tijd om de zeilen te strijken en de motor gaat aan. Al snel merken we dat de motor niet op toeren komt. We kunnen wel op eigen kracht verder maar besluiten niet voor anker te gaan. We roepen Marina Paraiso op, wanneer we aanlopen staan ze ons op te wachten.  Om 1400 uur liggen we vast.
5 dagen en 14 uur zijn niet slecht voor ongeveer 950 mijl. Het was een prima tocht.
Voor een kleien vergoeding ($30) gaat Jose, de havenmeester ons inklaren. Er komen veel mensen langs die allemaal veel kopieën willen hebben van onze papieren.  De Marine neemt hier het inklaren voor zijn rekening.  Omdat we uit Colombia komen moet de boot echt  geïnspecteerd worden, we vinden het een amusant schouwspel. Zeker 10 Mariniers aan boord, incl. snuffelhond. Alle kastjes moeten open. Mensen die onze boot kennen weten hoeveel kasten we hebben. Ook onder de vloerplaten wordt gekeken. Iemand kruipt bijna in de motor om de nummers te controleren. Wij rusten lekker uit en laten alles over ons heen komen. Na een paar uur is alles geregeld en zijn we $150 armer. (incl. tips).
De Marina ziet er leuk uit, barretje, restaurant (heel goed ontdekken we later), 3 bescheiden appartement gebouwen, zwembad, kantoor met sanitaire ruimtes en Wi-Fi (niet aan boord, die is net stuk gewaaid). We drinken wat aan de bar en voeg naar bed.  De klok gaat een uur achteruit.