Everglades

Uiteindelijk  verhalen we de boot op dinsdag de 13e.  Net voor hoogwater vertrekken we uit de Marina en varen voorzichtig de Middle River op. Het is niet ver en gaat prima er blijft voldoende water onder de kiel om de ondiepte te passeren. We liggen hier uitstekend, keurige steigers die  bij een woon/kantoor gebouw  horen. Alles  achter een elektrisch gesloten toegangshek.  De boot naast ons is ook bewoond door een enthousiaste klusser zonder geld!  Hij kocht een mooi schip met schade  om op te knappen  …….. we denken dat hij er nog wel een tijdje zal liggen.
Er is een ruime douche / toiletruimte en aansluitingen voor water, stroom en pump-out systeem.  Hier kunnen we de boot met een gerust hart achter laten.

 
Woensdag huren we een auto en vertrekken donderdag 15 dec. vroeg richting Everglades.

Leuk om weer eens auto te rijden hoewel Har van de Kia Rio niet echt opgewonden raakt.
Maar de deal was goed en dat gaf de doorslag.Tentje weer achterin en op pad.
Het achterland van Fort Lauderdale is al Everglades maar het National Park begint pas een 100 km naar het zuid-westen. Tot die tijd is er eerst bebouwing en daarna heel veel agrarisch land. Veel fruitteelt en tuinderijen. Hierdoor is het ecologisch systeem van de Everglades zwaar beschadigd , en in het bijzonder de hele waterhuishuiding. Pas in 1940 bedenkt men dat het toch wel een uniek natuurgebied is , Milieuactiviste Majory Stoneman Douglas strijdt jaren voor het behoud van het gebied, en bereikt dat het uiteindelijk een Nationaal Park wordt. 

Er is een mooie site wanneer je interesse hebt nps.gov/ever

Onze eerste stop is Chekika, een hoger gelegen gedeelte, die Hammock genoemd worden en waar de Indianen vroeger op leefden. Begin 20e eeuw toen alle Indianen verdreven of vermoord waren werd Chekika het privé eigendom van ene Grossman familie . Zij ontdekten er een waterbron met helende capaciteiten. Later is de hammock aan de Amerikaanse regering terug gegeven , die het in 1991 toevoegen aan het National Park.
Om Chekika heen is alles fruitteelt en we stoppen dan ook bij de ‘wereld beroemde’ fruitstal van Robert Is Here. Geen idee hoe hij aan die bekendheid komt maar de even beroemde key-lime milkshake was heerlijk.






Daarna verder naar het Ernest F Coe visitors center ( oost ingang van het park) . Nadat we de nodige informatie krijgen rijden we de prachtige weg dwars door het park naar Flamingo Center (zuiden). We vinden het de camping aan de rand van het water , Florida Bay. Het restaurant stelt niet veel voor maar de hamburger is prima. Helaas zijn we onze eigen BBQ vergeten anders hadden we net als de andere kampeerders lekker een vuurtje kunnen stoken.


Vrijdag 16 vroeg opgestaan. We hebben een wandelroute uitgezocht , de Rowdy Bend trail. Erg mooi maar ……………….. de muggen ………….het is verschrikkelijk. Ze vinden mij lekkerder dan Har en steken dwars door T-shirts heen. Toch lopen we door want het is er echt heel mooi. De echte schade zien we pas later, we zitten beiden onder de muggenbeten en hebben daar nog vele dagenveel plezier van !!!! 



We rijden terug richting Homestead en stoppen onderweg om meertjes , hammocks en uitzichten te bewonderen. Daarna slaan we linksaf in westelijke richting en rijden de Tamiami trail , ofwel route 41. Deze loopt dwars (oost-West) door de Everglades.

Onze bestemming is Everglade City, de West ingang van het park is . Daarna gaan we nog door totChokoloskee en vinden na enig zoeken een commerciële camping, niet half zo mooi als de parkcampings maar wel een prachtig haventje met uitzicht op de Thousand Island Sea. Deze keer meer keuze mogelijkheden om te eten in Everglade City. Weer met de kippen op stok want verder is er niets te beleven en het is vroeg donker.


Zaterdagmorgen huren we een kano, een lekker stevig ding en we gaan 5 uur peddelen door prachtige waterwegen. Het is schitterend. Onderweg zien we een grote krokodil half op de oever liggen, toch wel een beetje griezelig wanneer je er in de waterrimboe langs vaart. We stoppen dan ook niet voor foto’s. Achteraf jammer want nu hebben we een argument of het nu een krokodil (zeg ik) of een alligator (zegt Har) is.






Na afloop drinken en eten nog wat in Everglade City en rijden daarna een stukje op weg 41 tot we een prachtige camping vinden aan Monument Lake. Onder het genot van een wijntje en biertjegenieten we van de prachtige omgeving.

Zondag morgen 18 december. We staan rustig op, ontbijten en wandelen nog wat rond. Daarna rijden we naar het Shark Valley visitors center en maken een 2uur durende rit met de tram door Shark Valley. Leuk om wat extra informatie van de park rangers te krijgen. We zien veel vogels, alligators groot en klein en de uitzichttoren geeft een mooi overzicht van het landschap. Daarna rijden we naar Miami, dwars door de stad tot aan Miami Beach en via de kustweg A1A terug naar Ft Lauderdale.






voor al onze trouwe volgers en vrienden, for all our good friends

fort Lauderdale

Fort Lauderdale was ooit de hippie place van de jaren 60, vol met dronken en stoned teenagers op de fraaie stranden.  Nu is het een stijlvolle stad met (nog steeds dezelfde) prachtige stranden, een drukke boulevard met de vele restaurants en cafétjes .Maar bovenal is  het  een watersport stad met alle kanalen en rivieren die aan Venetië doen denken.  (dat zeggen de Amerikanen!).  Zuid Florida is ook de plaats  where the boys are en Lauderdale is zeker het middelpunt. Het is zonder meer een heel aparte stad.
 
 Zaterdag was het groot feest in de stad met een traditionele Boat-Parade . Rond een uur of 7 begonnen de fraai versierde boten (Kerstversiering) langs te varen en met een lekker wijntje en eten hebben we de hele parade op het achterdek  voorbij zien trekken.

Het klimaat is hier fantastisch,  rond de 25’ altijd wel wat wind, veel zon maar ook zo nu en dan een regenbuitje of een echte tropische stortbui.  De korte broeken zijn niet meer in de kast geweest.

Onze Olas Marina is een bedrijvige jachthaven, boten komen en gaan. Soms voor een gewoon bezoek, maar ook  voor onderhoud werkzaamheden of om een nieuwe bemanning of gasten op te pikken.

Ook aan boord van de Lion King veel bedrijvigheid.  De grootste watersportwinkel van Florida werd net geopend toen wij kwamen en zo konden we alle punten van  de onderhoud- en  wensenlijst afwerken.
-          Een mastbeslag monteren wat we in Annapolis besteld hadden (de tie-down rod, voor de kenners).Bij een inspectie in St Annaland door een gerenommeerd bedrijf (???) was het beslag niet goed vastgezet.

-          We hebben nu een goed, permanent led-ankerlicht gemonteerd op de radarpaal. 

-       

  
Een echte Wi-Fi antenne met ethernet kabel die niet beperkt wordt door de usb lengte van max 5 meter, en gelijk maar een Wi-Fi router gekocht zodat we nu beide tegelijk op ons eigen ‘LionKing’ netwerk kunnen inloggen.

-          Har besloot toch Amerikaanse stekkers te monteren (3 stuks voor de meest voorkomende ‘standaard’ aansluitingen).

-          De boot wordt verder in de was gezet, ( is nog niet helemaal klaar)

-          De achterhutten zijn opgeruimd , schoongemaakt en klaar om Lars, Marieke en de kindertjes te ontvangen.

-          We hebben weer wat aan de planning gedaan, waaronder een betaalbare ligplaats in Fort Lauderdale voor de maand Januari gevonden.  Morgen gaan we de boot verhalen,  dat wordt  voorzichtig over de rivier varen met hoog water want de diepgang is niet overal ruim.  Als ik in januari naar Nederland ga blijft Har daar met de boot liggen.  Daarna wordt onze bestemming Cuba waar we maximaal 2 maanden mogen verblijven.  

Er was ook voldoende tijd om langs het strand te lopen en veel te fietsen.  We zijn met de dinghy alle kanalen doorgevaren. Erg leuk langs de prachtige huizen maar daar liggen wel  van die grote jachten voor en die zijn lang niet altijd van de bewoners. Dat is in Venetië toch wel een beetje anders ! 








St Augustine en Palm Beach

We blijven  van 26 tot 29 november in St Augustine.  Juan Ponce de Leon landde hier in 1513 maar pas  in 1565 stichtten de Spanjaarden hier een nederzetting. Historische aspecten zijn hier mooi  in ere gehouden en de  toeristen komen om door de mooie oude straatjes te slenteren waar veel huisjes en winkels in oude stijl gebleven of herbouwd zijn.  Vanwege het  Thanksgiving weekend  is het erg druk in de stad.  Heerlijk om een biertje op het terras te nemen en naar de mensen te kijken.

De volgende dag (zondag)  pakken we de fietsen en rijden kris kras door de stad en ontdekken veel   prachtige gebouwen.  Bijvoorbeeld het Flagler College (art-university) is in veel historische gebouwen gevestigd, waaronder het vroegere prachtige hotel Ponce de Leon. Nu is het absoluut  het mooiste meisjes dorm van de States.  Ook in Newport  zagen we al  dat Universiteiten  vaak in historische gebouwen gevestigd zijn.  Een goede  manier om de vaak veel te grote gebouwen in stand te houden ; zolang er genoeg studenten zijn die dure Colleges kunnen betalen.

 Al met al was St Augustine een mooie stad,  en  ’s avonds prachtige verlicht in Kerstversiering.  



Maandag blijven we lang aan boord, het is heerlijk weer maar de wind steekt behoorlijk op. De schepen op de moorings  gaan weer alle kanten op.  Iedereen zit op stand-by  aan boord en deze keer  is het voor ons maar goed ook. Plotseling breekt de mooring lijn (door geschavield blijkt later)  Snel  de motor aan, rondje varen en  opnieuw de mooring lijn oppakken en vastmaken.  Binnen een kwartier zitten we weer achter de koffie, heel tevreden met onszelf omdat  het zo efficiënt en rustig ging !! Later horen we dat de havenmeester het druk heeft gehad met een andere boot waar dat ook gebeurde, maar dan zonder dat er iemand aan boord was.

 ‘sMiddags gaat de wind liggen en pakken we de dinghy, er moeten boodschappen gedaan worden.



Dinsdagmorgen  wachten we op het pump-out bootje (om de vuiwater tank leeg te pompen).  Alle jachthavens hebben op ieder steiger meerdere pump-out  punten. Heel goed geregeld, zo zal het over enkele jaren in Nederland ook wel zijn. Wanneer je op anker of aan de mooring ligt kun je het pump-out bootje bestellen (gratis) . 

Helaas kwam het bootje niet op de afgesproken tijd . We moeten echt nog even de kant op om te internetten.  Daarna nemen we de fietsen weer aan boord  en maken alles klaar voor vertrek.

 Om 12.30 zijn we los met uitgaand tij.  We hebben 200 mijl voor de boeg  naar Fort Pierce. Het is prachtig zeilweer, knik in de schoot en al snel zonder riffen. Om de invloed van de Golfstroom te ontlopen  varen we dicht onder de kust . Erg fraai ziet het er niet uit. Veel  hoogbouw , liefst wit , en het land is vlak.
 We lopen netjes  ons  wachtschema  en  de middag en de nacht glijden rustig voorbij.  Wanner we in de buurt van Fort Pierce komen en contact leggen met de jachthaven,  horen we  dat ze ons niet kunnen hebben met 8 feet diepgang !!  Dat stond niet in de cruising guide.

 Dat betekent nog 40 mijl doorvaren naar de Lake Worth Inlet . St, Lucie Inlet slaan we over, ook te ondiep.  We komen nu  natuurlijk in het donker aan bij Lake Worth. De inlet is goed  bebakend , beetje lastig soms met alle lichten van de wal. Wanneer we binnen zijn en wat zeilboten op anker zien , leggen we de Lion King er mooi  tussen in.

De volgende ochtend om 11.00 uur met inkomend tij halen we het anker weer op. We willen naar West Palm Beach , 4 mijl verder naar het Zuiden via de ICW (intercoastal waterway)  We moeten door 2 bruggen waarvan de openingstijden  keurig in de gids staan. We passen onze snelheid aan en en wachten braaf voor de brug. Helaas zo werkt dat niet hier, je moet altijd om een opening vragen !! ’s Lands wijs ’s lands eer, we moeten er wel om lachen en het kost maar een kwartiertje extra.  

Palm Beach Town Docks geeft ons een prima plaatsje aan de buitensteiger. Het is even slikken want we zien geen zeilboten in de haven , alleen  enorme motorjachten. 200 Feet (60 meter) en meer noemen ze hier groot, alles daaronder  is normaal of klein. Wij zijn inmiddels met onze 53 feet een klein bootje geworden !!

Het is even acclimatiseren om in Palm Beach te zijn, we hadden het niet uitgekozen en waren dus niet voorbereid.  Natuurlijk kun je boodschappen doen, alleen niet voor melk, boter en kaas.

 Wel bij Chanel, Gucci, Versace en anderen. Fietsers zie je ook niet veel, wel Ferrari, Porsche, Lexus en anderen. Geen appartementen, rijtjeshuizen of flats maar wel schitterende  huizen. Veel huizen  in Mediterrane  stijl maar dan dubbel zo groot en veel ruimte er omheen. Het is werkelijk prachtig en dan zijn er ook nog fraaie stranden.

Gewone winkels en supermarkten vind je aan de overkant in West Palm Beach.  Maar ook daar een mooie boulevard, chique kantoorpanden en leuke  pleinen met  restaurants, cafés en een uitgebreid uitgaansleven.

Inmiddels is het vrijdag 2 december.  Het eeuwige poetsen op die motorjachten inspireert ons ook  tot een huishoudelijke dag.  Har neemt de buitenkant  van de boot voor zijn rekening en ik binnen , met  nog een wasje tussendoor.  De winterkleren worden nu definitief opgeborgen en de zomerkleren kunnen in de kasten.   Best veel werk allemaal  en een  goed excuus  om ’s avonds gezellig uit eten te gaan.

Intussen  hebben we de Publix (de AH van Zuid Florida) gevonden en  zaterdag laden we onze fietstassen en rugzakken vol met lekkere en nuttige dingen.
Zondag en maandag nog een paar lekkere dagen, we wandelen wat, fietsen heel  het eiland rond  en luieren aan boord.

Maandagmiddag vertrekken we uit de jachthaven en gaan terug naar ons ankerplekje bij Lake Worth Inlet.  Zo kunnen we dinsdag vroeg vertrekken richting Fort Lauderdale. Opnieuw een heerlijke zeiltocht, mooi weer, lekker halve  wind, gewoon een luie tocht.  6 Uur later zijn we bij Port Everglades Inlet, de toegang tot Ft Lauderdale.  We hoopten op  een mooring bij Las Olas Marina maar die zijn helaas allemaal bezet dus leggen we de Lion King in de Marina.  Ge-sandwich-t tussen de motorboten, aan de ene kant 185 feet aan de andere kant slechts 100 feet.

Groeten Ans en Harry   

Fort Lauderdale

Maandag 5 dec. zijn we van de Marina in West Palmbeach naar een ankerplek gegaan vlak voor de Lake Worth Inlet. Zo konden we dinsdag vroeg direkt na hoogwater de Oceaan op varen. Mooi weer, wind 9-12 knopen uit NE. We varen dicht onder de kust en zijn 6 uur later bij Port Everglades Inlet, tevens de toegang tot Fort Lauderdale.  Een uurtje later liggen we heel rustig in de Marina tussen 2 gigantische motorboten, houden wel alle golven en wind tegen maar ook veel zon.  Dit is toch echt motorboten land.
groeten Ans en Harry

Palm Beach

Even een saai positiebericht. We zijn maandag rond de middag uit St Augustine vertrokken met bestemming Fort Pierce. Na een heerlijke tocht blijken we toch niet in de Marina's te kunnen, niet genoeg diepgang. Ok dan gaan we gewoon verder nog zo'n 50 mijl naar Palm Beach, Lake Worth inlet. Dat betekent in het donker aanlopen maar inmiddels draaien we daar onze hand niet meer voor om.  Alles gaat prima, we laten woensdagovond het anker om 20.00uur vallen. Vanmorgen hebben we de boot verlegt naar de Palm Beach town Docks Marina. We blijve hier een paar dagen,niet zozeer omdat Palm Beach ons erg aantrekkelijklijkt maar we moeten even een depressie voorbij laten gaan. Maar goed we maken er wel iets van. Het doet een beetje vreemd aan om langs de Prada, Gucci en Chanel winkels te lopen en een supermarkt hebben we nog niet gevonden.
groeten van Ans en Harry