En na ons laatste bericht ging alles anders. De Kaap gerond op 59”25.N. Geen ijs op zee wel een band van ijs voor de kust. Goed zicht maar een laaghangende wolkenband voor de kust boven het ijs. We motoren naar ons volgende waypoint 13 mijl westelijk.
Het is middernacht 14 aug. Op het waypoint verleggen we de koers WNW(300 “), vrijwel direct na de koerswijziging een knal , we minderen onmiddellijk snelheid en ontdekken dat we in een ijsveld terecht gekomen zijn. Alle hens aan dek, we proberen door een ZW koers aan te houden uit het ijs te komen en sturen soms zelfs Zuid. We proberen ook de Trobriand te bereiken om hun te waarschuwen, maar dat lukt niet. We kunnen elkaar niet meer per marifoon bereiken. Heel jammer . Zij belanden uiteindelijk in veel dichter ijs en maken een spannende nacht door.
We varen heel langzaam tussen de ijsschotsen en -bergen door. Het duurt de hele nacht en we blijven beide aan dek. Door de temperatuur van het water in de gaten te houden proberen we in te schatten of we verder in het ijs raken of eruit varen. Dankzij volle maan kunnen we ondanks de mist het ijs toch vrij goed zien. Har staat aan het stuur en ik op de bank om een wat hoger overzicht te hebben en aanwijzingen te kunnen geven. Bakboord – stuurboord – recht vooruit - etc. Om 0600 uur ’s morgens wordt het lichter en proberen we langzaam een koers naar onze bestemming Nanortalek te gaan varen. Maar we moeten steeds terug omdat het zeewater naar 0” zakt. Rond 08.00 uur zijn we uit het ijs en loopt de water temperatuur op tot 1.7 “.
Nu geen drijfijs meer maar zo nu en dan prachtige ijsbergen in een rimpelloze zee. Het is schitterend , we genieten maar ten dele want we zijn erg moe van het ingespannen varen. Om 14.30 uur op lopen we Nanortalek binnen. De Trobriand komt rond middernacht binnen maar dan lig ik al te slapen. Harry kon wakker blijven en even hallo zeggen.
Groenland , een onderdeel van Denemarken maar een andere wereld . Nanortalek is een eiland ,een klein vissersdorp met 1500 inwoners. Je zou het als een nederzetting kunnen omschrijven. Veel kleurige huisjes, een paar straten , de noodzakelijke supermarkt, VVV, postkantoor, zelfs hotels en wat andere slaap accommodatie. De mensen zijn vriendelijk maar spreken weinig Engels. De meeste zijn Inuit en zo hier en daar waarschijnlijk wat Denen. Tot mijn verbazing rijden er verhoudingsgewijs best veel auto’s , terwijl je nergens heen kunt, alleen op het eilandje rijden. Er komt geen autoferry. Wel wat boten die passagiers en goederen brengen en er is een helikopter service.
Maandag doen we niet veel, eerst maar eens even bijkomen. Dinsdag en woensdag wandelen we over het eiland. Het is prachtig, uitzicht op zee of de omliggende fjorden en overal , soms heel grote, ijsbergen. Het weer is grillig, ’s morgens en ’s avonds erg koud tot 0”. Zodra de zon gaat schijnen wordt het heerlijk en kun je uit de wind zelfs buiten zitten.
Nu is het woensdag en wilden we eigenlijk verder varen door de fjorden naar een volgende bestemming. Maar ……….. je raadt het al, het gaat stormen vanavond. Maar even uitliggen. We kunnen helaas niet zo lang in Groenland blijven en een tocht in het prachtige Tasermiut fjord (30 mijl diep, 60km ) vlak naast ons zit er niet in. We moeten de overtocht naar Newfoundland gaan plannen anders wordt het te laat in het seizoen. Hopelijk gaan we morgen binnendoor naar Qaqortoq (Julianahab). Jammer dat we hier zo weinig tijd hebben.
Groeten van ons beiden uit een schitterend Groenland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten