dominica van 10-16 juni

Zondag 10 juni

Van Montserrat is het 82 mijl naar DOMINICA . We vertrekken vroeg in de avond  en om 10.00 uur de volgende morgen liggen we op anker  in Prince Rupert Bay bij Plymouth in het NW van Dominica.  Het was heerlijk varen zo ’s nachts, rustig windje en geen brandende zon. Er liggen 15 boten om ons heen met veel rood, wit blauw (Frans en NL). Een paar uur later zien we de Panache binnen varen van Annet en Jacques. We houden een rustig dagje net als alle ander Dominicanen  voor wie de zondag nog de dag des Heren is.  Wel een speciale  zondag , Corpus Christi, en een processie van 1^e communicantjes trekt door het stadje.

Dominica heeft geen directe internationale vliegverbindingen en is daarom niet zo aantrekkelijk voor de georganiseerde vakantiereizen. Hier geen grote resorts en bungalow parken.

De Caribs vestigden zich in de 14^e eeuw als eersten op het eiland en noemde het Waitikubuli (Tall is het Body) . Er wonen nu nog ongeveer 2200 Caribs op het eiland in de buurt van Bataka  aan de Oost kant.

Columbus landde in 1493 (op een zondag) en noemde het Dominica.  De Spanjaarden hadden weinig interesse (geen goud) maar de Fransen claimden het eiland in 1635. Ook de Britten hadden interesse en na veel strijd vertrokken de Fransen in 1805. Pas in 1978 werd Dominica een onafhankelijke republiek binnen de Commonwealth.

Dominica is heel erg heuvelachtig  en de Morne Diablotin (national park) 4747ft is de hoogste berg in de Oost Carieb. Het regent hier zo veel dat er 360 riviertjes van de berg stromen. De vegetatie is prachtig groen tropisch regenwoud.

We pikken helaas  geen wifi op aan boord en moeten van ellende een kroegje zoeken !!  Annet en Jacques zitten er al en hoewel ze gesloten zijn is er nog net  een koud biertje voor ons. En internet werkt.

Maandagmorgen varen we naar de douane en klaren in. Dat gaat heel snel en kost bijna niets.  Nog wat rondlopen en op zoek naar groente en fruit maar vinden niets. Kennelijk alleen op de markt op dinsdag en dan is er inderdaad ook vis. Prachtige tonijn, 1 avond gebakken tonijn 1 avond tonijn gazpacho  a la Blue Martini (red. voor de insiders!)  helaas zonder zeewier en wasibi maar heerlijk.

Bistro Lion King is soms helemaal zo slecht nog niet.

Terug aan boord ontdek ik in de (plastic) voorraadkist  een kapot pak appelsap.  Dat geeft natuurlijk schimmel, alle  kartonnen verpakkingen zijn  vochtig  …  etc etc.  Beter om ook pasta , koekjes en andere dingen in plastic dozen te doen  die goed afsluiten  ,,,,,,,,,,,,,,,, en wat dan die pakken vruchtensap  ??

De komende dagen gaan we Dominica ontdekken.  We beginnen  met Cabrits National Park, gelegen op een schiereiland waar  Fort Shirley ligt, een Brits fort uit de 18^e eeuw. Gedeeltelijk  gerestaureerd en bruikbaar voor manifestatie.  Maar grotendeels  als  ruïne in het hele park.  

Om wat meer van het land te kunnen zien nemen we een lokaal busje richting Calibishi . Een prachtig rit dwars door de bergen. De chauffeur zet ons af bij het begin van de wandeling naar de Chaudiere Pool, ongeveer 45 min.  Klimmen en dalen door tropisch regenwoud, lekker  warm !! De heldere pool is een prima beloning.  Met een volgend  busje  rijden we  nog even door naar de kust , naar Calibishi, het stelt niet veel voor , we drinken wat en weer  busje terug naar Portsmouth.

 De minibusje zijn voor +/- 20 mensen. Gewoon langs de weg gaan staan (soms bus huisjes) en ze stoppen . Wil je uitstappen dan roep je gewoon stop.  In grotere dorpen vertrekken  ze vanaf een  centraal punt. Is de  bus  vol is gaat hij rijden, daarna de volgende bus etc etc . Heel vriendelijk  allemaal, geen passagiers ronselen  ……………..  geen Amsterdamse Taxi taferelen en het kost bijna niets..

Woensdag varen we iets verder naar Roseau (de hoofdstad 15000 inw) en gaan aan een mooring liggen. We blijven een dagje aan boord, even wat zorg voor de boot. Het grootzeil kwam heel moeilijk naar beneden, dan moet de mastrail met zoetwater schoongemaakt worden en ingespoten met W40.
Met een waterstraal gaat het makkelijk  maar daarvoor moet je aan de kant liggen.  Nu doen we het met borsteltjes en bakjes water   ……  veel gedoe maar het werkt altijd goed.

Tijd om Roseau en omgeving te verkennen.   Het is een grotere stad met veel kleur en  huizen in Caribische stijl.  De boulevard is typisch uitgerust voor de cruiseschepen . Souvenir stalletjes en luxe taxfree winkels, maar geen cruiseschip in Town dus geen handel en dan zijn de meeste gesloten. 

De echte stad  ligt erachter , we lopen wat  rond door de straatjes,  de botanische tuinen en klimmen omhoog naar een fraai uitzichtpunt over stad en baai. Het achterland van Roseau , het hoogste deel van Dominica, (Morne Trois Pitons National Park 17000 acres) ,  met in het midden een vulkanisch landschap.  Veel oorspronkelijk regenwoud , watervallen en meren. IN ieder geval groen, groen en groen.  We kiezen voor de pittigste wandeling (6 mijl)  naar het Boiling Lake.  Een gesloten meer waar een scheur in de aardkorst hete gassen laat ontsnappen.

  De wandeling gaat door de Valley of Desolation ,  waar een vulkaan uitbarsting in 1880 het regenwoud verwoestte. Wat over is zijn verschillende stomende riviertjes en kokende gaten (geiser-tjes) .  De wandeling begint in Laudat (350 inw.) Helaas weinig busjes die kant op maar voor E$ 30 (= 11 US$) , ipv E$ 4(pp) brengen ze ons er wel even heen.   Weer een fraaie tocht en wanneer we in Laudat uitstappen, staat er binnen een paar minuten een gids voor onze neus.  De tocht is pittig, 3 uur heen , soms heel stijl met veel trappen, maar zeer de moeite waard.  En dan dezelfde weg terug.  Aan het eind  een duik in een fris ( te koud voor mij) riviertje en dan terug naar de boot.

Zaterdag 16 juni is onze laatste dag in Dominica. De markt in Roseau is heel groot en we slaan wat verse spullen in voor onderweg.  Om 12OO vertrekken we richting Bonaire.