Donderdag
27 september
Na
een onzekere week begint onze situatie duidelijk te worden. We hebben de schade
goed in kaart gebracht waarna de zoektocht naar de juiste persoon en locatie om
een nieuw roer te maken kon beginnen. We vermoeden dat er wat speling tussen
het schuim en frame respectievelijk de epoxy fiber schaaldelen gekomen is, en
het geheel is gaan ‘delamineren’. Waarschijnlijk was dat al een hele tijd bezig.
Het kleine scheurtje wat Harry in Curaçao repareerde was misschien het eerste
alarm teken. Maar wie denkt nu aan zoiets ???
Hoe
nu verder ? Vele opties, Hanse in Duitsland, Jacco in Lelystad, Pierre in Curaçao
maar de voorkeur is hier in Aruba repareren.
De
eerste lokale 'fiberglas' man zagen we pas donderdag, maar die vond de klus wel
wat ingewikkeld.
Vrijdag op zoek naar de volgende, die we pas
op zaterdag spraken, maar wel leek te weten waar hij het over had. Helaas had
hij geen enkele interesse meer om deze “ínteressante” klus te doen. Hij kende
wel iemand die het wel kon doen.
Intussen
besluiten we om de kern van het roer uit hechthout op te bouwen (wat zwaarder,
maar veel sterker dan foam en de epoxy fiber laag erover heen maakt het sterker
en waterdicht).
Zondag
kwam Victor kijken, maandag offerte binnen. Victor blijkt ook duiker te zijn
dus dinsdag morgen de roerkoning met
frame eruit gehaald . Hij onder het
schip met duikfles, wij boven timmeren met hout en hamer om het uit de lagers
te laten zakken.
 |
| hier laten we de roerkoning langzaam zakken |
Hij denkt er 1,5 wk over te doen (dus eind volgende week)
Harry
zit nog wel en beetje met het feit dat de enige tekening die we hebben van het
roer, een pdf-file afgedrukt op A4
formaat is.
In
die tekening is wel met lijnen aangegeven waar het profiel 10-20-30-40-50-60 mm
dik is, maar verder alleen de roer diepte is aangegeven in mm (voor de
standaard en de ondiepe uitvoering).
Daarnaast
is aangegeven dat de roeras loodrecht uit het schip komt en een beetje scheef
door het roer heen steekt.
Op
basis van die ene afmeting en de afbeelding daarvan in de tekening moet
de schaal van de tekening afgeleid worden, en daarna verder gaan meten in de
tekening en proberen te bepalen hoe groot het roer op de verschillende plaatsen
is.
Victor,
een Venezolaan die de klus doet spreekt gebrekkig Engels, kan maken wat zijn
ogen zien, maar de slag van tekening naar werkelijkheid zal toch wel wat
begeleiding vergen. Dus dat wordt nog interessant :).
O
ja, we hebben wel opdracht gegeven om het roer 140 mm in te korten t.o.v. de
standaard versie, waarbij dan de roeras zo'n 6 mm naar voren moet schuiven ivm
de balans. Dat uitleggen in het Engels was ook wel een hele klus, vandaar dat we
gedurende de opbouw van het roer wel wat vaker zullen gaan kijken.
Na
het transport had Victor overigens wel de tekeningen goed uitgewerkt en dat gaf
weer wat vertrouwen.
 |
| onze super dinghy |
 |
| roerkoning en frame |
Intussen
liggen we hier 12”27.7N en 070”0.2W midden op een water, tussen de wal en een rif
met mangrove. Op de wal 1 weg en een rij huizen en dan de landingsbaan van het
vliegveld. Niet helemaal open water dus maar wel een tochtgat.
Er staat constant een behoorlijke wind en stroom. Naar de kant gaan (10 min met
de dinghy) kan alleen in zwemgoed, want je bent altijd nat. Vorig weekend gierden er windstoten over ons van 38
knopen (wk 8) . Wel houdt de kustwacht ons goed in de gaten ,
toen we vergaten ons ankerlicht aan te doen lagen ze al weer direct met de
grote rib en schijnwerpers naast ons !!!
Maar helemaal veilig voelen we ons niet zonder roer. Als er iets gebeurt,
kunnen we niets en drijven we in een mum van tijd de mangroves in. Voor alle
zekerheid een 2e anker aan dek klaargelegd.
Nu
we het roer kwijt zijn gaan we organiseren dat we wat dichter bij de wal komen.
We liggen voor Marina Varadero, nog voor de aanloopgeul.
Hopelijk
kan de havenmeester een krachtige motorboot regelen om ons eerst een tijdje in
de Marina te leggen, en als dat niet meer kan ivm een vistoernooi ons op een
ankerplek te leggen dicht onder de kust.
De
varadero Marina had wel voorzieningen om ons uit het water te halen, maar
uiteindelijk bleek dat niet nodig. Verder is er niets (wel een bar/restaurant),
ook niets in de buurt, en de bus naar Oranjestad doet er 50 minuten over omdat
hij eerst naar een dorpje in het het zuidoosten rijdt en dan pas om het
vliegveld naar het noordwesten naar Oranjestad.
We
worden van de nattedinghy-ritjes en het hele gedoe niet altijd even vrolijk.
Hadden we net de autopilot gehad, liep de boot weer als een trein over de
golven, krijg je een roer voor je kiezen. We doen maar weer allerlei klussen. Ik
heb mooie windvangers gemaakt voor de luiken van de voorhut en voor de toegang
naar hoofdkajuit (slaapt een stuk lekkerder, zelfs frisjes later in de nacht).
De
NL gasflessen zijn hier gevuld (voor weinig geld zelfs).
De
opbouw gaat nu ook in de was, en we zijn bezig om iemand te vinden die
tralie-hekwerken kan maken voor het toegangsluik en de 2 grote luiken in de
voorhut (kunnen de luiken open blijven en toch niemand binnen komen) De
volgende bestemmingen zijn misschien iets minder veilig.
Ook
bijspijkeren Spaans staat op de to-do lijst, Har is vandaag begonnen :((.
 |
| bushalte onder de boom |
 |
| einde weg =begin startbaan vliegveld |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten