Er heerst veel griep in Nederland en vooral de kleinsten
hadden daar veel last van. Maar gelukkig
was er ook tijd voor logeerpartijen, wat intussen een huis vol kan zijn met 5
kinderen/tjes. Het echte Kerstdiner met kalkoen werd uitgesteld tot eind
Januari, nog een hele klus om in die tijd zo’n beest te vinden. Bizar genoeg lag er toen wel sneeuw, de sfeer
was prima en het diner heerlijk. Er was ook tijd om te skiën en te schilderen in het
appartement in Zwitserland. Door het
overlijden van mama werd het verblijf daar 2x onderbroken en zo reden we 3x
dezelfde route. Uiteindelijk lag er op het laatst genoeg sneeuw om heerlijk te
skiën.
Aan boord is alles zoals verwacht,……. dikke laag vulkaanstof, schuurstof, en ander
afval op de boot. Maar ik start geen schoonmaakacties, we moeten immers zelf
beginnen met het schuren van de onderkant. Veel zwaar en vies werk. Als het klaar is gaat de Primocon over de oude anti-fouling, en
vervolgens 3 lagen anti-fouling. We gebruiken
Jotun Seamaster in het blauw. Het weer
werkt mee , het is vrij koud vooral ’s
nachts en het waait soms heel hard. Maar
de verf kan goed drogen.
Intussen pakken we ook de vloer van de kajuit aan. Die
bestaat bij ons uit losse multiplex platen, de grootste 80x80, die op een
aluminium frame liggen. We moeten
ze regelmatig kunnen openen omdat watertanks, accu’s, boiler, watermaker,
pompen etc er allemaal onder zitten.
Vloerbedekking is dus geen optie. We kiezen voor Interdeck van International, dekverf
met anti slip en in de juiste kleur. Sahara Beige. Eerst 2 lagen primer en dan 2 lagen
Interdeck. Halverwege moeten we het 2e
blik Interdeck aanbreken. Tot mijn grote schrik is er een enorm
kleurverschil. De winkel checkt alle
blikken (2) die ze hebben maar de kleur van het 2e blik is kennelijk
de juiste …………… met boze tegenzin worden alle platen opnieuw geschilderd. Groot nadeel
van deze verf is dat het 3 dagen moet uitharden ………. Het wonen aan boord was redelijk on-comfortabel !!! Maar het resultaat is naar wens, hopelijk
blijkt het in gebruik ook te voldoen.
 |
| een nieuwe afsluiter |
We vervangen een deel van de afsluiters (na 10 jaar) door kunststof afsluiters. Meer
uit voorzorg dan noodzaak want er was geen lekkage. Bovendien wilden we voor de
nieuwe watermaker aparte toe- en afvoer punten hebben.
Ook de 2 schakelaars voor de elektrische lier worden
vervangen, het UV licht in de tropen heeft
het rubber volledig verteerd.
Er moet ook bevoorraad worden De boot was helemaal ‘leeg’ wat etenswaren betreft. Gelukkig is de busverbinding naar Santa Cruz
zeer frequent vanaf de werf . Het is goed winkelen in Santa Cruz en we komen
met rugzakken vol voedsel uit de
Carrefour of El Corte Ingles.
San Andres is een klein dorpje verderop. Een leuk wandelingetje van 20 min.
Ook daar wat winkeltjes en vooral een heerlijk restaurant waar we mijn
verjaardag konden vieren.
Voor de ‘broodnodige’ ontspanning bezoeken we Carnaval in Santa Cruz. Het wordt groots gevierd op
Tenerife. Kermis, optocht, verkleed etc.
Er doen zoveel mensen mee aan de parade dat het aantal kijkers/
bewonderaars niet meer zo groot kan zijn.
We hebben Carnaval in Rio dan wel niet gehaald maar zijn werkelijk onder de indruk van het
feest hier.
De TEGENVALLERS waren er natuurlijk ook.
De drinkwaterpomp bleek
bij aankomst volledig vast te zitten. Na demonteren, gangbaar maken en monteren
doet hij het precies 24 uur. Voorlopig varen we nu met een simpele tijdelijke
pomp met een aan/uit regeling. Een goede, met volume regeling moet nog ergens op de kop worden getikt worden.
De 24V pomp was so wie so niet ruim voorhanden. Pompen blijken een behoorlijk
onderhoudspunt aan boord te zijn, dat
geldt voor handtoiletpompen, dompel/bilgepompen en dus ook voor drinkwaterpompen.
De schuurmachine ging stuk, onmisbaar voor het schuren van de onderkant
van de boot. We kopen een nieuwe , veel krachtiger dan de vorige wat het werk
een beetje verlichtte.
De giek had 2 scheurtjes vlak bij het lummelbeslag. Waarschijnlijk
veroorzaakt door een wat heftige klapgijp voor de Amerikaanse kust bij een
frontpassage toen we onderweg waren naar New York. We ontmoeten Paul op de werf,
een Hollander die een aluminium boot aan het lassen is.
Vrijdag 27 februari, we gaan te water. Ze laten ons even in de sling hangen om de nieuwe
afsluiters te testen. Geen lekkages …………… Nu kan Paul met zijn apparatuur redelijk dicht bij de boot
komen. Het kost wat moeite om alles klaar te zetten en aan te sluiten. Hij
boort een paar gaatje, schuurt, slijpt, last, en daarna weer de hele zaak
afbreken. Mooi gedaan en de giek is nu sterker dan ooit.
Hij werkt samen met een Spanjaard die voor ons ook nog
wat rvs=laswerk verricht aan een van de giekbeslagen. De giekneerhouderbeslagen van giek en mast richt, vlakt en lijnt hij keurig uit.
Maar helaas de nieuwe giekneerhouder past niet. Als Paul klaar is willen we hem monteren en
constateren dat hij te lang is. Intussen
is het vrijdag na 17:00 uur , niemand meer te bereiken en op de verdere
afhandeling zitten we nu te wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten