Guyana 01

Guyana , Nereid’s Rally , bestemming 1

Guyana betekent in Amerindian taal : “Land of vele waters “

(voormalig Brits Guyana) 215.000 km2, bevolking ong. 752.000 mensen. Onderdeel van  de grootse Amazone delta in het noorden van Zuid-Amerika.  Gelegen aan de Atlantische oceaan en grenzend aan Venezuela aan de westzijde , Suriname aan de oostkant en Brazilië in het zuiden en zuidoosten.  Duidelijk  onderscheidbare geografische zones : het kustgebied, tropische regenwoud, savannes en een zandachtig gebied.
Grootste lengte van Noord naar Zuid is 720km.  Ligging tussen 1 en 9 graden noorderbreedte en 57 en 61 graden westerlengte. Klimaat is tropisch . Geldeenheid is Guyana Dollar 200 GYD is 1 USD. De hoofdstad is Georgetown. Het enige Engels sprekende land in Zuid Amerika.
Een goede reisgids bestaat bij “Bradtguides”

De eerste Europeanen kwamen met Columbus in de 15^e eeuw. In 1595 Ontdekte Sir Walter Raleigh het gebied en beschrijft  dat hij de verloren gouden stad gevonden heeft El Dorado.

In de 17^e eeuw vestigden de Hollanders zich in Guyana en beginnen suiker plantages . Vervolgens vochten de Hollanders met de Engelsen en later de Fransen  totdat de Engelsen in 1803 de overwinning opeisten en ze British Guyana onderdeel maken van hun koninkrijk. Uiteindelijk werd Guyana in 1970 weer geheel  onafhankelijk  

Maandag 9 september .

Na een heerlijk lange nacht, voelen we ons weer uitgerust. Om 14.15 met inkomend tij gaan we met 3 boten verder de rivier op. De catamaran, Kaisosi vaart voorop dan Lion King en daarna Spirited Lady.  Best een beetje spannend want goede kaarten zijn er niet. C-map houdt er al helemaal mee op, maar Navionics  blijft gelukkig wel informatie geven. Hoe betrouwbaar dat is weten we niet. We hebben uit de Doyle gids van Guyana (gratis op internet) de waypoints op de plotter uitgezet. Banken verplaatsen zich hier en boeien verdwijnen of worden soms door vissers verplaatst wanneer ze hun netten er aan vast maken.

Vissers zijn eigenlijk onze grootste zorg. Het zijn kleine bootje, de netten zitten aan de punt van het bootje vast en drijven in de stroom richting. Kleine witte drijvertjes zitten aan de netten vast of gewoon plastic flessen. Moeilijk te zien en je hebt  geen idee hoe lang de uitstaande netten zijn.  Vaak wel een paar honderd meter.

De dieptemeter is verder onze grote vriend, die geeft immers altijd juiste informatie. Kaisosi heeft geen last van de ondieptes maar informeert  ons wanneer wij moeten opletten.

In het begin blijkt Navionics nog wel te kloppen , verder de rivier op vertrouwen we op de waypoints.   We kunnen onze eindbestemming niet in daglicht bereiken.  Het  laatste traject is de oversteek van de rivier , toch ongeveer 2 mijl breed, die we zigzaggend af moeten leggen tussen  eilandjes , ondieptes en rotsen. We aarzelen even maar besluiten de Kaisosi achterna te gaan. Spirited Lady blijft achter en gooit haar anker uit.

Een half uur later zijn we veilig aan de overkant. De mensen van Hurakabra resort zien ons aankomen en geven aanwijzingen voor een goede ankerplek. Al met al was het een prachtige tocht en nu we goed op anker liggen kunnen we genieten  van de oerwoud geluiden. Vanavond  niet meer naar de kant en vroeg naar bed.

 

Dinsdag 10 sept. We maken kennis met Gem , lady of the Hurakabra resort. Een warm welkom met een koel drankje.  Harry en Terry gaan met een bootje naar Bartica om in te klaren. Voor Nereid’s Rally is het allemaal heel eenvoudig. Maar ook voor andere boten (2 schepen voor anker rond Bartica) is inklaren  eenvoudig.  Kit Naciamento is de master of the house. Een niet onbelangrijk figuur in Guyana en ook voormalig minister.

Bartica is de enige stad in dit deel van Guyana . Vanaf onze ankerplek is het  15 minuten met de dinghy  verder de rivier op.  Hier splitst de rivier zich, de Essequibo gaat door in Zuidelijke richting. Bij fort Kyk-Over-Al splitst de Cuyuni rivier zich af en iets verder de Mazaruni en Kaburi rivier.   

’s Avonds zijn alle Rally boten binnen, we ontmoeten elkaar in  de bar van Hurakabra, wisselen verhalen uit over het eerste traject van de Rally  en leren elkaar beter kennen.   Voor allen was de overtocht van Trinidad naar Guyana wel meegevallen, ondanks de tegenstroom . Dit wordt de eerste van vele gezellige avonden.

 

Woensdag 11 sept.  Officiële ontvangt van Nereid’s Rally door Guyana.  Veel pers aanwezig, vertegenwoordigers van het ministerie van Toerisme en Economie. De minister zelf was verhinderd maar die ontmoeten we op een later tijdstip. Verder vertegenwoordigers van Politie, Douane en Bureau voor toerisme. Toespraken , Intervieuws etc.  gevolgd door een heerlijke lunch. De hele delegatie bestaat uit  30 mensen. Guyana wil graag op de kaart gezet worden als cruisers  bestemming !  Na een heerlijke lunch  vertrekt het gezelschap  weer met de boot, terug naar Georgetown.

 

 Donderdag 12 sept. We staan vroeg , om 06.30 begint onze jungle tour  (achter het resort) Onze gids is beroemd in Guyana, hij heeft alle bergen beklommen, dwars door de jungle zonder paden. Er zijn mieren en planten naar hem vernoemd.  Maar ja, zelfs hij kan niet garanderen dat we jaguars en luipaarden zullen zien.  We moeten het doen met veel vogels  en  een scala aan planten en boomsoorten. Het is gewoon een heerlijke wandeling !

Na de koffie stappen we in onze eigen dinghy en gaan  naar Bartica.  Er wordt veel goud en diamanten gevonden in Guyana. Bartica is de plaats waar de “miners” vertrekken. Het Nederlandse woord  mijnwerkers is slecht  van toepassing want het goud wordt aan de oppervlakte gevonden, in de rivieren of in de jungle.  In ieder geval geeft het de stad een ruige uitstraling. Stevige bewakers voor de kantoren die het goud opkopen en veel lange ondiepe bootjes die de mijnkampen bevoorraden.  We lopen wat rond, vinden een prima eettentje waar we  een heerlijke  fried rice  bestellen voor de  lunch.

’s Avonds borrelen we op de Kaisosi (de catamaran)

 

Vrijdag 13 sept. !!

We zijn uitgenodigd door de gemeente Bartica. Ze halen ons op met de boot .  Er staat een busje klaar om ons Bartica te laten zien. Lopend kom je toch niet veel verder dan de hoofdstraat !  We stoppen een tijdje bij de rivier waar de ‘miners’ hun drijvend mining-platvorm en ander materiaal  onderhouden.  Een werkstation blijft gemiddeld 1 jaar op de rivier.  Interessant om alles te zien.

We krijgen  een semi picknick lunch en dan gaan we weer verder.  Bezoekje aan het gemeentekantoor, handjes schudden etc.

Volgende bestemming is  Sloth eiland. (5 minuutjes varen)  Een sloth is een luipaard.  Weer een prachtig huis/resort op dit kleine eiand, de eigenaar is Rafael.  Rafael is van Joods / Italiaanse afkomst en diamanthandelaar.  Tegenwoordig interesseert hij zich ook voor toerisme, heeft een reisbureau en dit resort.  Het ziet er prachtig uit. Wanneer we dan vlak voor vertrek ook nog een luipaard in een boom zien hangen (je moet wel erg goed kijken) is het helemaal compleet.  ’s Avonds eten we aan boord en hebben een rustige avond.

 

 

Zaterdag 14 sept.

Vroeg vertrekken we per bootje naar een ander resort Baganara.  Aanzienlijk luxer dan Hurakabra , met chique lounge, veel personeel en fraai aangelegde tuinen. Hier is ook een airstrip.  Na een drankje komt ons vliegtuigje aangevlogen. We zijn met 9 mensen + piloot.  We vliegen in 45 min. naar de Kaieteur Falls in de Potaro rivier.  Prachtig om over de jungle te vliegen en de loop van de vele rivieren te zien, triest om de goudmijn velden te zien.  Hier wordt de natuur onherstelbaar beschadigd.

Alleen de vlucht is de trip al waard.  De watervallen werden in 1870 ontdekt door Barrington Browne en worden gezien als een van Guyana’s hoogtepunten.  226 meter ononderbroken val ,  5x zo hoog als de Niagara watervallen . De geïsoleerde ligging van de watervallen maakt het nog spectaculairder.  Het Kaieteur National Park bestaat tegenwoordig uit meer dan 65 ha.

We landen vlak bij de watervallen en worden door een gids opgewacht.  We wandelen over een plateau naar 3 locaties op verschillende hoogten , met uitzicht op de waterval. Schitterend, zelfs een enorme tropische plensbui doet ons niets.

Vervolgens vliegen we verder naar het zuiden naar de savannes.  We landen naast de  Orinduik Falls, in de Ireng rivier. Hier komt het water trapsgewijze naar beneden en vind je mooie plekjes om te zwemmen of een heerlijke douche te nemen. Natuurlijke jacuzzi en watermassage !!!

We genieten van de heerlijke lunch die Gem voor ons gemaakt had, luieren wat en vliegen terug naar ons beginpunt waar  het bootje ons terug naar Hurakabra brengt.

 

Alsof de dag nog niet mooi genoeg was is de avond een van de hoogtepunten van ons bezoek. De minister van toerisme en economie,  Mohammed F Ali (nee niet de boxer)  komt speciaal voor ons naar Hurakabra.  Borrelen om 1900 , de dames mooi gekleed,  de minister lekker in korte broek. Zijn gezelschap bestaat uit 6 mensen.  Een heerlijk diner in de openlucht aan een lange tafel.  Allemaal gezellig en gemoedelijk.   Wat een dag !

Zondagmorgen wil het gezelschap graag onze jachten bezoeken.  Tja, dus moeten we allemaal aan de slag , boten opruimen …………….  klaar voor showtime.  

De rest van de zondag  gebruiken we  voor enkele voorbereidingen voor de verdere trip. Wij hebben nog een flinke scheur in het zeil die gemaakt wordt.

 ’s Middags nemen we afscheid van  Gem en Kit die weer terug gaan naar huis en werk in Georgetown.  ’s Avonds hebben we pot luck met het personeel,  Joyce en Dough die de afgelopen dagen zo verschrikkelijk veel voor ons gedaan hebben. We hebben veel plezier. (als de kat van huis is ……………)  

 Maandag 16 sept.

De gemeente Bartica wil ons nog iets laten zien .Om 10 uur worden we opgehaald door Edward, gemeente ambtenaar uit Bartica. De bedoeling was een bezoek aan de Maroni Prison , destijds al door de Nederlanders gebouwd. Het gevangenis bezoek blijkit echter niet door te gaat, te veel problemen met toegangspasjes. In plaats daarvan maken we een river cruise ……….   Geen Amsterdamse rondvaartboot maar met  een zeer snelle speedboot over de rivier en dwars door allerlei stroom versnellingen. Onze gids weet veel en geeft interessante uitleg. Het is behoorlijk spectaculair. We stoppen nog ergens in de jungle en lopen in de stromende regen naar een waterval.  Helaas hadden wij geen zwemspullen bij ons (was toch niet nodig voor de gevangenis !!) maar nat worden we toch wel.


De tijd dringt want we moeten vertrekken !  Er moeten nog boodschappen gedaan worden in Bartica, we blijken ook nog even bij de burgemeester op bezoek te moeten .

Uiteindelijk kunnen we het anker om 5 uur ophalen.   Oef dat is natuurlijk veel te laat …………….

 

Wanneer we goed en wel aan de overkant van de rivier zijn wordt het donker. De waypoints zijn goed …………….. maar er zijn veel vissers. Kaisosi zit een paar mijl voor ons en waarschuwt voor vissers met lange netten. Wanneer wij op de aangegeven plek komen zijn er 2 vissers, we kunnen hun netten niet meer zien, denken dat we er langs/tussendoor varen  …….. maar helaas we varen er recht in.  We waarschuwen vlug Spirited Lady om helemaal naar het midden van de rivier te gaan die hier gelukkig diep genoeg is.  De motor is uitgevallen, de schroef zit muurvast.  De Coastguard die onze vloot naar buiten begeleid draait om en komt ons slepen naar Roeden Rust waar ook de anderen inmiddels op anker liggen. Daar aangekomen gooien ook wij het  anker uit en kunnen verder niets anders doen dan te gaan slapen , wachten op het licht.

 

Dinsdag 17 sept.

Niemand is vertrokken , iedereen is geschrokken en wil weten wat er moet ons gaat gebeuren. Mr Da Silva (woont in Roeden Rust) heeft onze ellende al via de radio gehoord en gaat het voor ons regelen !!! Helaas geen duikers in de buurt, ook geen  mogelijkheid om duik flessen te vullen.  Suzie heeft 1 halfvolle fles en David is een ervaren duiker. Maar een halve  fles zal nooit genoeg zijn. Het lukt Mr Da Silva om een compressor met drukvat (eigenlijk voor autobanden) aan de gang te krijgen,  en iemand duikt met alleen een mondstuk.  Bedenk dat er absoluut geen zicht is in deze bruine rivier !!! Helaas is de compressor/ drukvat al snel  leeg en wij hebben geen 110 volt aan boord om stroom te leveren. We worden verder naar de kant getrokken om in de buurt van een schip te komen en zo stroom te kunnen krijgen. Intussen zitten we ook al aan de grond.  Enfin de duiker gaat weer verder, de kiel is inmiddels vrij van netten, de schroef later ook maar dan begeeft de compressor het !! David gaat uiteindelijk naar beneden en haalt de laatste netten van de schroefas. Het is uitermate moeilijk en zwaar maar het lukt hem , er zit werkelijk geen zuchtje zuurstof meer in de fles.

Het water is intussen verder gezakt en we zitten goed vast. Vlot trekken lukt niet, dan maar de boot schuin trekken via de mast .Ik vind het griezelig maar het schijnt een veel gebruikte methode te zijn ………… en met succes. We drijven weer en kunnen verder. De andere schepen zijn al een paar uur geleden vertrokken. De Eileen en de Lion King varen samen weg.  Wij besluiten bij Parika weer voor anker te gaan, het is al weer donker en zoals we nu varen zijn we precies met laag water op de drempel bij de uitgang van de rivier.  We gaan gewoon lekker slapen en morgen dan maar verder. David vaart door zijn bootje steekt maar 1 meter.   

goudmijnen die de jungle voor eeuwig verwoesten