Dinsdagmorgen 19 juli, eerst maar eens goed uitslapen. De mooring ligt nog geen 200 mt van de kant net naast Bonaire Nautico Marina. Daar kunnen we tegen een vergoeding internet krijgen en een aanlegplaatsje voor onze dinghy, en de fietsen.
Eerst inklaren en een beetje rondlopen in
Kralendijk. De Nederlanders zijn hier in
1634 gekomen, zagen het vlakke land en
begonnen met zoutwinning. Ze importeerden slaven om het zware werk onder slechte
omstandigheden en brandende zon , te verrichten. Toen de slavernij werd afgeschaft gingen de
zoutfabrieken dicht.
De bevolking bestaat nu uit een mengeling van ex-slaven,
Nederlanders en Zuid-Amerikanen. Men
spreekt er Engels, Papiamento, Nederlands en Spaans. Na de 2e Wo werden de
zoutfabrieken heropend en tegelijkertijd begon het toerisme op gang te komen.
Bonaire is nu een echt duik-eiland.
Kralendijk is een vriendelijk plaatsje. Een winkelstraat
die er erg Nederlands uitziet (met
Blokker), pleintjes, kroegjes, een supermarkt
en een super hippe heerlijke
ijssalon. AH en de Jumbo zijn er ook
maar iets verder buiten het centrum en onder een ander naam.
Als we naar de jachthaven gaan zien we 3 NL boten, 1
daarvan kennen we uit St Annaland (Dikke Druijf) maar de bemanning is naar
Nederland. Met de bemanning van de andere
boten maken we kennis onder het genot van een biertje bij Karel’s . In het
begin is Rudi aan boord van de Lizzy onze buurman maar in de loop van de week
wordt het steeds drukker op de moorings en komen er aan beide kanten nog boten
naast ons liggen. 
De zuidkant van Bonaire is vlak en een mooi fietsgebied.
De eerste tocht gaat naar Lac Bay in het ZO van het eiland. Leuke tocht ,
gedeeltelijk over onverharde weg.
Boeiend zijn de enorme cactussen die hier groeien, wel 3 meter hoog
soms. Verder doornachtig struikgewas en droge harde grond. Het is wel warm om te fietsen en we keren om
ipv de zuidpunt rond te rijden. Ik vind het te ver. Har gaat vooruit, ik wil
wat foto’s nemen en langzamer fietsen.
Helaas na een kwartiertje krijg ik een lekke band …………….
Puf puf, geen sterveling te zien natuurlijk. Ik besluit het voorwiel mee
te nemen en naar de verharde weg te lopen om te liften. Uiteindelijk lukt dat. Terug naar de boot, even later is Harry er
ook. We plakken de band en Rudi is zo
vriendelijk om mij met de auto naar de fiets te brengen ……….. maar waar is de
fiets ??? WEG. Dan maar even naar Karel’s om bij te komen. We besluiten toch aangifte
te doen en gaan naar de politie . De
politie is toch echt je beste vriend ……. Zij
hadden de fiets meegenomen. Het
is al laat en we besluiten hem morgen op te halen. Onze afspraak met Daan en Maarten (sv
Lola) was toch al in het honderd gelopen
want we konden hun huisje niet vinden. De volgende ochtend blijk ik zelfs 2 lekke banden te hebben. Ik ga nooit meer te dicht langs cactussen rijden want er zaten echt van
die lange stekels door de buitenband heen.
Volgend tochtje is naar de zoutwin- gebieden, het is Cargill die
nu de exploitatie groots aanpakt. Een enorm gebied en de kleuren van het roze
water en de witte zoutbergen zijn indrukwekkend. Er staan zelfs nog wat
slavenhutjes op het strand .
Uiteindelijk vinden we toch het huisje van Daan en
Maarten en gaan op de koffie. Daan gaat over 4 weken bevallen en daarom hebben
ze voor een half jaar een huisje gehuurd.
Zondag rommelen we aan boord , even uitklaren en ’s avond
komen de nieuwe vrienden nasi bij ons eten. Een gezellige afsluiting van ons
verblijf in Bonaire. Veel te weinig
gezien maar genoten.
Hoe het ook met onze overzeese koninkrijksgenoten mogen gaan, 1 super Nederlands artikel heeft zich op alle eilanden genesteld ................
Mandag 25 juni om 07.30 vertrekken we naar Curaçao. We
vliegen met 8-9 knopen over het water (2 riffen grootzeil, fok vol bij) en 3.5
uur later zijn we bij de ingang van het Spaanse water. Toevallig, maar daardoor
niet minder leuk, staan Wim en Mathilde (lonely planet) op het strand bij de
ingang. Alsof we binnengehaald worden !!
Het kost wat tijd om een ankerplek te zoeken maar nu liggen we in gebied
B vlak achter het eilandje Willemsberg.
Voorlopig geen zeiltochtjes meer. Ik vertrek volgende
week naar Nederland en Harry eind juli. Groeten en tot in september
dit is een testbericht uit almere
BeantwoordenVerwijderen