Saba. St Eustatius . Montserrat

Dinsdag 5 juni

Op naar SABA, slechts 22 mijl en er staat en flinke wind. We zetten een rif in het grootzeil en varen de zelfkerende fok.  Saba rijst echt op uit het water, een  klein eiland of een grote rots, in ieder geval  heel stijl. Aan lijzijde (west) liggen een aantal moorings  waar we er een van oppikken. Helaas niet  bij  de “Steps”  die heeft  geen drijver meer en  dan kunnen we  niet bij.

 Het is tegen 16.30 wanneer we in de dinghy stappen.  We zien wel een weg maar aan wal gaan is vrij lastig. Allemaal van die mooie gladde keien. We sjouwen het bootje toch maar een eindje over de keien en beginnen aan onze wandeling naar The Bottom , de hoofdstad van St Maarten.

De weg is vreselijk stijl en het kost echt veel moeite om het hele stuk te lopen.  Bottom is grappig maar heel klein en een leuk restaurantje zien we niet.  Met een lekker ijsje op een bankje bekijken we het lokale leven. Het ziet er prachtig uit. Geen hotels, condo’s of casino’s een paradijsje in de Carieb.

 Dan maar terug naar de boot …………… down hill is wat makkelijker maar oef die kuiten !!! Nog net voor donker krijgen we de dinghy weer in het water.

Nu moet er nog gekookt worden, brrrr ….. ben veel te moe …………. Om 22.00 liggen we erin en slapen als marmotten.

Woensdag 6 juni

We laten Saba voor wat het is want een 2^e wandeling naar Bottoms zien we niet zitten.

Volgend doel St EUSTATIUS (Statia eng.)  Veel wind, 2 riffen. Slechts 20 mijl maar niet bezeild en we doen er de hele dag over.  Om 17.15 valt het anker bij Oranjestad. Enorm veel deining hier, maar we liggen goed vast.  De rest van de dag blijven we gewoon aan boord.

In de 18^e eeuw was Statia de drukste haven ter wereld, het centrum tussen Europa, Afrika en de New World. Waardevolle goederen uit de New World en het centrum van de slavenhandel.  Statia is een nu een  bunkerhaven en overal liggen tankers en andere boten voor anker. Grote slepers varen af en aan . Er is 1 bunkerpier en de rest  gaat met barges. In ieder geval eens wat anders om te zien dan al die cruisers !

De volgende ochtend naar de wal, naar de enige stad Oranjestad.   Het valt niet mee om de buitenboordmotor op de dinghy te krijgen met die enorme deining.

Oranjestad is mooi gerestaureerd  wat me een beetje aan Veere doet deken. Vast een Hollandse adviserende (uitvoerende ?) hand in het restauratiewerk.  We wandelen rond, Fort Oranje, museum , Government House, ruïnes van de Synagoge etc.  Har loopt nog naar de Quill een vulkaan in ruste, nu helemaal begroeid .  Ik haak af, vind  het veel  te warm en ga beneden op een terrasje aan het water zitten.

Vrijdag 8 juni

Vroeg vertrokken richting MONTSERRAT, ongeveer 64 mijl. De wind is goed , een  bezeilde koers hoog aan de wind. Om 5 uur valt het anker bij Old Road Bay.  Slechts 1 andere zeiler in de baai, geen deining heerlijk rustig.

Dit soort dagtochten zijn best intensief .  Een kleine indruk voor de niet zeilers :

- Voor vertrek  “Zeilklaar”  maken (huik los, val aanslaan eventueel rif voorbereiden, binnen alles vast

- anker ophalen en alles (anker , lijnen, stootwillen) weer in de ankerbak opruimen.

- zeilen hijsen en trimmen  en dan gaat de motor uit

Alles bij elkaar zijn we ongeveer 45 min bezig.   En ’s avonds het programma in omgekeerde volgorde.

Hoe de zeildag verder verloopt is natuurlijk afhankelijk van het weer.

In ieder geval waren we deze dag flink moe en lagen vroeg in bed.

Montserrat is beslist niet toeristisch, we wandelen naar het dorpje Salem, maar het is echt helemaal niets.  Vinder toch een klein ‘restaurantje’  maar we houden het bij een Cola en rusten even uit op het  terrasje.  In 1989 heeft hurricane Hugo hier vreselijk huisgehouden . En vanaf 1995 wordt de vulkaan actief en teistert het eiland 2 jaar lang met diverse uitbarstingen. The hoofdstad Plymouth lag in 1997 volledig bedolven onder as en is nooit meer herrezen. Nog steeds is er 1/3 van het eiland ‘no go zone’ . Vanaf het Vulkaan Observatiestation is goed te zien hoe de lava stroom liep en waar de uitbarsting geweest is. Je ziet wat daken en torens boven de as uitsteken.  Luguber gezicht. 

Verder is het een vruchtbaar eiland met veel mangobomen en prachtig bloeiende struiken.  We lopen terug via een andere weg langs aardige huizen , waarschijnlijk  vakantiehuizen van ???  , de meeste zijn onbewoond op dit moment.

Terug op de boot tijd om te relaxen. We eten om 7 uur (vroeg voor  ons)  en kunnen dan nog net voor donker het anker ophalen.  Deze keer gaan we  ‘s nachts varen, lekker koel ! 82 mijl naar Dominica.