Virgin Islands

                             
De Virgin Islands is een grote groep eilanden die  verdeeld zijn tussen Amerika (USVI’s) en Engeland (BVI’s) Men spreekt ook nog van de Spanish Virgin Island  (of wel de Passage Islands) maar die horen bij Puerto Rico en dus bij de USA.   De ideale ligging, de constante tradewinds  en de vele beschermde baaien maar vooral het heerlijke klimaat, maakt het tot een ideaal gebied voor  zeilers.

 Als eerste bezoeken we nog een stukje Puerto Rico

Op 25 april vertrekken we naar Culebra.  Vorig jaar maakten we hier een ‘noodstop’ nadat de autopilot het begaf en we de windvaan stuurinrichting moesten monteren. Deze keer gaan we eens rondkijken. We ankeren achter in  Bahia Honda vlak bij het stadje Dewey .  Er is nog tijd om even rond te varen met de dinghy en wat te drinken bij Dinghy Dock. De volgende morgen wandelen we in 45 min. (helaas langs de weg)naar Flamingo Beach. Inderdaad zo mooi als beschreven in de gidsen maar helaas niet meer ongerept.  Omdat we  er voor de eerste lading toeristen zijn, valt het mee.

Toch vinden we een onverharde weg om de lagune heen, de lagune is  waarschijnlijk  een oude zoutpan en vandaar de naam Flamingo Beach. Weer op de weg aangekomen krijgen we een lift van een aardige jongen in een buggy.  Dat scheelt want het is intussen behoorlijk warm.

 

We willen hier ook uitklaren uit de US.  Zaterdagmorgen lopen we naar het vliegveld en wachten  tot de douane beambte met het vliegtuigje aankomt . Daarna is het snel gebeurd. 

 Voor we definitief de US verlaten willen we een stop in Culebrita maken. Een eilandje net om de hoek.  Helaas staat er een stevige noorderlijke groundswel direct in de baai en dat belemmert ons om daar te ankeren. We gooien het anker uit aan de westkant en snorkelen en zwemmen naar het strand.  Al wandelend komen we bij de andere baaien. Het is hier prachtig en slechts  zo hier en daar wat mensen. Har loopt ook nog naar de vuurtoren maar ik wacht wel beneden. We besluiten hier niet te overnachten en varen terug naar Culebra. Onze watermaker is stuk  en we hopen aan een steigertje wat water te kunnen krijgen, helaas geen succes.

Volgende morgen 28 april, vertrek om 7 uur.  Bestemming USVI.  Begin 20^e eeuw kochten de Amerikanen voor 25 miljoen dollars de volgende eilanden van Denemarken,  st John, St. Thomas en St. Croix .  Zo verzekerden ze zichzelf van en goede controle over de toegang tot de Caribische zee.  Wij doen allen St.John aan en gooien anker uit in Salt Pond Bay.  De woorden mooi en prachtig maar erg toeristisch , kun je in deze omgeving niet genoeg gebruiken.  Ik ga snorkelen en kom een bijzondere adelaars rog tegen. Heb nog steeds geen goed vissenboek aan boord zodat ik je de naam schuldig moet blijven. 

 Volgende bestemming  zijn de BVI’s  daartoe behoren  Tortola, the Channel  Islands, Virgin Gorda , Anegada en Jost van Dyke.

We ankeren even op Norman Island  in the Bight. snel het water in maar geen koraal, wel een schilpad deze keer.  Dan steken we over naar Peters  Island waar we voor de nacht blijven liggen.  We varen van West naar Oost dus meestal geen bezeilde koers.  Vanaf nu  zijn het  allemaal kleine afstanden  en motoren we vaak, als het even kan met het fokje bij.  

 30 april 2013 een heel bijzondere dag. Hadden we nu maar een koningsvlag aan boord (zoals een andere NL boot) . Helaas lukt het niet om live beelden te zien maar wel genoeg informatie uit krantenberichten.  Want het is toch wel leuk om het oranjefeest een beetje te volgen. En met de Telegraaf op de tablet gaat dat lukken, al een week lang alleen maar oranje nieuws !. Zo weet ik gelukkig ook alles van de jurken, de hoeden en het zwaaien van de allerliefste prinsesjes.

 
We zijn intussen overgestoken naar  Road Town de hoofstad van Tortola. We ankeren voor de cruiseship terminal. Nogal onrustig maar het is rustig weer en het anker houdt prima zoals altijd.  Achteraf hadden we beter door kunnen varen tot Village Marina waar een leuke ankerplek is . De cruising guide suggereert dat er nooit plaats is maar vandaag was er voldoende ruimte.

We  moeten nu inklaren bij British Customs, pech dat er net een ferry bootje binnenkomt, want die heeft voorrang.  Voor $20 (en geen ponden ) mogen we 5 formulieren invullen, 4 loketten bezoeken en 4 uiterst onvriendelijke dames begroeten.  Opvallend genoeg is men op de BVI’s niet echt vriendelijk of beleefd. Het zij zo.

We hebben weer wat boodschappen kunnen doen , vooral vers spul. De volgende morgen tanken we de water  bij  Village Marina waar we goed langzij kunnen komen.

 Marina Cay onze volgende bestemming  ligt een paar uurtjes motorsailing verder.  Een schilderachtig eilandje  met  gebouwtjes in kleurige Carieb kleuren.  Zo net na de lunch is het redelijk rustig en zijn de moorings voor het uitkiezen.  Tot onze verbazing ligt ’s avonds alles vol en moeten  de laatkomers voor anker.  Minstens 30 boten om ons heen. Aan de overkant, naast het vliegveld nog 2 baaien met evenveel boten.  Dit is dus BVI, Charters paradijs !!.  80% van de boten zijn  huur-catamarans.  We voelen ons als op een terrasje aan een drukke boulevard.

De volgende ochtend vinden we een mooie snorkelplek , het koraal is aardig maar de verscheidenheid aan vis is groot.  Als we genoeg hebben van het boten kijken varen we een halve mijl verder en liggen in een prachtig rustige baai, helemaal alleen met de pelikanen die onvermoeid hun visjes vangen.

 

Intussen is het vrijdag 3 mei. We vertrekken vroeg, geen wind en we motoren naar de overkant. Virgin Gorda en wel specifiek The Baths op de Zuid West punt.  The Baths zijn grote rots formaties waar het water soms met veel geweld tussendoor  spoelt. Vandaag is het rustig weer dus niet zo spectaculair, maar het is wel mooi.   Na een paar uur staan we onze mooring af aan boten die gewoon in de rij liggen voor een mooring  (verboden te ankeren hier). We varen naar  Spanish Town de hoofdplaats van Virgin Gorda en klaren uit. Officieel moeten we nu binnen 12 uur vertrekken maar dat  is niet onze bedoeling.  Morgen gaan we  op het fokje ( windshift naar Zuid ) naar  Gorda Sound.

Saba rock is een populaire ankerplek maar we gaan net om de hoek liggen ten Zuiden van Eustatia.  Heerlijk rustig en het mooiste blauwe water wat ik tot nu zag in de BVI.   Natuurlijk bezoeken we de bar op Saba Rock, ook hier weer veel  vakantiegangers en de baai ligt vol met boten.

Het is  nu zondag 5 mei en we wachten op een beetje wind om over te steken naar St.Maarten.  Zoals het er nu uit ziet wordt dat dinsdag.   Er staan nog genoeg klussen op de lijst om van de maandag maar eens een ‘werkdag’ te maken.