Cayo Largo

Van zondag 4 maart tot zondag 11 maart
Cayo Largo is een toeristen eiland ! Op het kleine vliegveldje landen kleine en grotere vliegtuigen. Vanuit Havanna of andere plaatsen in Cuba maar ook rechtstreeks charters uit Canada. Er zijn 3 of 4 grote resorts, soms hotel stijl soms bungalows, maar in ieder geval alles met de formule : all inclusive". Ik denk niet dat je op die manier enig idee hebt dat je in Cuba bent, maar goed ieder zijn eigen keuze.
Voor de Cubanen (laten we zeggen voor de Staat) is het goud verdienen hier. Niemand woont hier permanent. Het is 20 dagen werken en 10 dagen vrij. Personeel komt met speciale vliegtuigen.
De Marina heeft 2 steigers, 1 voor passerende jachten en de andere voor toeristen boten. Iedere morgen strikt om 9 uur varen grote Catamarans vol met toeristen uit. Naar het Leguanen eiland, naar de riffen , naar de verschillende stranden etc etc. Dan nog enkele boten voor duikers en zo genieten zeker 300 mensen per dag van uitstapjes in deze mooie omgeving.
Wij kijken dat zo vanaf ons achterdekje aan onder het genot van een ontbijt. Als iedereen vertrokken is, is de marina weer voor de zeilers. Ook hier veel catamarans waarvan de meeste charterboten zijn. Varierend van 45 tot 60 voet.
We pakken ons eigen bijbootje en varen ook naar het Leguanen eiland. Gekke beesten, niet zo groot en niet echt mooi. Je moet goed kijken want hun schutkleur is fantastisch op de rotsen. Dan varen we een beetje tussen de mangroven en bij een mooi strandje gaan we lekker zwemmen.
Op de landtong richting zee vinden we een leuk restaurant , ook weer een prachtig strand en gezellig om even te vertoeven. Je kunt er ook "zwemmen met dolfijnen", dat hebben we niet gedaan maar wel met plezier toegekeken hoe die beesten eigenlijk "zwemmen met mensen". Ze zijn goed getraind en halen allerlei kunsten met de mensen uit. Meest spectaculair vond ik wel dat 2 dolfijnen onder de persoon door zwemmen zijn voeten op hun neus pakken en hem boven het water uit tillen. Ze hebben niemand in het water laten vallen.
We hebben de fietsen weer voor de dag gehaald en maken een tocht over het eiland. Behoorlijk warm met een flinke tegenwind. Eindelijk eens een weg met heel weinig verkeer. Alleen toeristenbussen en een paar huur autootjes, wel wat vreemd want het hele eiland is maar 27 km lang en de bussen rijden langs alle bewoonde plekken.
De verharde weg houdt op bij het laatste resort en daarna lukt het toch wel om verder te fietsen door de duinen, zo nu en dan glibberend door het zand. We stoppen een paar keer om de zee te zoeken. Niet overal is strand, op sommige plekken slaan de golven op enorme rotsformaties. Helaas kunnen we niet helemaal tot de Oostpunt komen en eindigt onze tocht bij de vuiverbranding !!! Beetje teleurstellend en daarom wandelen we nog een eind verder over het strand maar echt tot de punt komen we niet.
Terug lekker voor de wind, we stoppen bij een resort en mogen best een drankje aan de bar halen. Het is lunchtijd dus nemen we er maar een bordje friet bij, staat toch zo voor het opscheppen bij het buffet.
Er is een klein winkeltje bij de Marina maar je kunt er bijna niets kopen. Brood, eieren en een klein beetje groente. Wel redelijk goed fruit en natuurlijk drank.
We trekken sinds Havanna op met een Duitse en Oostenrijkse boot. Theo heeft een prachtige red snapper heeft gekregen van een andere zeilboot die naar huis ging . Groot genoeg voor 6 man. Wij hebben de BBQ en ieder maakt nog wat bijgerechten. Met een paar flessen wijn erbij hebben we een luxe diner aan boord van de LionKing.
Verder zijn we best lui met lezen en rommelen. Har geeft de winches een onderhoudsbeurt, haalt ze helemaal uit elkaar, schoonmaken, invetten en weer monteren. Een tijdrovende klus.
Jammer genoeg hebben ze hier ook weer regelmatig disco's met dezelfde herrie als in Havanna. Wij begrijpen niet waarom je zoveel herry maakt wanneer er niemand is die er naar komt kijken of luisteren !!!
Zaterdag besluiten we om maar eens van plek te wisselen. We verlaten de Marina, willen in een baai ankeren maar komen er niet in. Iedere keer lopen we vast in het zand en uiteindelijk besluiten we om dan maar ter plekke het anker te laten vallen. Het is wel heerlijk om voor anker te liggen. Je kunt zo naar de kant zwemmen en het is 's avonds en 's nachts doodstil.
Vandaag hebben we een wandeling van 3 uur langs het strand gemaakt, erg mooi en onderweg gewoon even zwemmen. Prachtig blauw water maar om te snorkelen was het te zanderig. Het heeft de laatste week natuurlijk erg hard gewaaid. Misschien dat we morgen nog even naar het rif varen , daar schijnt het wel helder te zijn.
Dan komt ons vertrek in zicht. We gaan terug naar Florida, waarschijnlijk via de Bahama's. Het wordt een flinke tocht van ongeveer 600 mijl (ft Lauderdale).
Voor nu groeten uit Cuba, zondagavond 11 maart.