Cayo Largo to Bimini South

Dinsdag 12 maart vertrekken we uit Cayo Largo. Gisteravond gezellig met alle vrienden gegeten in het restaurant en genoten van onze laatste avond op dit mooie plekje.

Het lukt niet om echt vroeg weg te varen, we moeten nog uitklaren . Hoewel het soepel gaat is het toch 10.45 uur voor we vertrekken.

We beginnen op de motor met  fok bij en varen we het rif uit . Drie kwartier later kan de motor uit. Onze koers is 245  de wind komt bijna uit het Oosten (079) en waait met 18.5 knopen (ware wind)  We zetten 1 rif in het grootzeil  en rollen de fok niet helemaal uit.  Voorlopig lopen we 7.5 knopen met een flinke deining achterop.  ’s Nachts neemt de wind nog wat toe en om 06.00 uur schrijf ik sog (speed over ground)  8.8 kn en true wind 22 kn. Dat schiet  lekker op ……. 170 mijl in 24 uur.  Nu ik dit schrijf  geniet ik hier nog even van want het 2^e gedeelte ging heel anders.

Woensdagavond om 18.30 zijn we om Cabo St Antonio heen en laten we het anker vallen in dezelfde baai  als op de heenreis.  Deze keer  dichter bij de visserman maar ook nu  helaas niemand die ons verse vis komt aanbieden. Het is mooi hier aan de rand van mangroves, een grote baai en helemaal voor ons alleen.  We kunnen heerlijk slapen.

Donderdag 15 maart varen we om 07.45 weg. De zee is onrustig, we moeten hoog aan de wind varen . Het waait iets minder 13/14 kn en de golven zijn hoog.  We maken soms enorme klappen. Daarom nemen we de boot regelmatig op de hand , dat vaart rustiger en gaat ook iets sneller.  We varen langs de Cubaanse kust omhoog  en hopen zo minder last van stromingen te hebben. Het is hier een kruispunt van waterwegen, het Yucatan Channel,  de Golf van Mexico en de Florida Straits die later de  Golfstroom wordt.   We komen maar langzaam Noordelijker en merken voorlopig  nog niets van een meegaande Golfstroom.

 ’s Nachts breekt eerst de ene fokkenschoot en kort daarna de ander.  (levensduur was slechts 10 maanden !!).

Vrijdagnacht zetten we een koers richting Key West die we 12 uur kunnen volhouden. De wind is afgenomen tot 10 kn. Het is nu vaarwel Cuba, we hebben genoten. Mensen zijn heel aardig en de sfeer heel prettig en veilig.  Jammer dat het regime niet veel voortgang in het land teweeg brengt.  We merken dat de kwaliteit van verse producten gewoon jaren achter loopt.  Paprika’s smaken nog bitter, bietjes  missen de zoete smaak, de ananas is gewoon veel te klein en de watermeloen is nog vol met pitjes. Niet erg,  maar een beetje product verbetering zou het land ten goede komen. Cuba is goedkoop voor zeilers, havengeld 0.55 cuc per ft ( =0.55 $) en er zijn veel anker mogelijkheden. Levensmiddelen zijn niet te duur, zeker niet wanneer je ze in de lokale currency ( de pesos) kunt kopen. Uit eten gaan echt goedkoop. Auto’s  huren is duur maar openbaar vervoer is  prima en goedkoop.

Maar nu richting Bimini Islands (Bahama’s). We hebben een berichtje van de Trobriand  gekregen dat zij oversteken van Miami naar Bimini South. We verheugen ons erop om Lydia, Robbert en de meisjes na ruim 6 maanden weer te zien.  Laatste keer was Qaqartoq in Groenland . Uiteindelijk hebben we beide dezelfde route afgelegd , alleen met een ander tijdschema.  (zij ICW bij buiten langs)

Vrijdagnacht gaan we weer overstag  maar het duurt nog bijna een hele dag voordat we eens wat profiteren  van die Golfstroom maar dan ook 3 kn. We blijven regelmatig overstag gaan.  Het weer is prachtig  maar voor het eerst  krijgen we  een bui over ons heen,  gratis douche !!!

 Er is nu veel  scheepvaart , oppassen geblazen dus. Kennelijk zijn we weer op de AIS te volgen want we krijgen mailtjes van mensen die ons zien, grappig is dat.

Het wachtlopen gaat goed. Na 2 nachten wisselen we het schema zodat we ook de moeilijke (03-06 uur) wacht om de beurt doen.  Nu nog een nacht en zo komen we  zondagmiddag rond 4 uur bij de Marina op Bimini South island aan.  We hebben dan een kruisrak van 750 mijl er op zitten.