de AZOREN

De Azoren liggen tussen 28* en 31* westerlengte en 37* en 40* noorderbreedte. De archipel is van vulkanische oorsprong. Het hoogste punt van de Azoren (en van heel Portugal) is de Montanha do Pico, 2351m.

1432  de Portugezen nemen bezit van de Azoren als een steunpunt voor ontdekkingsreizen.

1580  Philips II van Spanje bestijgt  de Portugese troon en de Azoren worden strategisch belangrijk voor de Spaanse armada .  Een ‘veilige ‘ tussenstop om het geroofde goud uit de Caribische gebieden op te slaan. 

1640 herstel van de Portugese onafhankelijkheid, export floreert, zoals natuurlijke kleurstof (indigo blauw), sinaasappels, wijn etc.

1893 tussen Portugal en Faial wordt de eerste overzeese kabel aangelegd. Horta ontwikkelt zich tot een belangrijk punt voor trans-Atlantische communicatie. In 1969 verlaat de laatste kabelmaatschappij het eiland.

1998  laatste grote aardbeving op de Azoren, treft de eilanden Faial en Pico.

19^e eeuw  De landbouwrecessie  kan niet worden opgevangen door de walvisvangst de Azoren raken in verval.

Vandaag de dag is veehouderij de belangrijkste pijler van de Azoren. Industrie is er bijna niet. Veel Azorianen emigreerden/emigreren naar Amerika en Canada. Velen zijn ook terug gekomen om met het verdiende geld kleine bedrijfjes te straten op hun thuis-eilanden.

Meer dan 90% van de inwoners is rooms-katholiek.

 

 27 juli tot 9 augustus, samen met familie op de Lion King

Regen en regen in Horta, niet koud maar weinig uitnodigend om wat te doen. We wachten op onze gasten, die zondagavond (27 juli)  tussen de buien door aan boord komen. Al snel voelt iedereen zich thuis aan boord en trekken we er tussen de buien door op uit. We verkennen het stadje rondom de haven. Vinden het juiste bakkertje, de kaaswinkel, de koffie tentjes en natuurlijk het wereldberoemde Peter Café Sport, de gezelligste kroeg in het Atlantisch gebied.  Een begrip in de zeilerswereld.

We wandeling naar de Caldeira (krater) .  400 meter diep en 2km in omtrek. Een prachtige tocht tussen weilanden, afgezet  met  blauwe hortensia heggen.  Boven bij de krater proberen we een taxi te bellen om terug in de haven te komen. De verbinding is erg slecht. Yvonne en ik kunnen krijgen een lift van een Portugese familie uit Lissabon. We moeten  wel mee op hun sightseeing trip voordat we terugkeren naar Horta.  Is dat even boffen.

 Zo zien wij in een vogellucht nog een deel van het eiland onderweg naar de Vulcao dos Capelinhos.  Een woestijnachtig land, ontstaan tijdens de onderzeese vulkaan uitbarsting die duur de van sept 1957 tot oktober 1958. De mannen hebben toch een taxi gevonden en zijn al aan boord wanneer wij komen.

 

 

Helaas blijft de vulkaan op Pico (eiland tegenover Faial)  in de wolken hangen en is de wandeling naar de top te nat en glibberig. We moeten de beklimming schrappen van ons programma. 

 

 Langzaam verbetert het weer en vertrekken we  naar het volgende eiland Sao Jorge. Een rustig tochtje van 25 mijl naar Marina Velas.

De Marina ligt prachtig aan de voet van een hoge rotswand. Net als in Flores wonen/ broeden hier de Corey’s shearwater, een soort Puffin of kleine pijlstormvogel.  Vanaf 10 uur ’s avonds zitten ze in/tegen de begroeide rotswand en maken een heel bijzonder geluid.  We hebben het als kwetterende oude vrouwtjes omschreven ! Overdag dobberen ze een beetje op zee, wiegend op de golven.

Het langgerekte eiland rijst  als het ware op uit de oceaan.  Enkele vulkaantoppen steken uit  het plateau waar de koeien grazen. Rondom het eiland storten steile rotshellingen zich naar beneden. Aan de voet liggen moeilijk te bereiken kustvlakten, fajas genaamd.

We maken 2 wandelingen. De eerste taxi brengt ons naar het beginpunt van een route die over de steile rotswanden afdaalt naar de faja  de Santo Cristo.

 De tweede wandeling gaat over de bergruggen met de Pico’s (vulkaan toppen) naar Norte Grande. Wanneer de taxi ons daar in de namiddag weer ophaalt, is de weg afgesloten. We wachten tot het stieren-vecht- festijn in de straat is afgelopen.

Op 4 augustus varen we naar het kleine eiland Graciosa. De rustige zee belooft  goed vissen ………………  maar zelfs met het nieuwe visgerei van Henny wordt er weer niets gevangen.  Graciosa is klein en minder toeristisch dan andere eilanden.  Vila da Praia is een vissershaven , geen Marina, maar we mogen wel binnenkomen.   Via de smalle haveningang maken we een 90* bocht en liggen we tegen de kademuur.   Het past allemaal net maar op dit moment is het een prima plek, Wanneer  na 2 dagen de wind draait en we aan lager wal liggen, is het uitvaren een flinke klus.  Met helpende handen en  aanwijzingen van de lokale mannen maken we de 90* bocht  in omgekeerde volgorde.  Het lukt en de dorpsmannen  blijven discussiërend achter hoe het nu precies moet met zo’n zeilboot.

We bezoeken Santa Cruz , volgens de gids een van de mooiere steden op de Azoren . Het eiland zelf is enige jaren geleden uitgeroepen tot UNESCO Biosfeerreservaat.

 

6 aug. Mooi weer. Stevige wind en eindelijk een echte zeiltocht naar Terceira.  45 mijl naar Marina Angra. Veel dolfijnen  onderweg maar geen walvis. Angra do Heroismo heeft een mooi beschutte Marina, tenminste wanneer je een plaatsje diep in de haven krijgt.  De prachtige renaissancestad was eeuwenlang de belangrijkste goederen overslag haven in de Atlantische Oceaan en staat nu op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Een zware aardbeving maakte in 1980 binnen 11 seconden een einde aan veel pracht en praal in de stad. Maar Angra herrees uit de puinhopen. (met veel Amerikaanse steun, ze hebben een basis op Terceira) Alles werd in de originele staat hersteld.  Eigenlijk jammer dat je het weet want  je kijkt wat sceptisch tegen ‘nieuw oud’ aan .  Maar het is mooi, de sfeer leuk en we slenteren regelmatig door de stad, pikken een terrasje, kopen prachtige tafelkleden , bezoeken het Castelo de Sao Joao Baptista . In dit fort werden de goud- en zilverschatten uit midden- en zuid Amerika bewaard.  Het is nog steeds in gebruik door het leger.

Inmiddels moet de familie aan de terugreis denken. Ter afscheid dineren we in het prachtig gerenoveerde Castelo de Sao Sebastiao . (een Pousada).

Dankzij de creativiteit van de jongens kunnen we toch nog een herdenking achterlaten opde muren van Angra. De verf was van slechte kwaliteit maar de foto blijft in ieder geval bestaan.

 Zaterdag 9 aug, tassen pakken en nog even de stad in, espresso ,terrasje. Henny verzorgt de laatste foto’s. We eten eindelijk die tonijn steak en dan staat de taxi klaar. Het vliegveld  ligt aan de noordzijde van het eiland. Het waren bijzonder gezellige weken.

 

 

 

Zondag 10 aug. Even wennen aan de ‘lege’ boot en dus maar eens handen uit de mouwen steken. Wasjes, opruimen, boot afspuiten. Allemaal  makkelijker te doen wanneer je in een Marina ligt.  Maandag varen we naar Praia de Vitoria, slechts 13 mijl verder. Leuk varen langs de kust, heerlijk weer, rustig zeetje en een beetje wind .We gooien het anker uit maar wanneer de buitenboordmotor het (weer) niet doet gaan we toch naar binnen.  De havenmeester stapelt ons  naast een andere boot aan de buitenkant van de pier. ’s Avonds blijkt dat er niet genoeg water onder de kiel zit.  Het is extreem laag water en aan de buitenkant van de pier is de afgelopen winter niet gebaggerd.  Wanneer de volgende morgen een plek vrij komt aan de binnenkant verkassen we. Weer gestapeld maar wel genoeg water.

We ‘storten’ ons in de laatste avond van de festiviteiten van Praia. Maar eerst genieten we op de Skua van Mia en Wijtse van een heerlijke tapas tafel ter viering van 45 jaar getrouwd zijn.

 Verder doen we even niet veel en wachten op goed weer om over te steken naar Lissabon. Het is prachtig weer, bijna tropische temperaturen .  Praia heeft zandstranden en is een echte vakantieplaats.  We liggen ongeveer in het verlengde van de landingsbaan !!!

 

Volgende bestemming : Europees vastenland !!!

Met dank aan Henny zijn er deze keer veel foto’s  (232) te bekijken wanneer je op de volgende link kliktazoren 2014