Zo hebben wij ons laten vereeuwigen op Terceira , Azoren. Hoelang het op de muren herkenbaar zal zijn weten we niet, maar de foto is in ieder geval blijvend.
vrijdag 15 augustus
Onder luid getoeter van de Skua en onze buren uit Wales beginnen we aan het 2e deel van onze Atlantic crossing. We hebben genoten op de Azoren. Wat een prachtige eilanden met vriendelijke mensen Veel wandel mogelijkheden, bezienswaardigheden , leuke restaurantjes en nog veel meer.
Wanneer we buiten de
pieren van Faia zijn hebben we 13.6 kn wind, die in de komende 24 uur oploopt
naar 19* en terug naar 15kn. We beginnen
078* te sturen en de zee is relatief
kalm. Zonder rif in het grootzeil, (behalve 3 uur gedurende de nacht) met de
grote fok. Al snel lezen we 8 a 9 knopen
op de instrumenten af. 24 Uur later hebben we 205 mijl afgelegd, ik weet
niet of het een echt record voor ons is maar in ieder geval is het veel.
Tja, en dan houdt het op, de wind zakt in, zondagavond 5kn
maandag de hele dag 6kn, soms dobberen we met 3 knoopjes vooruit . We proberen verschillende malen de Code0 te
zetten, dat helpt iets maar ook die heeft wel wat wind nodig !! Woensdag rond
1600 uur moet de motor aan en pas 22 uur later kunnen we de Noordenwind oppakken
die vaak voor de kust van Portugal waait. We hijsen opnieuw de Code0 en lopen
we met vliegende vaart de rivier Tejo binnen. Nog 7 mijl tot Doca de Alcantara.Het is bijna donker en we besluiten de boot ergens naast een Piratenschip te leggen aan een ruime drijvende steiger. Morgen zien we verder. Intussen heeft Harry zijn verjaardag midden op de Atlantische Oceaan ‘gevierd’, een toepasselijke plek vond hij zelf.
We weten dat de Sobat Kras, die we kennen van de vertrekkers
dag in 2011, ook naar Lissabon vaart. Doca de Alcantara is groots, 442
plaatsen. We gaan rondkijken naar een plekje voor morgen en zien de Sobat Kras
liggen. Even Hallo zeggen, na 3 jaar !. Enkele uren later, er is heel wat is bij te
kletsen, is het tijd voor ons om te gaan
slapen. Uiteindelijk hebben we net een
oversteek van 6 dagen gehad.
Het grote verschil tussen deze oversteek en de vorige was
de zeegang. Op rustig water word je niet moe, het slapen ging uitstekend en
deze keer ook geen ‘jetleg’.
Vrijdagmorgen geeft de havenmeester ons een prima ligplaats.
Het is een komen en gaan van veel (heel grote) zeiljachten. Zeer internationaal
maar de meerderheid is Portugees. Het is een merkwaardige Marina, een soort
lagoon tussen de vaste wal en de
container terminal. Vlak na de Ponta de
25 Abril, met 2 verdiepingen voor auto’s en trein. Ook nog in de aanvliegroute
van het vliegveld …………….. Al met al veel
herrie. Dat is even wennen na de Azoren.
Al in de middags komt iemand van Panda Fischer naar de
generator kijken. Ziet er niet zo goed uit maar maandag gaan ze verder. Wordt
vervolgd dus .
Een supermarkt is op loopafstand. Ik ga lekker de boot ‘wassen’ , een beetje met water spelen met mooi weer is best leuk.
Deze jongen zwom gezellig naast de boot.Een supermarkt is op loopafstand. Ik ga lekker de boot ‘wassen’ , een beetje met water spelen met mooi weer is best leuk.
Groeten vanuit een nog onbekend Lissabon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten