Santiago, Cienfuego, Trinidad, Varadero
 |
| entree baai Santiago de Cuba |
Santiago de Cuba, aangekomen 28 dec.2013 De Marina is
vorig jaar door orkaan Sandy gedeeltelijk verwoest. De meeste betonnen steigers
hebben het overleefd en de kantoren zien er nu fris geverfd uit. Er is een
restaurant waar regelmatig bussen met toeristen komen. De havenmeester raadt ons af daar te eten ,
arme toeristen ! De Marina heeft ook een strandje met waterfietsen en een bar. Veel Cubanen komen hier in het weekend. ’s Avonds kunnen we ‘genieten’ van de
geweldige disjockey die er draait, gelukkig gaat iedereen hier vroeg naar bed ……….
Om 2100 is alles stil.
Het water in de baai is schoon maar we hebben wel last
van een raffinaderij iets verderop. Iedere morgen spuiten we de boot af anders
plakt het zwarte spul op je dek.
De volgende dag nemen we een taxi naar de stad om CUC ( 1cuc = ong. 1US$) te wisselen. Het is zondag dus de lokale Peso’s
(er gaan 24 peso’s in 1 cuc) moet tot morgen wachten. Cuba heeft nog steeds het
2 munten systeem. Het is de bedoeling
dat toeristen alleen CUC gebruiken maar dat werkt niet, want op de markt en in
de bus kun je alleen met peso’s betalen. De spullen die je in CUC koopt zijn in
prijs vergelijkbar met dollars, misschien iets goedkoper. Alles wat je met peso’s
betaalt, dus groente, fruit, vlees en de
bus is enorm goedkoop. Helaas is het
aanbod op de markt summier en de
kwaliteit vaak bedroevend slecht. Een beetje leuk eten op tafel zetten vraagt
aardig wat creativiteit. We vinden ook de producten in de supermarkt heel
beperkt, dat was 2 jaar geleden in Havanna toch
uitgebreider. Later ontdekken we dat
Santiago duidelijk meer afgelegen en armer
is want in Cienfuegos is al weer meer te koop.
De staats restaurants zijn niet goed, het is beter om in
en casa particularis te gaan eten , maar die zijn weer moeilijk te vinden. Al met al duurt het even voordat je alles
weet en kunt vinden.
Santiago is een prachtige stad, gesticht in 1514. Kleiner
en provincialer dan Havanna maar ook veel historie. Hier begon Fidel in 1953 zijn rebellen strijd. De aanval op de
Moncada Barracks , waar de elite troepen zaten was een hopeloze mislukking . Hij
trok zich terug in de bergen maar werd later gevangen genomen en verbannen naar
Isla Juventut. In 1955 wordt Batista
president en verleent gratie aan alle politieke gevangenen. Fidel vertrekt naar Mexico waar hij de
revolutionaire “ 26th of July Movement”
(M-26-7) traint. In december 1956 gaat Fidel terug naar Cuba en begint zijn guerrilla oorlog tegen het
regime Batista. Het duurt tot januari
1959 voordat de troepen van Batista zich
over geven. Santiago wordt nog steeds
gezien als de stad waar de revolutie begon.
1 januari 2014 dus groot feest. Raoul Castro komt hoogst
persoonlijk een rede houden. Leek ons
wel interessant om dat mee te maken maar als we op 1 Jan. naar de stad gaan
zijn Plaza Cespedes en de straten erom heen hermetisch afgesloten …………….
Alleen genodigden ! Dus een
zodanige grote volksheld is de Castro familie nu ook weer niet .
We gaan bijna iedere dag naar Santiago, vanwege alle
feestdagen zijn veel mensen vrij en is het gezellig druk. Liefst nemen we de bus want die kost slechts 0.30 peso’s p.p. maar verwacht niet dat hij op tijd komt en
zelfs soms helemaal niet. Gelukkig is er dan wel een aardige Cubaan die je even
meeneemt voor een paar CUC hij blij en
wij blij. Terugkomen is nog moeilijker, dat lukt niet met 1 bus. OK we stappen
braaf over op een ander bus (iedereen zorgt voor je en bemoeit zich ermee, heel
schattig ) maar die komt lang niet bij de Marina. Gelukkig rijdt de dokter net
voorbij die we kennen van het inklaren en zo neemt hij ons dan weer mee naar de
Marina. Heb je haast neem dan gewoon de
taxi en betaal 10cuc enkele rit.
We slenteren veel
door de stad, drinken koffie en mojito’s en bekijken andere toeristen. Een jongen die bij de Marina werkt herkent ons
en loopt met ons door het centrum, regelt dat we morgen naar de markt kunnen en
vertelt veel over de stad. In het
Nederlands, want zijn zus woont in Groningen !!
Oud/Nieuw wisseling blijven we gewoon aan boord, het lijkt ons een beetje
ingewikkeld om ’s nachts terug te komen.
Dinsdag 2 Jan. vertrekken we heel vroeg richting Cienfuegos. Helaas die dag geen wind en dus motoren we
rustig lang een prachtige kust. Heel bergachtig in dit deel van Cuba. Het is
100 mijl naar Cabo Cruz en we besluiten niet meer voor anker te gaan voor de
kaap. De volgende ochtend kan de genaker weer eens uit de zak gehaald worden ,
dat is lang geleden dat we die voeren. Bij het neerhalen blijft de mantel van de val
in de mastingang steken. Har moet omhoog om de genaker los te maken zodat hij
naar beneden kan. Later blijkt de mantel gescheurd te zijn .
We varen nu aan de zuidkust van Cuba tussen alle eilanden
en riffen. De meeste riffen liggen onder water dus er moet goed genavigeerd
worden. Met elektronische en papieren
kaarten en de aloude gids van Calder plus de nieuwe Free Guide van Cuba komen
we overal. We ankeren om 1200 uur bij Cayo Media Luna. Mooi hier, schoon water , magrove eilandjes
om je heen en helemaal niemand. Lekker even zwemmen, maar niets te zien onder
water. Het is al een tijd heerlijk weer,
we zijn duidelijk in de subtropen .
Genieten van een prachtige zonsondergang.
Zaterdag 4 jan.
We gaan weer verder, blijven tussen de riffen doorvaren naar , langs Cayo Grenada nemen Canal Pingue en stoppen op Cayo
Chocolat , het is dan wel 18,15 uur en pikdonker. Foei, hier hoor je niet in
het donker te varen . Na een goede
nachtrust gaan we verder naar Cayos Cuervos, prachtig zeilweer net als gisteren.
We willen ankeren in de lagoon, de aanloop is even spannend en we zien
50 cm onder de kiel .Eenmaal in de lagoon is het weer diep.
Tot onze verbazing
liggen er 5 grote vissersschepen in de baai.
Weer eens iets anders, we hebben geen contact met ze maar bekijken
rustig hoe alles gaat. Er komt een
depressie aan die we hier af zullen wachten.
Met de dinghy varen we langs de mangrove kusten en zoeken een strandje
op en een klein eilandje waar iets te snorkelen valt. (info van en zeiler in
Grenada) . Door de wind en golven is het
een beetje troebel maar toch even lekker snorkelen.
8 jan kunnen
we weer verder, bij Canal de Breton gaan
we naar buiten. OP de VHF horen we een PANPAN bericht , een zeilboot vraagt om
hulp. Ze zijn 4 mijl bij ons vandaan ,
liggen op anker ergens midden in het kanaal. Motor is stuk en ze hebben geen
water meer. We melden dat we eraan
komen, moeten van koers veranderen en zijn 3 kwartier later bij hun. Een kleine
2 master, 2 jongens en 1 meisje aan boord, onderweg naar Cienfuegos. Zover kunnen we ze niet slepen maar de wind
neemt toe en ze zullen dus snel kunnen zeilen.
Water hebben wij genoeg (nieuwe watermaker doet het uitstekend )
……………. hebben ze maar 1 3liter jerrycan
aan boord en 4 veldflessen. Gelukkig
hebben wij nog wel extra lege flessen. Hierna hijsen we de code0 en schieten vooruit,
goede wind de hele nacht en op mijn laatste wacht probeer ik de snelheid eruit
te halen zodat we bij daglicht naar binnen kunnen.
Ook Cienfuegos heeft een
prachtige natuurlijke haven. Nauwe ingang met de bekende forten en daarachter een enorm grote
lagoon, je kunt het beter een binnenmeer
noemen want het is nog 6 mijl naar de Marina.
Ook hier staan havenmeester en douane al klaar en binnen een kwartier is
het geregeld.
We blijven een paar dagen in Cienfuegos , van donderdag 9 tot maandag 13 jan. Weer
een heel andere stad, weinig statige oude gebouwen maar die er zijn zien er prachtig uit. Wel veel
bedrijvigheid. Het ziet er ook wat
welvarender uit met een echte winkel promenade.
Een van de fraai gerestaureerde panden is de Yachtclub Cienfuegos naast
onze Marina. We gaan er een mojito drinken. Het fraaie clubhuis is nogal
verlaten maar van het zwembad en de
tennisbanen wordt in het weekend veel gebruik gemaakt.
Zondag regelen we een taxi naar Trinidad, 1 uur en 20
minuten rijden over een redelijke goede weg. Trinidad bestaat 500 jaar en deze
zondag is een van de hoogtepunten van de festiviteiten. Het ziet zwart van de bezoekers. Mooie oude stad , het centrum is bestraat met
oude keien en alle gebouwen zijn goed onderhouden.
Hierna komt het
lange stuk, 500 mijl naar Varadero waarvan meer dan de helft hoog aan de wind
en wat kruisen. We vertrekken met 15-20
kn. Leggen 1 rif en reven de fok. Na de middag wordt het
wat rustiger , we maken goede snelheid . De alsmaar noordelijke wind maakt het behoorlijk fris en we zoeken de lange broek en
trui op (dat is lang geleden!) Tot Cabo
San Antonio (ZW punt) is alles te bezeilen
, ook daarna valt het wel mee en maken we alleen zo nu en dan een corrigerende
slag naar buiten. Tot onze verbazing zit
de Golfstroom helemaal tot voor de kust van Cuba, zal wel door de aanhoudende noorden wind komen
(?) De hele dag hebben we 2 tot 2,5 knoop mee, en leggen een rif om de sog onder de 10kn te
houden anders voelt het alsof de boot onder je vandaan loopt. Het water is onrustig , korte stugge golven
en tussendoor een lange deining. Niet echt lekker, veel gestamp. De motor
hebben we op deze tocht niet nodig.
In de Marina en de
Yachtclub zijn 3 charter maatschappijen (Platten , Dreamcharter en een Franse
club) het weekend is natuurlijk wisselen
van de gasten en brengt nogal wat bedrijvigheid met zich mee. Al met al vinden we Cienfuegos een prima
stop.
Maandagavond 13 jan
vertrekken we . Het weer is al
een tijdje onrustig, de wind blijft veel uit het Noorden komen met de daarbij
horende depressies. We moeten de gribfiles goed in de gaten houden.
Eerste stop wordt Cayo Largo we dinsdag om 1500 uur ankeren vlak voor het
schiereilandje . Hier lagen we 2 jaar geleden ook. Ik duik snel het water in en zwem naar de
kant. Eens kijken of de dolfijnen er nog zijn om hun show op te voeren. Als ik er ben zijn de trainers net met ze
bezig, fantastisch om te zien, hoewel ik ze natuurlijk liever in de vrije zee
zie zwemmen. Via de andere kant van de
landtong loop ik terug en zwem weer naar
de boot. Har had zin om lekker aan boord
te blijven.
De volgende morgen woensdag
15 jan weer verder. In het Canal de Rosario, 20 mijl verder, gaan we
schuilen voor de volgende storm. We zoeken een ankerplek aan de Noord kant van
het kanaal bij Cayo Santiles. Kost veel
moeite want het is erg ondiep, we lopen zelfs even vast. Uiteindelijk vinden we
weer diep water vlak voor de kust bij het apen- reservaat. Intussen is de wind flink aangewakkerd en we
liggen goed vast.
Weer helemaal gen vis gevangen , de situatie is vervelend
want er is gen vlees meer aan boord. Wanneer een paar Cubanen om rum komen vragen stel ik een ruilhandel
voor. Zij brengen vis (wel 10 stuks !)
en wij betalen met rum en 8 sigaren. Pfff nu moet al die vis schoongemaakt worden
en in de vriezer. Hoe had ik ooit kunnen bedenken nog eens poisonniere te worden ………. (gewoon viswijf noemt Har het).
De storm valt uiteindelijk best mee en we slapen prima.
Helaas breekt een harp van de keerfok overloopwagen.
Hoewel Har het met een andere harp weer
vast zet gebruiken we de fok niet meer.
De laatste nacht moet er toch weer vertraagd worden.
Zondag 19 jan. Zodra
het licht is gaan we het kanaaltje bij Varadero naar binnen. Gelukkig is de
wind afgenomen want het is smal en je wordt er echt in-geblazen en geduwd door
wind en deining. Dit is geen entre waar
je met 6 kn noorderwind naar binnen kunt ! Havannah heeft hetzelfde probleem
herinneren we ons.
Maar eenmaal in
het kanaal is alles rustig. De Marina ziet er goed uit, deze keer keurig
afgetimmerde kades. Er liggen veel boten, hoofdzakelijk Canadezen. De Douane staat al weer klaar op de steiger en
klaart ons snel in. De havenmeester komt pas morgen, die heeft gewoon een vrije
zondag. De boot ligt hier veilig en we
laten haar met gerust hart 2 maandjes achter. Donderdag 23 Jan vliegen we vanaf
Varadero naar Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten