Frans Guyana

Frans Guyana , 2^e bestemming van Nereid’s Rally

Woensdag 18 sep.

We vertrekken vroeg vanaf Parika.  Eenmaal buiten de rivier kan de motor uit en voorlopig hoeft hij niet meer aan.  Het waait stevig en in de ochtend blijft de bimini opgevouwen.

Via de radio horen we dat de andere boten een slechte nacht gehad hebben, veel te veel wind en ruige zee. Spirited Lady is voor anker gegaan voor de drempel  en gaat nu net voor ons naar buiten.  We varen lekker, er moet flink gekruist worden en de golven zijn hoog.  Altijd weer vermoeiend met koken en slapen.  De tegenstroom valt deze keer mee, we merken het  alleen wanneer we verder naar buiten gaan.  2x per dag hebben we radiocontact  met elkaar,  voor zover de anderen binnen bereik zijn.  We varen Suriname voorbij en dreigen weer ’s nachts bij de riviermonding aan te komen.  Har besluit de laatste wacht gewoon een beetje rond te dobberen tot het licht wordt, er is geen wind meer.  Alle boten komen in de riviermonding  langzaam bij elkaar. 

 Intussen is het zaterdag 21 sept. Keurig met hoog water  de rivier drempel over en we varen door tot een mooie ankerplek.  Tegen e tijd dat we weer verder kunnen  zijn ook de andere boten er. In colonne varen we naar St Laurent de Maroni met de Eileen of Avoca van David voorop.  In de verte zien we een enorme plensbui hangen  ……….. heerlijk,  zo zijn de boten weer schoon en wij ook.

De Maroni  is een rustige rivier in vergelijking met de Essequibo, we moeten vlak langs de (oost)kust varen want  daar is het diep. Het is erg mooi.

St Laurent verwachtte ons vrijdag en had een ontvangst  comité  klaarstaan.  Vanwege ons oponthoud met de visnetten zijn we een dag later .Telefonisch konden we geen contact maken en helaas is de sms nooit aangekomen.  Sneu voor de organisatie.

Toch ontvangen ze ons vandaag  met  petit comité ,   heel aardig.  St Laurent ziet er leuk uit en we  vinden een goede ankerplek ,net  achter een wrak wat meer op een eiland lijkt dan een wrak.  Mooi plekje.

Om 6 uur begint het officiële gedeelte met een warm  welkom van de loco burgemeester.  Opgeluisterd met folkloristische dansen van  Amerindian meisjes  in klederdracht en  een stoere dans van de  Maroons. Voor het oog van de TV camera’s moeten we ons persoonlijk voorstellen.  Ik trek de stoute schoenen aan en doe het als enige in het Frans, wordt zeer gewaardeerd.  Daarna is er een buffet met lokale gerechten, werkelijk een mengeling van keukens, echts heel lekker. We kletsen gezellig met de mensen  uit het dorp en drinken na afloop een biertje  bij de Mombari .   Het is hier weer Frankrijk, met euro’s en navenante prijzen .

Dit is de plek waar de Rally ideeën geboren zijn. David heeft plannen om hier  een kleine Marina aan te leggen.

 Zondag een rustige dag en ’s avonds eten we heerlijk bij een Chinees restaurantje.

Maandag 23 sept.  Er is een busje beschikbaar, we doen eerst douane, dan de wasserette en daarna de supermarkt, een  Uplus , te vergelijken met  Carrefour, dat wordt dus flink inslaan.

Waterhalen kost veel tijd en vooral energie, we sjouwen toch weer ongeveer 100 liter naar de boot.

Enkelen van ons gaan een paar dagen naar Cayenne.

Na 3 weken is er probleem op een van de boten , kleine muiterij op de Spirited Lady, een bemanningslid verlaat de boot ,  Tja dat kan gebeuren. We hadden Ian aangeboden om met ons verder te varen maar het leek hem beter te vertrekken.  

 In Frans Guyana hebben we weer internet, de eerste dagen op de kant in een kantoortje. Maar David koopt een nieuwe antenne zodat we allemaal Wi-Fi aan boord hebben, Luxe hoor.

In de namiddag lopen we wat door St Laurent en drinken wat bij de Mombari.

 Op woensdag 25 sept nodigen we iedereen uit voor een BBQ op de Lion King.  Heel vroeg ga ik met David naar de vismarkt.  Hij is van Italiaanse afkomst …………  dat betekent dat je moeder je geleerd  heeft om altijd meer dan genoeg  in te slaan (je weet maar nooit wie er  langskomt)

 Zo kom ik thuis met 2 enorme vissen . Op woensdag en zaterdag is er markt in St Laurent, kleurrijk met veel fruit, groente en kruiden.  De variatie is niet zo groot maar we hebben weer verse spullen aan boord.  Ik verwacht 8 mensen voor de BBQ. Probeer de vissen in alu folie te wikkelen met heerlijk verse kruiden, maak een grote salade, knoflookboter en stokbrood en een ratatouille.  De champagne ligt koud in onze ijskast en in die van Kaisosi.  Ik gebruik de diepvries om bier en fris te koelen. (gewoon stand 1, gaat prima).  De vis steekt met staart en stukje kop over de BBQ heen maar wordt super lekker. Het is een gezellige avond.   En wat gebeurd er …………. Om 10 uur komt het groepje uit Cayenne terug (1 dag eerder) zo hebben we inderdaad extra gasten ………….. geen nood want ik heb 2 vissen !!!

Donderdag ,

’s middags heeft David een afspraak met Damian, een lokale partner in zijn Marina-project. Ergens in de jungle heeft hij een soort buiten verblijf. Suzi, Jo en wij gaan mee. Half uur rijden we richting Cayenne  , verlaten  dan de weg en rijden de jungle in tot een klein dorpje aan de rivier  (mana river) . We stappen over in een piroque , een lokaal bootje. Deze is  echt niet groter dan een uitgeholde boomstam .  Er zitten geen bankjes in en we proberen heel stil te zitten op onze hurken. In deze rivier zitten immers piranha’s en anaconda’s, ……………  liever niet omkiepen dus.

Het is een prachtige rivier met alleen maar oerwoud aan beide kanten. Na 15 min zien we een grote open plek, dat is onze bestemming.  We klimmen uit de piroque en bevinden ons op een enorm open stuk , heuvelachtig, prachtige bomen en planten. Er staan wat half-af gebouwen, de daken zijn nog van zwart bouwplastic.  Damian is een zeer gastvrije, bijzondere man. Hij neemt ons  mee over zijn terrein , als we door een stukje bos gaan komen we  bij een grote natuurlijke poel.  Een klein riviertje uit het oerwoud  voert onafgebroken  helder zoet water aan.  Er is ook een zoetwater  bron, het water is getest en  drinkbaar bevonden.  Dit is echt heel prachtig.
De welkomstdrank komt op tafel, ik weet niet wat het is maar het is sterk !!! Het lukt me om het bij eentje te houden.
In onze piroque zaten ook 3 mannen met een Canal+  T-shirt aan.  Tot mijn stomme verbazing kwamen ze inderdaad de TV installeren, grote satelliet schotel en klaar is Kees !!  Bizar en wel een beetje een ontgoocheling.    

 ’s avonds gaan we met de Rally  groep eten op een omgebouwd Nederlands wrak. Heel sfeervol

Maar  helaas evenaart de kwaliteit van het eten niet de sfeer in het restaurant.

Vrijdag 27. Vroeg vertrekken we  met een bootje naar Galibi. Onze gids is Mike (he dat was ook de visboer!)   Galibi is een Amerindian dorpje bij de monding van de rivier, aan de Surinaamse kant.  De Maroni river heet in Suriname Marowijne rivier en is van Noord naar Zuid de grens tussen Frans Guyana en Suriname.  De tocht duurt 1,5 uur en we varen tussen de eilanden die in het midden van de rivier liggen.

Galibi is een ongerept dorpje, geen straten of echte huizen, meer hutjes en verder zand. Alleen de kapitein (het hoofd) woont in een ruim stenen huis.  Er zijn niet veel mensen, de meeste werken in St Laurent of Paramaribo. Vaak hebben ze een huis in St Laurent en gaan hun kinderen daar naar school.  Óp die manier wonen ze gewoon in Europa en genieten van de sociale voorzieningen !!  Het zijn vooral de Maroons (Bosjesmannen) die  van dit systeem profiteren.

 

Enfin, wij genieten van Galibi.  We slapen in een simpel hotel aan een prachtige baai. Kamers met douche en toilet,  goed bed met klamboe en heerlijk luie stoelen voor op het strand. Je kunt hier ook wel zwemmen, het duurt niet lang of alle dames liggen in het water . De mannen zijn te lui !!
Mike onze gastheer, kookt een heerlijke vissoep. Jamais gouter , heet deze vis , en dus letterlijk een vis die je nog nooit gegeten hebt.  Ik weet niet hoe het dan de volgende keer heet.
  We verkennen het dorpje verder, zien hoe er vis gerookt wordt en  daarna luieren we op het strand.
De dag gaat gewoon over  in het avondeten.  BBQ, ……….. heerlijke kip met  kousenband en rijst of cassave brood.  Suzie blijft met haar hondjes in de hangmat slapen en de rest gaat terug naar het hotelletje.   De volgende morgen trakteren ze ons op een echt Hollands ontbijt  ……. jum jum  , verse broodjes , scrumbled eggs, kaas , ham , pindakaas , jam en nutella.  Ik zie Harry wel 4 broodjes  naar binnen werken.
De terugreis gaat dicht langs de oever. Mike weet veel te vertellen over vogels en planten. Van zijn schoonvader geleerd, zegt hij. Die is nog echt Amerindian en leeft dicht bij en met de natuur.

Intussen is het zaterdag en marktdag in St Laurent.  Ik heb niet veel nodig nu we zo vaak  buiten de deur eten.  Maar lunchen op de markt is een specialiteit.  In het overdekte deel zijn verschillende keukens.  We bestellen een Pittige soep met garnalen, vlees, groente  etc.  Heerlijk,  de vlammen slaan uit je oren.  Maar in diezelfde markt  vindt je  ook  een perfecte espresso .

Om 4 uur begint “open boten “ , mensen mochten zich bij e VVV inschrijven om onze jachten te bekijken.  Echt heel leuk om te doen, we zijn 2 uur bezig. Har en Jo spelen  taxi met de dinghy’s .
Er is weinig tijd om bij te komen want om 18.30  zijn we uitgenodigd  door de VVV voor een avond rondleiding door de gevangenis (waar Papillon heeft gezeten ) . Zij doen dit 1 keer per maand en  er zijn ook andere toeristen.  Begeleid door  muziek en kleine informatieve  lezingen  gaan we door het hele complex. Ik vind het echt indrukwekkend.  Van de 70.000 gevangenen hebben 300 het overleefd nadat ze hun straf hadden uitgezeten. Dat zegt iets over de condities !
De avond is nog jong en we dineren  bij de Monbari,   Speciaal diner voor ons met champagne en  4 gangen  voor de speciale prijs van €28.  We blijven nog wat rondhangen want dit is ook de meest populaire  uitgaans tent .  Ik weet niet of ik dit nog wel dansen noem, laten we zeggen erotisch bewegen op goede muziek !! Om 0100 hebben we het wel gezien en gaan  lekker slapen op een ligt deinende boot.   

Intussen is het zondag 30 sept. We zijn uitgenodigd door Damien op zijn jungle-paradijs. Zijn dochtertje wordt 9 jaar . Har heeft meer zin in een rustig dagje op de boot en blijft lekker thuis. Het was me nog gelukt om zaterdag  een cadeau te kopen. Schattig zilveren kettinkje met een geëmailleerd teckeltje eraan.  David vond een bijouterie doosje. Later blijkt dat ze het heel leuk vindt. Gelukkig maar want we hebben een heerlijke dag . We vertrekken om 10.00 uur en nemen zwemspullen mee. Deze  keer is de piroque wat groter.  Damien is een voortreffelijk gastheer, er is volop eten en drinken, we zwemmen heerlijk in de poel en er zijn leuke mensen om mee te praten.  We voelen ons even opgenomen in one big happy family. 

Maandag 31 september.  Klaarmaken voor vertrek. Het busje is er weer, we doen immigratie, douane, boodschappen, water halen , voorkoken, internetten etc.  Suzie geeft een afscheidsborrel op haar boot. Officieel is de Rally nu afgelopen.  Veel veel dank aan David voor de perfecte organisatie. Maar er worden nog meer  “awards” uitgereikt.  Voor de beste “hugger” (knuffelaarster) dat is Annet,  de grootste chocolade eter is Jo, de beste nettenvanger zijn wij natuurlijk en de rest ben ik vergeten .
Alweer een gezellige avond.

Dinsdag 1 oktober :  Alleen Spirited Lady en wij vertrekken om 06.00 met uitgaand tij.  We varen tot de ankerplek en wachten op het volgende tij.  Lekker even tijd om bij te komen.  Om 4 uur gaan we weer verder, het wordt een donkere nacht zo zonder maan.  Onze slaap wordt nogal gebroken want er zijn veel vissersboten en soms is het beter even samen te overleggen. Tot 2 keer toe besluiten we onze koers te wijzigen voor de visser mannen.

De volgende morgen komen we keurig met daglicht en ruim voor hoogwater bij de monding van de Surinamerivier aan.  Onze eindbestemming  bestemming is Domburg. De rivier is ruim , goed betond en dus makkelijk te bevaren.  Rond 2 uur zijn we bij Domburg. Er  liggen nieuwe moorings, ze zien er goed uit en we pakken er een op.

Alweer een nieuw land SURINAME.