Qaqortoq

Zondag 4 september 2011

Waarschijnlijk zijn er niet veel zeiljachten  die 2 weken  Qaqortoq in hun routeplanning opnemen. Wij ook niet vrijwillig, maar soms heb je het niet in de hand.  Stormen  op  zee tussen Groenland en Newfoundland en/ of langs de kusten van beide landen houden ons vastgeplakt aan ons veilige plekje hier. Ook orkaan Irene kwam  deze kant uit, maar was inmiddels afgezwakt tot een flinke storm en hier in ons beschermde haventje hebben  we er niet veel van gemerkt. Maar op onze route voor de overtocht blijft het vrolijk al bijna 2 weken lang, steeds weer  35 knopen waaien. Na Irene kwam weer de volgende depressie en zo gaat het maar door.  Robbert en Harry laten al hun route-planning software erop los maar een weather window is tot nu toe niet gevonden.

Het leven in Qaqortoq is apart en zeker niet bruisend. We hebben een veilig plaatsje aan de grote  kade van een scheepvaart bedrijf.  De Lion King ligt tegen de kant en de Trobriand tegen ons aan, inmiddels een vertrouwde opstelling.  Door de ligging  tussen bergen en omringd door andere eilanden merken we niets van de stormen  die buiten waaien.

We krijgen stroom en water  van de steamship company  zodat  we wat gemakkelijk leven .  Helaas is Internetvrij  hier slecht van kwaliteit en erg duur, even als bellen en sms-en.  Heel soms vangen we een gratis wifi verbinding op en kunnen we vlug  wat binnenhalen en versturen. Verder kopen we internet per minuten in.  Natuurlijk  hebben we nog onze  SBB (radio) aan boord en gebruiken die om weersinfo binnen te halen en mails te versturen.  Ook die ontvangst is vrij slecht en tot overmaat van ramp werkte  de soft-  en hardware niet naar behoren. Gelukkig heeft  Robbert  heel  veel kennis op dit gebied en samen hebben ze alles weer aan de praat gekregen.

Met uitzondering van een  super regenachtig en mistig weekend is het weer  redelijk goed geweest.  De temperatuur varieert overdag tussen 12 en 15 en ’s nachts komt het wel regelmatig onder de 10. Maar de laatste dagen kon je zelfs in de zon uit de wind heerlijk in de kuip zitten.

 We maken het  een beetje gezelliger  door met z’n allen te eten, even buurten, koffie of een wijntje en wat spelletjes met de meisjes.  Christy kwam zelfs  al 2 keer bij ons logeren.  We kunnen zomaar een dag gezellig doorbrengen met nietsdoen !!  Hoogtepunten van het dorp worden dan een bootje wat brandend de haven in komt. De brandweer rukte in vol ornaat uit (zeer profi ) en het dorp ook natuurlijk.  Zaterdag liefdadigheids markt van de Lion’s , wouw !! recht voor onze boten.  Het is dus heel  spannend in Qaqortoq.   Ik heb al heel wat heerlijke  wandelingen  gemaakt, soms met soms zonder Har. De heuvels zijn niet zo hoog en je kunt eigenlijk overal lopen.

Het is een vreemde stad. Deels leuk om te zien met al die kleurige huizen, deels veel troep.  Er is een beetje industrie en verder visserij maar heel kleinschalig. Een  coaster (kustvaarder) komt om de dag opeens vlak achter ons liggen , de ene keer  laden de volgende keer lading lossen. Soms midden in de nacht en vaak is hij na 2 uur weer weg.  Hij vaart een beetje langs de Westkust op en neer. Ook  Cruiseschepen doen de haven aan maar blijven op anker liggen en zijn meestal na een paar uur weer vertrokken.  Verder varen er  kleine ferry bootjes af en aan,  en is er 3 tot 4 keer per dag een  helikopter die hier landt.

Qaqortoq heeft veel scholen met beroeps opleidingen (handelsschool,  agrarische opleidingen etc) en sinds maandag zijn er opeens vel studenten in het dorp.   De mensen zijn heel vriendelijk maar contact krijg je niet. De ouderen spreken vaak geen  Engels en men is gewoon niet zo nieuwsgierig. Heel anders dan de IJslanders. Net als in Nanortalik kun je ook van hier uit  nergens  met de auto naar toe, het is wel een schiereiland maar uiteindelijk loop je dood op de ijskap.  Wegen gaan tot net buiten het dorp, maar er rijden veel grote , dure auto’s , een stadsbusje en veel taxi’s.  Er zijn weinig winkels van dezelfde soort,  maar alles is te koop. Supermarkten zijn  van een AH kwaliteit  maar verse spullen zijn heel beperkt en erg duur. Verse melk bv.  is er  niet.  Vis kopen we op een klein marktje en het aanbod hangt van de dagvangst af. Wel echt vers dus.

Tot zover een indruk uit Qaqortoq en nu wachten op het weather window. 

Veel groeten Ans en Harry.