canada

Zoals al in  tussenberichten vermeld vonden we uiteindelijk het juiste moment om naar Canada over te kunnen steken.  Helaas ging de Trobriand niet met ons mee, zij hebben een dag langer nodig voor de oversteek en dat zat er met  de weersvoorspellingen  niet in. We zullen ze missen maar ontvangen net bericht  dat ze vertrokken zijn. Hoop dat ze een goede tocht zullen hebben en ben benieuwd waar we elkaar weer zullen zien.

Om op tijd aan de overkant te zijn moeten we een  gemiddelde van  7 knopen varen,   150 mijl per dag.  We hebben het  goed kunnen volhouden . De verwachting was een rustig begin (dus pillen)  en de  zware dagen op  woensdag  en donderdag  (pleister). Maar het ging anders . Door de vele stormen van de afgelopen weken was de zeegang voor de Groenlandse kust heel heftig geworden.  Er dreven ook nog aardig wat ijsbergen en natuurlijk de daarbij horende mist . De Lion King  stampt, rolt en slingert alle kanten op, de radar moet bij , gelijk riffen zetten en we worden allebei  hartstikke zeeziek.  Bij Har komt dat eigenlijk nooit voor en duurde het niet lang. Voor mij het tegenovergestelde !  Na 2x pillen ga ik over  op de Scopoderm pleister en dat helpt, de rest van de trip voel ik me goed.

 Deze trip konden we genieten van de vele (enorm grote) dolfijnen die overal  zwemmen. Iedere middag een hele school achter ons schip, soms wel een half uur lang.  Verder is de trip ruig en vooral in het donker is zo’n woeste zee best dreigend.   Soms is het ook wel rustig en zonnig maar veel buiten zitten we niet, het is gewoon te koud.  Op de hele trip geen schip tegen gekomen.

Groenland heeft een fraai ships control system. Bij binnenkomst in Groenlandse wateren  meld  je je aan en bij  ieder positie verandering  meld je vertrek , en aankomst.  Tijdens de oversteek  naar Canada  moeten we iedere 6 uur onze positie doorgeven. Op zich een veilig idee.  Maar helaas deed onze radio het heel slecht.  En zo’n 60 mijl uit de kust  heb je geen VHF bereik  meer.    En ja hoor na 8 uur hing er een vliegtuig  van de kustwacht boven ons. Gelukkig konden we per  VHF met hun communiceren en de situatie uitleggen. 

En dan het nieuwe continent, we zijn overgestoken !!!!!  Best een beetje trots en stoer gevoel.  De eerste haven is dus Lewisport ofwel Fox Harbor. We blijven er precies 24 uur . Vertrekken met mooi weer maar veel zeegang  op een voordewindse koers.  Een enorm deining achterop wat altijd een indrukwekkend gezicht is. We zien de dolfijnen in de golven zwemmen !!  De temperatuur is hier aanzienlijk hoger, we zitten lekker in het zonnetje en zien grote  ijsbergen langs de kust. Prachtig.  Opeens  komt er  een walvis vlak voor ons schip omhoog, hij zwemt een meter of 3 voor ons langs !!!!  Echt fantastisch maar ook een beetje griezelig zo dichtbij , je kunt niet veel doen met  8-kn sog (speed over ground) , vol zeil  voor de wind en een deining van 2 tot 3 meter achterop.  Het gaat allemaal goed en de rest van die dag zien we ook veel dolfijnen.  We naderen Belle Isle Strait een passage aan de westkant van Newfoundland.  We moeten voor deze route kieze omdat het aan de oostkant veel te ruig is. Daar komt orkaan Katina langs. Maar Belle Isle blijkt ook geen slootje, de hele nacht zwaar weer en zeer onrustig water. Har blijft de hele nacht wakker en het lukt om op 1 koers door de straat te gaan.  We zijn op tijd binnen in Port aux Choix, waar we verwelkomt worden door 3 kleine walvissen die hier al een paar dagen in de haven ‘logeren’.   We blijven  hier een dagje schuilen voor de storm die momenteel met 40 knopen over ons heen blaast.  Is het nog leuk ? Ja hoor het is nog steeds leuk.

Groetjes van Ans en Har