Westfjorden

Het waren gezellige en rustige dagen in Isafjordur, met prachtih weer. Een klein letterlijk dieptepuntje was een verstopte vuilwater tank van het toilet. Ja,ja het is allemaal zoals je nu bedenkt. Bah en vies

Vrijdag 8 Juli willen we vertrekken van Isafjordir naar Hornstrandir.  Het meest  N.W.deel van de  West Fjorden .  We checken  het anker want dat is nog niet gebruikt.  En ja hoor, geen stroom op de ankerwinch. Ons anker , een Rocna, weegt 40 kilo, van handmatige bediening dus geen sprake. Alles weer uit-  en  in- elkaar , ergens een breuk in een elctriciteits draad.  Zo simpel te maken maar het duurt uren voordat je het  euvel gevonden hebt. Inmiddels is het ver in de dag en besluiten we morgen te vertrekken.

9 Juli richting  Lonafjordur, ons aangeraden door alle IJslanders  die we gesproken hebben.  Het is slechts 20 mijl maar al kruisend doen we er lang over. Voor de liefhebbers van google maps  ……. We varen eerst  Jokulfjordir  in , een zij-fjord van het grote Isafjardardjup.

   Achter in het Jokulfjordur ligt de gletsjer  Drangajukull. Schitterend, het lijkt of de uitlopers zo in het water overgaan.  Het fjord wordt wel beschreven in onze Pilot maar de kaartplotter geeft geen informatie over de  diepte.  Spannend hoor, midden in het fjord blijkt het gewoon 40 meter diep te zijn  en de ondieptes aan de kant kun je prima waarnemen. Bovendien is het  allemaal breed genoeg.  Helemaal achterin laten we het anker in 5 meter vallen.  Prima bodem en in 1 keer liggen we als een huis.  Ongeveer 250 mt van de kant. 

  Op heel  Hornstradir - 580 km2-,  geen wegen, geen huizen (een paar zomer huisjes) en geen gsm of radio bereik.  Rond 1950 zijn de laatste bewoners hier vertrokken.  Nu de bijboot eruit, en  helaas een lek !! Gelukkig ver boven de waterlijn dus bandenplak doet de klus. De volgende ochtend gaan we naar de wal. De eerste keer roeiend maar daarna  met de buitenboord motor. Is  toch makkelijker.  Nog steeds schitterend weer, zonnig en 17 gr.  Het is hier zo mooi dat we besluiten een paar dagen te blijven. We maken iedere dag een prachtige wandeling van zo’n 4 tot 5 uur. Soms kunnen we een pas niet over vanwege de sneeuw.  We komen  meertjes vol met ijsschotsen tegen en veel watervallen, allemaal heel erg mooi.   In onze baai zitten een paar zeehonden, veel eenden en vogels en op het land heel veel bloemen.

 De laatste dag gaan we toch nog even een ander fjord in dan liggen we ook beter gepositioneerd om te vertrekken .

Donderdag 14 Juli  om 12 uur gaan we weer verder.  Prachtig weer en een goede wind van achter, we lopen als een trein.  De afstand naar Rijkjavik is ongeveer 200 mijl.  Er zijn een paar opmerkelijke punten.  De Bjargtangar vuurtoren op de Latrabjarg kliffen is Europa’s meest westelijke punt.  We varen er ruim om heen want het spookt er altijd.  De klif is een vogelparadijs en eindelijk zien we eens een heleboel Puffins bij elkaar. Ze zijn erg leuk om te zien.  Waarschijnlijk hebben we een Orka gezien, maar alleen de vin !!!! en  ook nog op behoorlijke afstand.

 Een ander hoogtepunt was de Snaeffelsjukul, de gletsjer op het schiereiland. Hij steekt  zo ver in zee  dat we hem de halve reis gezien hebben.  Als het helder is zie je hem ook vanuit Reyjavik.   Alles bij elkaar wordt het een prettige zeiltocht en op vrijdag 15 juli om 16.00 uur liggen we in Reykjavik.

 Met wat kruisen hebben we 241 mijl afgelegd in 28 uur, niet slecht.

 Een hele overgang van puur natuur in verlaten fjorden naar een zeer  moderne levendige stad.  De jachthaven heeft even geen onderkomen vanwege de bouw van een schitterend concert gebouw, We liggen aan keurige drijvende pontons. Alles bij elkaar met zo’n 40 jachten maar voor bezoekers is er niet veel plaats.  Opeens nog 2 Nederlandse schepen, beide op de terugweg.  Een vertrekt een dag later en met de andere brengen we een gezellige avond door. We hebben elkaar veel te vertellen.  Zij hebben er 2,5 jaar opzitten waarvan langere tijd in Newfoundland , Amerikaanse Oostkust en Caribien.  Voor ons een nabije toekomst. En wij kunnen wat vertellen over IJsland.

We zullen hier nog even blijven want de passage door Prins  Christian Sund (zuid Groenland) is nog steeds niet ijsvrij.  Er ligt hier nog een franse en  zweedse boot en we gaan allemaal dezelfde kant uit.  Dus allemaal wachten. Laatste kaart die we net ophalen zien we dat het ijs weg is. Nu op zoek naar een weather-window.

Morgen pakken we  de fietsen , de tent en een paar spullen en gaan we 3-4 dagen op stap.  Er zijn rond Reykjavik beroemde toeristische dingen die we willen zien. Het kan in een dagtocht per bus maar wij willen wat anders. Een tochtje van 200 km op redelijk vlak land , dat moet kunnen.

Lieve allemaal het werd weer een heel verhaal.   Veel groeten en tot een volgende keer.
Ans en Harr