Gasflessen . We hebben 2 Nederlandse flessen van 5 kg. aan boord, ze staan beide in een gasbun aan BB. Bij vertrek 1 volle, de 2e was maar ¼ gevuld. Nederlandse flessen in het buitenland vullen valt niet mee. In Isafjourdur lukt het om een IJslandse gasfles te kopen die op onze slang en drukregelaar past. Dat wil zeggen hij past voor 99.8% en moet nu na ieder gebruik dicht gedraaid worden. Lastig !! In Amerika heb je weer andere flessen die zeker niet op onze aansluiting gaan passen. Dat wisten we al. Dus in Reykjavik nog maar eens een poging wagen om onze flessen te vullen. Via vele behulpzame IJslanders en helemaal aan de andere kant van de stad, kwamen we bij een service station van N1 (de lokale Shell) waar ze de flessen wilde vullen. Weer terug naar de boot, de flessen achter op de fiets binden en terug naar de N1. Zo was de dag ver gevorderd en vertrokken we pas woensdag.
De fietstocht werd toch iets pittiger dan we dachten nu de 200 km in 3 i.p.v. 4 dagen gedaan werd.
We bezochten Pingvellir , een historische plaats voor de IJslanders. Sinds 930 toen IJslands eerste parlement (Alping) werd opgericht vond hier de jaarlijkse vergadering van het parlement plaats. Dit bleef zo tot mid 1800. Daarna nam Reykjavik de controle over het parlement over. Daarnaast is Pingvellir de plaats waar je de scheiding tussen het Noord Atlantisch en het Europese plateau het duidelijkst kan zien. Overal zijn grote scheuren in de grond, heel diep en verschillend van niveau. Er is een groot meer (84 km2) en men denkt dat dit meer de aardplaten hier redelijk in evenwicht houdt.
We fietsen door het mooie gebied naar Laugardalur waar we een camping vinden en de tent opzetten. Volgende ochtend het beroemde Geysir. Ondanks de vele toeristen en de bijbehorende souvenier en eettenten, is het een indrukwekkend gezicht. Overal poelen in de grond waar kokend water borrelt. Uit een van de “kookpotten” ontsnapt zo om de 8 minuten een enorme wolk stoom, soms wel 50 m. hoog. 
Verder op de fiets naar de waterval Gulfoss, we fietsen veel langs de grote weg en de heuvels zijn pittig. De waterval is prachtig en de toeristen talrijk.
We moeten helaas terug naar Geysir, de korte route blijkt onverhard te zijn en dat is geen doen op de fiets. Ons volgende doel is Hyeragerdi maar dat halen we niet. We kamperen een 10km eerder, die laatste berg zien we niet meer zitten. We hebben die dag 105 km gereden met nogal wat wegwerkzaamheden en pittige heuvels onderweg. Hyeragerdi is de volgende dag een fraaie stop. We lopen 3 km de bergen in waar overal stoom uit de grond komt en een heerlijk warme rivier stroomt. Hoe verder stroom opwaarts hoe warmer het water. Wij proberen een poeltje van zo’n 40* en na een beetje oefenen lukt het aardig. Heerlijk uren in het warme water gezeten. Dan terug naar Reykjavik, toch nog 50km en helaas helemaal langs de snelweg.
Vertrekken op zaterdag zit er niet in. Er komt een zware depressie aan die ons zaterdagnacht en zondagmorgen flink bezighoudt. We liggen met 4 schepen aan lager wal. Een Engelsman ( 53 ft Hoek design) een Zweed (33 ft) en dan wij met een Noor tegen ons aan ( Jeanneau 43ds) . De windmeter geeft pieken van 37 knopen aan. Vooral de Zweedse boot heeft het zwaar te verduren. Gelukkig komen we er allemaal zonder kleerscheuren van af maar wel met platte stootwillen. We hebben zelfs onze zwaarste opblaasbare fenders ingezet. En geloof me die zijn echt groot.
Maandag verplaatsen we de boot naar een andere kade, er wordt nog meer storm verwacht. Met de Engelsen drinken we een gezellige borrel op de goede afloop. De Zweden vertrekken richting IJsland maar wij wachten de volgende depressie af en hopen donderdag te kunnen vertrekken. Ook de ijssituatie ziet er weer niet goed uit. Er is opnieuw ijs voor de ingang van Prins Christan Sund. We zien wel in het slechtste geval moeten we Groenland overslaan . Dat was ons verhaal tot 26 juni. Morgen gaan we voor langere tijd varen en weten dus nog niet wat de volgende bestemming gaat worden.
Veel groeten van Ans en Harry
Geen opmerkingen:
Een reactie posten