Op 30 oktober varen we Tobago naar Trinidad, we halen het
anker om 20.00uur op en komen met
daglicht bij de Boca de Monos de baai van Chaguaramas binnenvaren.
Van 31 oktober tot 29 november zijn we in Trinidad. Niet
echt gepland maar het beviel ons goed en dan gaat de tijd snel. Nu de kinderen
met Kerst helaas niet kunnen komen hebben we ook geen tijdschema. Het was
lekker om even niet te zeilen, geen toerist te zijn maar gewoon bootje, fietsje
en helaas geen beestje.
Chaguaramas Bay is druk, zowel jachten als beroeps
schepen. De ankergrond is slecht en het kan er aardig waaien of veel
deining. We begonnen met een mooring op
te pakken. Al de eerste avond moesten we daar vanaf omdat we veel te dicht bij
andere boten kwamen. Het is in de baai
nooit echt donker met al die schijnwerpers op werkschepen of scheepswerven. Dus
een ankerplek gezocht. Ook dat bleek de
volgende morgen niet goed, weer vlak bij een andere boot. Nu naar de onbewoonde kant van de baai gegaan
en naast een wrakkige vissersboot anker uitgegooid en 2 lijnen vanaf de spiegel
(achterkant) naar de kant (medmooring zoals dat hier heet). Prachtig plekje met voor uitzicht op de baai
en achter een oerwoud(je). We hebben
daar een tijdje heerlijk gelegen maar wanneer
het anker voor de 3e maal
losschiet gaan we terug naar de ankerplek. Het is zaterdag, rustig weer en maandag moeten we naar een
Marina. Na 11 dagen worden eindelijk de spullen van de rigger door de douane vrijgegeven.
Jonas kan aan de slag. Nieuwe verstaging
was het doel van ons bezoek aan Trinidad.
Maandagmorgen 11 november fietsen we langs diverse
Marina’s om een plekje te krijgen. Crews Inn , de mooiste Marina van Chaguaramas
heeft plek. Het bevalt zo goed dat we
hier tot 29 november blijven liggen. Heerlijk weer eens langszij, geen dinghy
nodig om aan wal te komen. Zwembad bijna naast de boot, fitnessruimte, winkels
en restaurant , alles naast de deur/boot.
De Marina kat fungeert als ‘beestje”.
We kennen inmiddels veel mensen en hebben een leuke tijd.
Happy hour, BBQ, boodschap-tripjes potluck,
verjaardagen etc etc. We huren een auto
samen met Mar en Niels, 1 dag voor werkzaamheden (diesel halen voor 0,17 € per liter, en boodschappen ) en 1 dag om wat
van Trinidad te zien.
We maken wat leuke fietstochtjes en ontdekken een
golfbaan (9 holes) die redelijk dichtbij ligt. 2x Stappen we op de fiets, lopen
een rondje en fietsen terug. Pff pff best pittig, De 3e keer gaan we
met de auto.
In de Marina ligt de Van Straelen, een nederlandse
mijnenveger. De Van Straelenklasse was een serie van 16 ondiepwatermijnenvegers van de Koninklijke Marine. De vaartuigen werden tussen
1960 en 1962 in gebruik genomen en bleven in dienst tot 1984.
Ron en Ben , broers, hebben de Van Straelen recent
gekocht van een Nederlands echtpaar die er mee naar Suriname zijn gevaren. Harry heeft met een aantal andere
Nederlanders een tochtje meegemaakt. Er
was natuurlijk veel belangstelling voor zo’n schip in de haven. We ontmoetten
meerdere Nederlanders en organiseren een BBQ op het achterdek. Reuze gezellig.
Maar natuurlijk wordt er ook gewerkt. In Chaguaramas moet je wel werken, dat is het
gesprek van de zeilers “wanneer ga jij eruit “
, “er wordt een nieuwe bimini gemaakt “ , “sta je op de kant of lig je
in het water” . De eerste kennismaking
is altijd, “wat heb je gedaan en waar ga je naar toe en waar ben je mee bezig“.
Alle dames zitten achter de naaimachines om nieuwe
kussens, luikhoezen, bimini’s , zeilen of weet ik wat te maken. De heren liggen watermakers te installeren,
winches schoon maken, heel moeilijke bedradingen te trekken of er wordt
gezamenlijk onder de boot geschuurd en een nieuwe anti fauling op gezet. Niets doen is hier dus geen optie.
Goed, ook ik achter de naaimachine en Har installeert een
nieuwe watermaker. Daarna poets ik de
boot en repareert Har de windgenerator. Ja het rollenspel blijft traditioneel op de
meeste boten.
Dan komt er weer een tijd van gaan. We vertrekken vrijdag
29 November met bestemming Jamaica, maar stoppen 1 dag in Grenada om Margret te
feliciteren met haar 50e verjaardag.
Morgen gaan verder naar Jamaica, daarna Cuba en
vervolgens Bahama’s.
Eindelijk hebben we ons ei gelegd en besloten om in het voorjaar
langs de Amerikaanse Oostkust terug te gaan via onze beginroute. Canada,
Groenland, IJsland en voorlopige eindbestemming Noord Europa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten