Martinique

Frankrijk’s op 1 na grootste eiland , 65 km lang en ongeveer 20km breed. Populatie ongeveer 400.000 inwoners. Ook weer een echt “departement”, dus bestuurd vanuit Parijs. Het is hier een  samensmelting van Carribisch en Frans, maar ze zijn vooral Frans.  Mont Pelee, 1397 meter, is de nog enigzinds rokende vulkaan in het Noorden van het eiland. In 1902  werd de hoodfstad St. Pierre geheel verwoest. Sindsdien is Fort de France de nieuwe hoofdstad .  Het eiland is groen, heeft goede wegen en een ideaal klimaat. Het Zuidelijke deel is dichter bebouwd dan het Noorden.  We gaan voor anker in de baai van Le Marin. Thuisbasis voor vele charter companies, de enorme haven Port de Plaisance ligt helemaal vol. In de baai liggen de meeste cruisers , zo’n 200 boten om ons heen.  Voor ons dus vooral een reparatie stop   De radar die gerepareerd moet worden en de regelaar voor het laden (charge regulator van Mastervolt) van de accu’s is echt kapot.  Aan de radar kan gesleuteld worden. Beide is zoals verwacht rampzalig.  We zijn hier op 28 mei aangekomen en de radar was 7 juni klaar. De in Frankrijjk bestelde regulator moet vandaag  (9 juni) nog komen !!!!  Er gaan 6 vliegtuigen per dag naar Frankrijk dus wat is het probleem ???

Maar er zijn ook leuke dingen. De zoon van goede vrienden , Haiko , woont en werkt hier.  We ontmoeten hem al snel de 2^e avond. Er valt veel  te kletsen. Informatie en  indrukken van een land van  iemand die er woont en werkt, zijn meer waard dan een lonely planet.  Het lijkt hier best welvarend maar 30% van de bevolking is werkeloos.  De vakbonden zijn oppermachtig wat het werkklimaat nogal onaangenaam maakt. Haiko zal dit een understatement noemen.

We bezoeken Haiko thuis en maken  een mooie wandeling maken, Canal des Esclaves,  We mogen de auto lenen en toeren over het zuidelijke deel van Martinique. De vulkaan slaan we deze keer over , er komen er nog een aantal op de volgende eilanden.  We nodigen Haiko en vrienden uit om aan boord te komen eten.  4 man in de dinghy is net even iets anders  …….. heen gaat het goed maar terug tegen de golven in … sorry sorry maar iedereen wordt drijfnat.   Voor hun dus met natte broek  nog een uurtje in de auto.   Wanneer we hier na en week nog liggen eten we nog een keer gezamenlijk. Haiko heel veel dank voor je gastvrijheid.

 

De dagen  gaan  zomaar voorbij. Wij varen af en aan naar de kant. Radar checken, niet goed, ander onderdeel , weer checken etc.  Gelukkig hangt de radar niet in de mast en is redelijk toegankelijk !

Open wifi mag niet in Martinique, dus ook veel kopjes koffie bij Mango Bay. Het weer  is niet fantastisch, veel regen.  Maar natuurlijk nooit koud.

Intussen worden er nog andere klussen gedaan, kleine zeilreparaties, kussens repareren, een nieuw wartelblok voor de kotterfok, weer eens 2 nieuwe zeillatten in de fok  en de dinghy krijgt een jasje ter bescherming tegen altijd verwoestende UV stralen. 

Sinds een paar dagen liggen er nog 2 Nederlandse boten. De Horta en de Biba, de laatste uit St Annaland , die kenden we natuurlijk  vrij goed.  Vreemd dat je met landgenoten dan ook gelijk contact hebt , die Fransen zijn toch niet zo toegankelijk.  We drinken in ieder geval gezellige biertjes.  Beide gaan vandaag weg. Wij wachten nog tot maandag of onze Regulator nu eindelijk aankomt. Zo niet dan vertrekken we toch, we hebben van Bert van de Biba een regulator kunnen lenen, en dan zien we  wel hoe de andere later opgehaald wordt. Door ons of door Harm van de Horta die nog een tijdje hier blijft rondzeilen.